•31•

thvrely: rody dünyada - bizden olmaz

5M beğeni, 567.900 yorum.

barlasalcm: Allah'ım sen konuyu biliyorsun bakışı atmış

>>ardaozdmr: ingilizce klavyeye ne oldu

>>barlasalcm: yedim

dunyaminuydusu: sen de benim kadar gerçekleri görüyorsun

>>yerlitavuk: beraber olmamayız benim gibi biliyorsun

okulcularddrrneg: AYY BU KIZIN KİTAPLARINA AŞIĞIMMM

barlasalcm: bariton - bakarsın olur

2M beğeni, 45.493 yorum.

tsumm: AYAYAYAA GONDERMELERE BAAKKK

yerliyersiz: SAKA GİBİ COK ROMANTİKLER AMKKK

seksendortdon: OHA MASALLAH COK GUZELLERRR

ardaozdmr: vaayyy

goncaozdmr: Forget about it.

765.493 beğeni, 0 yorum.

Yorumlar kısıtlandırıldı.

Gitardan rastgele bir şeyler çaldığım esnada, yağmurun başladığının farkında değildim bile. Kendi kendime bir şeyler çalıyordum, hatta şimşek çakıp da evin ışıkları gittiğinde anca dalıp gittiğim o evrenden sıyrılabilmiştim.

Korkuyla etrafa baktım ve telefonumu aradım. Kısa sürede telefonumu bulmuş, ışığı açmıştım bile ama yine de çakan şimşekler korkmama engel değildi.

Bu şey çocukluğumdan beri vardı. Yağmurdan korkardım. Yağmurdan çok, çakan şimşeklerden korkardım. Sanki ölüm dibimdeymiş gibi hissederdim.

Sanki, ölüm yanı başımdaymış gibi.

Evde tek olduğumu kendime hatırlattığımda daha çok korktum. Yine de, elimdeki ışık kaynağına güvenerek odamdan çıktığım gibi aşağı indim.

Evet, evde tektim. Kimse yoktu. İnsan namına benim dışımda kimse yoktu.

Yine de buna aldırmadım. Kendimi daha da fazla korkutmaya meraklı değildim.

Yalnız hissetmemek için salona gidip koltuğa oturdum ve jeneratörün çalışmasını bekledim. Bir dakikadan fazla olmuştu, artık çalışması gerekiyordu ama çalışmamıştı.

Sessiz kaldım. Sessizlik sonucu çakan şimşeğin sesi daha net duyulurken, telefonumdan rastgele bir şarkı açmaya karar verdim. Hem böylece şarkıdaki insan sesi yüzünden rahatlayabilirdim.

Garip bir şeydi ama insan sesi duyduğumda -ya da gördüğümde- sanki birisi yanımdaymış gibi rahatlıyordum.

Şarkı açacağım esnada, bir şimşek daha çaktı ama bu şimşek öyle gürültülüydü ki; korkudan sıçradım. Telefonum da yere düştü.

Bu sefer daha çok korkuyordum. Yağmur hızlanmıştı, deli gibi yağıyordu. Şimşeklerin sesi de, etrafı aydınlatması da ürkütücüydü.

Dışarı çıkamazdım. Hemen ıslanırdım, hem birisini bulamayabilirdim.

Ellerim titriyordu. Işık kaynağım kapandığı için telefonumu bulmam zor olmuştu ama buldum ve ışığı yeniden açtım. Telefonuma bir bildirim düşerken, korkak bir şekilde gelen mesaja baktım.

Arda'dandı.

Neden bana mesaj yazmıştı?

Arda: Sktir

Arda: Sen yağmurlu havalardan korkuyorsun

Gelen mesajlarla kaşlarım çatıldı. Ne demeye çalışıyordu ve neden küfür etmişti?

Arda: Kavgalıyız, biliyorum ama

Arda: Arayacağım seni, aç

Hemen ardından bir telefon araması olduğunda, arayanın Arda olduğunu anlamam pek de uzun sürmedi. Her ne kadar korksam bile aramasını reddettim ve mal gibi telefonumu bir köşeye fırlattım.

Bununla birlikte ışık kaynağım da puf oldu.

Telefon ısrarla çalmaya başlayınca, yine reddettim.

Üç oluyordu. Yine aramaya başladı. Bu sefer delirmiş gibi telefonu açtım ve "Ne var?" diye çıkıştım. "Yalnız mısın?"

Etrafıma baktım ve yalnız olduğumu hatırlamamla birlikte sertçe yutkundum. Yutkunuşumu duymuştu. "Hay ben böyle işin," diye mırıldandığını duydum.

"Geliyorum. Bekle."

"Gelme," diye reddettim onu. Evet, bir insanın varlığına deli gibi ihtiyaç duyuyordum ama o olmazdı. O, asla olmazdı.

"Israr etme, Öykü. Yalnızsın, korkuyorsun. Geleceğim."

"Gelmeni istemiyorum!"

Cevap vermedi. Uzun bir korna sesi duyduğumda, kaşlarım olabildiğince çatılmıştı. "Araba mı kullanıyorsun sen?"

"Evet."

Bahanemi bulmamın rahatlığıyla -rahat değildim aslında-, "Sürücüler, seyir halinde araba kullanırlarsa bu bir kazaya yol açabilir. Kapatıyorum."

Ve telefonu kapattım. Yine bütün vücudumu bir korku esir alırken, tek yaptığım koltuğa kıvrılıp üzerime pike örtmek olmuştu.

Telefon yine çaldı. Göz devirerek aramayı cevapladım. Eğer açmazsam, oldukça ısrarcı olacağını biliyordum çünkü.

Aramayı cevapladığım gibi, "Arama artık-" dedim ve ben daha konuşmamın devamını getirmeden, bir korna ve fren sesi duydum.

Lastiklerin sürtünme sesi.

Kalbim ağzımda atarken, kırılmış camın sesi de geldi kulağımda.

"Arda?" dedim titreyen sesimle ama ses gelmedi. Bu kez daha yüksek bir sesle, "Arda!" dedim.

Arama sona erdi.

-*-

Kestiikk! Bölümü nasıl buldunuz?

Eh, artık olayları karıştırayım dediimm

Daha ne gibi kötü bir şey olabilir, diyenlere geldi bu bölüm sanırım DIFGHJKGIOEKGK

Final yakındırrr

(ertesi bölüm final çıkıyormuş OFGKNKGOFPD)

Öyleyseee

İyi günler dilerim, meleklerim.