Bir acı ne kadar yıkım olabilirdi. Bir yıkım hangi acıyı peş peşe. sürükleyebilirdi. Ne acılar sustu, nede yıkımlar durdu. Acı bir gözyaşı, genç kızın hayatından geçti. Peki ya şimdi ne olacaktı? Bu acıyı kim dindirecekti? Aşk mı dindirecekti, yoksa hayatın kendisi mi?

Bu gerçekten farklı sıradan değil be.. Bu kız kimsesiz annesi babası askerdi öldü abisi onu terk etti ama gizliden takip etti bu kız bu kız isminin anlamı olan ışık saçan parlayan kız karanlığın ta kendisi oldu.. Bu kız Ezgi Karasoy...

Yetim öksüz iki çocuğun sokaklarda mendil satarak geçimini sağlıyorlardı.Bir gün tam sokaklarına girecekken bir sürü köpeğin istilasına uğrarlar...

BİR MİT KURGUSUDUR.

Karanlık sadece ışıksızlık mıdır ? Yoksa insan aydınlığın içinde de karanlıkta mıdır? Echer ailesinin gözbebeği , biriciği ve güzel kızıydı. Her şey şahane ilerlerken aniden başına gelen kötü kaza yüzünden şu koca dünyada bir başına kalır . Daha 5 yaşında çocukluğunu yaşayamamış, kimsesiz kalmış sahipsiz bir başına Echer... Bu da onun hamdan yanıp pişme öyküsü. Sizleride bu öyküyü okumaya davet ediyorum. Hoşgelin dostlar 🌹😊