•32•

oykulys: 🦢🤎

987.796 beğeni, 54.393 yorum.

goncaozdmr: guzelimm

>>oykulys: bebegimm

oyollarbanauzak: GUZELLİK SAKA Mİ

lgsyiskm: ardayla cok yakisiyonuzz

fuertelindo: benimki 😼😼

3M beğeni, 34.320 yorum.

thvrely: O BENİM DE KEDİM

>>fuertelindo: evet ikimizin kedisi (!)

happisison: AYAYAYA KEDİ SAKA Mİİİ İCON GİRLLL

turkiscih: SAKA Mİ DOFGJHNBMJGKFOP

goncaozdmr: yaaa sipidiikkk

>>elvanblys: senin yuzunden ben de kediyi sevmeye basladim amk KMVBKGLFOPD

okuldayizcnm: kitabında şıpıdık diye bir kedi geçiyor diye siyah bir kedi alıp adını şıpıdık koydu, sonra da kedisini kitaptaki kediye benzetti daha ne diyeyim

>>fuertelindo: Maşallah de 🥰

>>thvrely: OFGKFOPPGMKFLODP

thvrely: you drew stars, around my cars.

987.504 beğeni, 0 yorum.

Yorumlar kısıtlandırıldı.

Gonca'dan.

Hayat, bazen gerçekleri kabullenmeyi gerektirirdi.

Ve bazen hayat, en beklenmedik bir anda çıkarırdı karşısınıza, onu. Siz de, ona sımsıkı sarılırdınız, sizi bırakmasın diye.

Ona sarıldım. İnanın bana, ona öyle çok sarıldım ki. Bırakmasın beni, dedim. Bırakmasın istedim.

Ama bana ait değildi.

Kabullenmek zorundaydım. Kabullenmiştim de.

Aşk, karşı tarafı elde etmeye çalışmak değildi sonuçta. Onu, mutlu olacağı kişilerle bırakmaktı. Benimle mutlu değildi, mutlu olduğu birisi vardı.

Benden büyük birisine, beni kardeşi gibi gördüğü birisine kaptırmıştım ben de gönlümü. Biliyordum ki, ona eskisi gibi bakamayacaktım.

En başından bu yola çıkarak hata etmiştim zaten.

Ona attığım mesajı hatırladım. Gecenin bir yarısı, aniden mesaj atmıştım ona. Şaşırmıştı fakat kabul etmişti teklifimi.

Gonca: Yardımına ihtiyacım var.

Barlas: Ne oldu?

Gonca: Birisi var.

Gonca: Ondan hoşlanıyorum.

Gonca: Benden hoşlanıp hoşlanmadığını merak ediyorum.

Gonca: Garip gelecek ama, eğer bir süre sevgili gibi davranırsak benden hoşlanıp hoşlanmadığını anlayabilirim.

Gonca: Kıskanıp kıskanmadığından belli olur.

Barlas: Neden bunu benden istiyorsun?

Gonca: Çünkü etrafımdaki akraba olmadığım tek erkek sensin.

Sonrası ise bir rüya gibi geçmişti. Edilen iltifatlar, gözler önünde verilen sözler ve o yalan...

Barlas beni hiç öpmemişti. Onun ilk öpücüğü, Arya'ya aitti.

Ve ben, buna üzülmüyordum bile. En başından bu işe bulaşmakta hata etmiştim. Şimdi de o hatanın acısını çekiyordum.

En azından o mutluydu.

Derin, titrek bir nefes aldım ve yan yana duran Arya'yla Barlas'a baktım. Birbirlerini avutuyorlardı.

Hastanedeydik. Abimin kaza haberini ilk alan bendim. Öykü, o telaşla hızla Arda'nın konumunu arkadaş buldan bulmuş, ambulans yollamış, şoförüyle hastaneye giderken de beni aramıştı.

İşte o zaman ona ihtiyacım vardı.

Gonca: Yardımına ihtiyacım var.

Aynen bu şekilde başlamıştı mesajlaşma. Sonrasında ise Barlas arabasıyla beni almıştı, gitmiştik. Kalbim deli gibi atıyordu.

Abimi kaybetmekten korkuyordum.

Ben derin nefesler eşliğinde, gerilim dolu saniyeler içerisindeyken, yoğun bakım ünitesinden bir doktor çıktığında, yüreğim ağzıma geldi.

-*-

Kestiikkk! Bölümü nasıl buldunuz?

Cude'yle konuşarak bölümü yazdığım için berbat olmuş olabilir, kusura bakmayın...

Her neyse.

İyi günler dilerim, meleklerim.