"Yüsra, avukatım olmanızı istiyom." Yüsra kaşlarını havaya kaldırarak gözlerini ona dikti. Dediğini algılaması uzun sürmüştü. Bu uzun süre boyunca Fecir onun bakışları altında eriyordu. Kalbi deli gibi atıyordu. Yüsra dediğini algıladığı anda bir adım geri çekildi kaşlarını çattı, sinirden vücudu titremeye başlamıştı. Fecir olanları anlamaya çalışıyordu. "Lan sen bana ne teklif ediyorsun? Senin gibi bir mafyanın avukatı mı olacağım ben?" "Yav bak haklısın... Suçlarımın hepsini kabul ediyom zaten diğer suçlarımı savun demiyom ki ben sana. Sen mazlumun kahramanı değil misin? Bu cinayeti ben işlemedim ama benim üstüme kaldı. Bu konu da ben mazlumum. Cinayeti ben işlemedim. Bunu tek kanıtlayabilecek de sensin. Sen bu ülkenin en iyi avukatlarından birisin." Yüsra sinirle saçlarını savurdu ve iki adım atıp Fecire yaklaştı. "Senin gibi mafya için cinayet ne ki? Niye o adamı öldürmemiş olasın? Senin için böyle şeyler çok basit olmalı. Nerden bileceğim yalan söylemediğini? Senin gibi bir adam için yalan gayet normal bir şeydir. Sana güvenmiyorum. Birini savunmam için ona güvenmem gerekir ki sen bu dünyada en son insansın güvenilecek. Hatta dünyada tek bir kişi tek bir Allahın kulu sen kalsan yine de sana güvenmem."