Hayat kimine beyazdı kimine siyah Zordu yaşamak, vazgeçmek isterken yaşamak... Küçüktüm ben daha Çok küçüktüm... Dünya üzerine adalet hakim ve savcının dudakları arasındadır. Karar verildi...

Defne, annesini doğumda kaybetmiş, uzun yıllar boyunca anneannesi ve dedesiyle ufak bir kasabada yaşamış genç bir kız. Dedesinin ölümünün ardından, hayatının bu aşamasında babasının yanında olması gerektiğine inanan anneannesi, Defne`nin babasıyla iletişim kurmaya karar verir. Babası Cem Bey ise uzun yıllar sonra kızıyla tanışmayı kabul eder. Cem`in korkaklığı Defne`nin hayalkırıklığı yaşamasına sebep olur. İki yabancı, aynı evi paylaşmaya başladıklarında, aralarındaki boşluğu doldurmanın zorluğunu hissederler. Geç kalınmış bir baba-kız ilişkisinin içsel bir yolculuğunu başlamış olur. Aynı zamanda Defne hem babasına ,hem de babasının yaşadığı çevreye adapte olmaya çalışır. Defne yeni hayatında arkadaşlığı,aşkı ve yeni birçok şeyi daha öğrenecektir.

Hogwarts, karanlık sırlarla örülmüş duvarlarına alışkındır ama Shivani Darcelle onlardan biri değildi. O, duvarların içine işlediği yankılardan biriydi. Beauxbatons’dan “özel bir sebeple” atılmış, sustuğunda bile tehdit gibi duran bir kız… Gözlerini kaçırmayan, cevap vermeyen ama hep bilen biri. Ve Tom Riddle,sorulara ihtiyacı olmayan, cevapları kontrol etmek isteyen çocuk. İkisi de eksikti. İkisi de fazlaydı. Yasak bilgilerin arasında, geçmişin fısıltılarında ve gecenin sessizliğinde birbirlerini çözmeye başladılar. Ama bazı bağlar çözülmez. Sadece derinleşir. Sessizlik onlar için bir sınavdı. Ve kim önce nefes alırsa, kaybedecekti.

Ünlü yasa altı motor işleri düzenleyen Vidar bir hasta kadın için ölümü göze alacak kadar nasıl bağlanmıştı?

"Çok dengesizsin, kolay yem olursun" dedi hayat. "Sol tarafıma çok yüklendin, ondandır" dedim. Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak benimle tekrar tanış. Bıraktığın gibi olmayabilir bir çok şey. Yaşım, aklım, başım, yufka yüreğim. Belki de biraz daha zalim, belki medeni halim... Bilirsin, bazı şeyler değişir, insan da. Bazen en çok değer verdiğin insanı arkanda bırakman gerekebilir... Ardımıza baktık Önümüz dururken En dibine battık Yüzeyi ararken Planımız tamdı Hayat onu çaldı Sanki başka işi yokmuş gibi Biz ona söverken halledemedik-