24. Bölüm

23- Gerçekleri Kabullenme

Zei
thvrely

Sude ile konuşmamızın ardından eve gelmiş, yorganı tepeme çektiğim gibi kedilerimi de yanıma yatırmıştım.

 

Hallerinden gayet memnunlardı, hemen yan tarafımda kıvrılmışlardı ve ayrıca dip dibe yatıyorlardı.

 

Demek istediğim, Gökyüzü'nün kafası Pamuk'un göbüşüne yaslıydı.

 

Derin bir nefes alarak odadaki loş ışığın tadını çıkartmaya çalıştım. Şömineden gelen çıtırtılar ve o odun kokusu mükemmeldi ve evet, bu sefer mum yaksam bile kokulu mum yakmamıştım.

 

Artık gerçekten de gerçekleri kabullenme vaktiydi.

 

Bir anda telefonuma mesajlar yağınca, az önceki gibi operatör mesajı falan mı diye düşündüm ama hayır, hiçbiri değildi.

 

Mesajlar Atlas'tan gelmişti. Ayrıca gruba da birkaç mesaj gelmişti ve bunun da dışında İdil de mesaj atmıştı.

 

Bir dakika, ne?

 

İdil bana mesaj mı atmıştı? İyi de, niye?

 

Merakıma yenik düştüğüm için görüldü bilgimi hızlıca kapatıp İdil'in mesajına girdim.

 

İdil: Hey, bana borçlusun.

 

İdil: Ayrıca evet, Amerikalılara özendiğim için böyle bir giriş yaptım.

 

İdil: Her neyse.

 

İdil: Senin yüzünden geçen gün Atlas yanımdan ayrıldı.

 

İdil: Sırf bir kedi için satıldım kısacası.

 

İdil: Oysaki hikayenin en can alıcı kısmındaydık.

 

Atılan mesajlar kafamı daha da bulandırırken bu kez gruptan gelen mesajlara görüldü bilgimi açarak girdim.

 

Guclu Kasarlar Mutlu Yasarlar 🎀

 

Esin: Hello guys

 

Esin: Nasılsınız bakalım?

 

Sude: İyiyiz de

 

Sude: Burası hocanın verdiği görevleri atacağın grup değil miydi?

 

Esin: Farkındayıımm

 

Esin: Ama bizim grupta Okyanus ekli değil

 

Sude: Farkındayım?

 

Sude: Eklemek varken neden böyle bir şey yaptınız acaba?

 

Sude: Hem kız bu mesajları görmeyecek mi? Ne bu rahatlık?

 

İdil: Askım nolcak ya

 

İdil: Sonucta kız alıngan bi tipe hic benzemiyo

 

Mesajları tam olarak şu anda atıyorlardı ve her şeyi aktif olarak okuyabiliyordum.

 

Ayrıca duygusuz bir robot değildim. Bazı şeylere alınabiliyordum ama bu konu alınacağım bir şey değildi. Sonuçta onların bir arkadaş grubu olduklarını biliyordum.

 

Sude: Yine de yaptıgınız yanlis

 

Sude: Herkesin bi kalbi var

 

Esin: Haklısın Sude ama bu oyle bi mesele degil

 

Esin: Su ana kadar grubumuza kimseyi almayacagimizi soylemistik

 

Esin: Zaten biliyosun ya meseleyi

 

Esin: Konusturma simdi beni

 

Sude: Biliyorum ama onlar gecmiste kalmadi mi?

 

İdil: Hayir askim

 

İdil: Gecmiste falan kalmadi

 

İdil: Zaten Okyanus da ogrenir yakinda

 

İdil: Dusmuyorsun cunku kızın yakasindan

 

Esin: Kızlar tamam

 

Esin: Sacmalamayı kesin

 

Esin: Okyanus gormeden siliyorum mesajları

 

Son 25 mesaj Esin silindi.

 

Esin: Nasılsınız bakallııımmmm

 

Okyanus: Mukemmel

 

Okyanus: Siz de iyisiniz sanırım

 

Okyanus: Cok enerjiksiniz de

 

Hızlıca sohbetten çıkıp Atlas ile olan sohbetimize girdim. Grupta dönen şeylerden hiçbir şey anlamamıştım ama sonuçta yakında çıkardı kokusu.

 

Atlas: Okyanus

 

Atlas: Konuşmamız gerekiyor

 

Okyanus: Neden?

 

Okyanus: Bir şey mi oldu yoksa?

 

Atlas: Hayır, hayır

 

Atlas: Şu aramızın bozulduğu konu

 

Atlas: O konu hakkında konuşmak istiyorum seninle

 

Okyanus: Mesajlaşarak mı?

 

Atlas: İstersen bir kafede de konuşabiliriz

 

Atlas: Sen bilirsin

 

Okyanus: Bence mesajlaşmak en iyisi

 

Okyanus: Yormayayım şimdi seni

 

Yalandı.

 

Onu yorup yormamak önemli olan değildi, sadece söyleyeceklerini veya söyleyeceklerimi yüz yüze gerçekleştirmek istemiyordum.

 

Mesajların arkasına korkakça sığınmak en basitiydi. Sonuçta zamanında o da mesajlaşmalara sığınmış, karşıma asla çıkmamıştı.

 

Atlas: Pekala

 

Atlas: O gün için özür dilerim

 

Atlas: Gereğinden fazla tepki verip olayı uzattım

 

Okyanus: Asıl ben özür dilerim

 

Okyanus: Hiçbir şey bilmeden konuşmamalıydım

 

Atlas: O gün sana yazmamın sebebi aslında farklıydı

 

Atlas: 29 Kasım

 

Atlas: Annemin doğum günüydü

 

Atlas: Ne yapacağımı bilemeden evden çıkıp mezarına gitmiştim

 

Atlas: Biraz da öfkeliydim

 

Atlas: Seninle konuştuğumda belki sakinleşirim diye sana yazmıştım

 

Atlas: Ama sanırım en büyük hatayı yaptım

 

-görüldü

 

Okyanus: Ben

 

Okyanus: Bilmiyordum

 

Okyanus: Gerçekten çok üzgünüm

 

Atlas: Her neyse, artık geçip gitti bile

 

Atlas: Hayat kısa

 

Atlas: İnsanlara edeceğimiz vedalar yakın

 

Atlas: Küs kalmak sonraki zamanlarda acıtır

 

Atlas: Bu yüzden

 

Atlas: Özür dilerim

 

Atlas: Eskisi gibi olamayacağız belki ama

 

Atlas: Yine de eskiye dönmek isterim

 

Okyanus: Seni terslediğim günlere mi?

 

Atlas: Evet, öyle

 

Atlas: Zaten beni yine tersleyeceksin, biliyorum

 

Atlas: Haklısın da zaten

 

Atlas: Çünkü sana bir şey itiraf etmem gerek

 

-görüldü

Bölüm : 07.02.2025 16:01 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...