Kaskın altından ona seslendim. "Bağırabilir miyim?" "Bağırabilirsin." Sesi güler gibi geliyordu. Biraz bekledi ve konuşmaya devam etti. "Neden bağırmıyorsun?" "Kendimi hazır hissetmeyi bekliyorum." Önce gülüşünü ardından sesini duydum. "Bağırmak için mi?" Evet demek yerine bağırmayı seçtim. Çığlığıma eşlik eden şey gazın yükselen sesiydi.

Wattpad`de yayımladığım kitabım`dır Bir gece... Bir şifre... Ve sonsuz bir sessizlik. Neftis, annesinin "Asla çıkmayın... ta ki biri 889 diyene kadar" sözleriyle saklandığı o gizli odada her şeyini kaybetti. Ajan bir anne ve babanın kızıyken, artık sadece hayatta kalmaya çalışan bir çocuğa dönüştü. Ama hikâye burada bitmedi. Çünkü bazı çocuklar büyür... ve geri döner. ---