10. Bölüm

İyi okumalar dilerim.<3

Umarım severek okuyorsunuz dur.

Bu bölümde kafanız karışmaması dileklerimi sunuyorum sizlere.

Neyse sizi oyalamadan bölüme geçiyorum.

Ama okurken 👉🏻🤳🏻👈🏻 Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın lütfen :)

___________________

Çantamı kapıya koyup Ela ile birlikte içeri girerken holde ilerleyip salona yaklaştık. Annemle babama haber verilmemiş olacaktı ki, koltukta oturup bir şeyler yiyip film izliyorlardı. İyi olmuştu. Zaten söylemeyi de düşünmüyordum. Boş yere üzülmelerini istemiyordum.

"Ben geldim. Odamdayım, haberiniz olsun." dedim.

İkisi bana dönerken, "Hoş geldin de, neden geç kaldın? Haber verirsin normalde?" dedi babam sorgularcasına.

Ela ile kısa bir bakışma yaşadığımızda, "Benim eve uğramamız gerekti. Üstümü değiştirip öyle gidelim dedim. Gitmişken de birkaç eşyamı aldım, dersimizle ilgili." diye beyaz bir yalan uydurdu Ela. Evine falan gitmemiştik. Zaten kendisi bugün serbest gelmişti. Yani dolayısıyla eşya falan da almamıştı.

"Size iyi çalışmalar o zaman. Çalışmadan önce bir şeyler yiyin, öyle çalışın isterseniz?" dedi annem.

Birden canım yanınca yüzüme yansıtmamak için dişlerimi sıktım. "Sonra yeriz." deyip merdivenlere çıkmaya başladık.

Odanın kapısını açıp çantamı kapının yanına fırlattığımda, içimde zar zor tuttuğum inlemeyi dışa vururken ağzımdan küfür de çıkmış oldu.

Ela kendini yatağa bırakırken, "İyi misin?" dedi telaşlanmış bir şekilde.

Vücuduma değmemesi için gömleğimi tutarken, bir yandan da dolabımdan geniş bir tişört, altına da bir eşofman aldım. "İyiyim. Küçük bir yanık. Başa çıkılamayacak bir şey değil."

Banyoya ilerleyip üstümü değiştirdikten sonra banyodan çıktım. En azından acısı dinmişti. Balkona doğru ilerleyip, "Geliyor musun?" dediğimde ayaklandı.

Balkona geçip kendimi koltuğa bıraktığımda, havanın az da olsa serin olması işime geliyordu. Ela karşıma geçip kendini koltuğa bıraktı.

Aklımda sabahtan beri dönüp de sormaya fırsat bulamadığım soruyu sordum: "Sen nereden biliyordun benim yandığımı?" dedim.

Ela hafif sırıttı. Bu sırıtışını hiç anlamamıştım. "Bir çocuk gelip söyledi. Büyük ihtimalle 9. sınıflardan biriydi. Çünkü tanımıyordum." dedi.

sınıf mı? Bunu benimle Emir dışında kimse bilmiyordu ki? Onun söylemiş olma ihtimali beni hem kızdırmış hem de hayrete düşürmüştü. Böyle bir zorbadan bu hareketler insanın gözünü yaşartacak türdendi bence.

"Nasıl oldu bu?"

"Her zamanki sakarlığım işte. Okula geç kaldığım için aceleci davranıyordum. Sonuç ise bu." diye detaysız bir şekilde konuşmakla yetindim. Çünkü her konuştuğumda yanık kendini belli edip canımı az çok yakıyordu.

"Anladım." dedi. "Yedek gömleği nereden getirdin sen bakayım?" dedi birden.

İşte sıçış vakti. Ben bunu nasıl unutmuştum. Yedek gömlek getirmiştim desem? Ama benim yedek taşıdığımı bilir. Ben niye kendimi bu kadar sıkıyordum ki? Ben niye söylememek için kırk takla atıyordum? Bende bilmiyordum işte, sıkıntı o.

Derin bir nefes verdim. Bakışlarımı dışarı çevirirken bir yandan da elimle uğraşıyordum. "Emir verdi." diye bam diye söyledim.

Bakışlarımı güç bela Ela'ya çevirdiğimde şaşkınlıkla bana baktığını gördüğüm an içten içe kendime sövdüm. "Nasıl?" dedi.

"Beni yanlışlıkla yakan oydu." dediğimde şaşkınlığı kat kat artıyordu veya bana öyle geliyordu.

"O zaman bana söyleyen ço..."

"Onu da büyük ihtimalle sana söylemesini isteyen kişi. Evet biliyorum." dedim, sözünü kesip söylemek istediğini tek nefeste söyleyerek.

Otistik lider: Sen hiç yapmaman gereken şeyleri yapıp sonradan pişman oldun mu?

Elimdeki telefonla şaşkınlıkla bana gelen mesaja bir de duvara baktım, yatağımda uzanmış bir şekilde dururken. Elim klavyeyle kapatma düğmesi arasında gidip gelirken merakıma yenik düştüm.

Anonim: Neden sordun şimdi bunu?

Otistik lider: Merak ettim.

Olmuş muydu?

Anonim: Hayır.

Otistik lider: Kim olduğunu söylemeni istesem söyler misin?

Cevabım netti.

Anonim: Hayır.

Otistik lider: Mal kız olduğum doğru değil mi?

Anonim: Sen taktın kız olduğum konusunda sanırım. Ne senin bu cinsiyet ayrımın?

Otistik lider: Ne alaka?

Otistik lider: Cinsiyet ayrımcılığı yapacak kadar şerefsiz biri miyim sence?

Yazmadım. Bence bu yeterli cevaptı.

Otistik lider: Böyle düşünmene neden olan şey ne? Yanlış anlama, merakımdan soruyorum.

Anonim: Tavırlarınız. Yaptıklarınız. Sence yeterli değil mi?

Otistik lider: Bilmem. Sence yeterli mi?

Anonim: Hem de bir hayli.

Otistik lider: Tamam. Her nasıl düşünüyorsan öyle düşünmeye devam et.

Otistik lider: Belki de öyledir.

Otistik lider: Bari erkek misin? Kız mısın? Onu söyle.

Söylesem ne olabilirdi ki en fazla? Onca kişi arasında pat diye beni bulacak değildi. Değil mi?

Anonim: Kızım.

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Otistik lider: Ebenin amı ama.

Otistik lider: Pardon.

Otistik lider: Boş cinsiyet ayrımcılığı yapan birisi olarak damgayı vurdun ama.

Anonim adlı kişi çevrimdışı...

Otistik lider yazıyor...

Otistik lider çevrimiçi...

Otistik lider çevrimdışı...

__________________

Ve bölüm sonu.

Daha heyecanlı sahnelere geldik bilesiniz.

Şahsen kendim bile bu ikiliyi pek anlamış sayılmam ama sizlere sormak istiyorum.

Sizce karakter arası uyum nasıl?

Sizce baş erkek karakterimiz kim?

Diğer bölümde görüşmek üzere.

Seviliyorsunuz🫶🏻