6. Bölüm
TinyMiny / Asi | Gerçek Ailem / 4|MOTOR

4|MOTOR

TinyMiny
tinyminybook

Herkese çok çok selamm. Buraya yazmayı çok özlemişim. Maalesef kaç haftadır bölüm atamadım. İlham gelmedi bu bölümü bile zor yazabildim.

Sizden bir isteğim var. Bölüm bittikten sonra yorumlar kısmına istediğininiz şeyleri yazsanız olur mu? Hem benim açımdan da güzel olur.

Bölümde beğenmediğiniz bir yer olursa onlarıda kesinlikle yorumlara yazın.

Sizleri seviyorum umarım anlayışla karşılarsınız 🤍

 

 

 

 

Bölüm tarihi: 28/12/2024

 

☄. *. ⋆

 

 

 

 

"Ait olduğum bir yer... Bu, bir mucize gibiydi."

 

☄. *. ⋆

 

 

 

 

4. Bölüm - MOTOR

 

Kahkahalar biraz hafifleyince Duru Hanım gözlerime baktı, gözlerinde sıcak bir parıltı vardı.

 

"Kızım, bu evde kimse yalnız değil, bunu bilmeni istiyorum. Ne olursa olsun hepimiz birbirimizin yanında olacağız." Başımı salladım ve sessizce "Teşekkür ederim." dedim.

 

Gözlerim dolmuştu ama ağlamamak için kendimi tuttum. Tam o sırada Asil, gözlerimin dolduğunu görmüş olacak ki hemen konuyu değiştirmeye çalıştı.

 

"Yeter bu kadar duygusallık! Bu zamanlarda eğlenmemiz lazım. Şu bir haftayı unutulmaz yapacağız, anlaştık mı Asi?"

 

"Peki, eğlenelim bakalım." Atlas, sessiz bir şekilde yanımda duruyordu. Hafifçe bana döndü ve konuştu.

 

"Ne yapmak istersin bugün?" Onun bu kadar düşünceli ve masum olması çok tatlıydı. Yerim ben bu çocuğu.

 

"Bilmem ki." Bu cevabıma hepsi gülümsedi. Aral hemen atıldı. "Motorla gezmek ister misin? Hem çevreyi tanırsın, hem de seninle biraz konuşmuş oluruz."

 

Motor dediğinde bir an heyecanlandım ve gelen enerjiyle hızlıca konuşmaya başladım. "Olur! Çok severim motorları."

 

Aral, göz kırpıp ayağa kalktı. "Tamam o zaman güzellik. İki dakika bekle, gidip motoru hazır edeyim."

 

Diğerleri benim bu heyecanıma kocaman gülümseyerek geri uğraştıkları şeylere dönmüştü. Asir ise karşı koltuktan yüzündeki fark edilmeyecek kadar küçük bir tebessümle bana doğru bakıyordu. Anlık göz göze geldiğimizde utanarak hızlıca gözlerimi kaçırdım.

 

Bir süre sonra Aral, içeriye dönüp bana seslendi. "Güzelim, herhangi bir şey yoksa çıkalım." Ayağa kalkıp yanına doğru gittim. Arkamı dönüp salondakilere gülümsedim ve Aral ile beraber çıkış kapısından çıktık.

 

Bahçede duran Kawasaki Ninja H2R siyah bir motor ile gözlerim büyüdü.

 

 

"Oha aşırı güzelmiş!" Aral bana doğru dönüp yanağımdan makas aldı. "Ee tabii kimin motoru?" Verdiği cevapla kıkırdamaya başladım. En sonunda Aral'ın gülümseyen sıcak bakışlarını görünce gözlerimi kaçırarak önüme döndüm. Aral ise büyük ihtimal beni daha fazla utandırmamak için motorun üstündeki kaskı alıp bana döndü.

 

"Gel bakalım ilk önce kaskını takalım." Ona doğru birkaç adım yaklaşmamla elindeki kaskı hafifçe başıma geçirdi ve çene kayışınıda bağlayıp ellerini geri çekti. Kendi kaskınıda çevik bir hareketle, hızlıca başına geçirip kayışını bağladı. Motorun üstüne oturup başını arkaya çevirip bana baktı.

 

"Binebilir misin yoksa yardım edeyim mi?" Bir iki saniye duraksadım. "Oturabilirim heralde." Ellerimle omuzlarına tutunup kendimi Aral'ın arkasına attım. Aral oturduğuma emin olmuş olacak ki motoru çalıştırdı. Sesten dolayı bağırarak bana doğru konuştu.

 

"Belime sıkıca tutun, arkaya doğru düşme sonra." İkazıyla beraber ellerimi beline sarıp başımı sırtına yasladım. Aral'ın içinden ufak bir titreme geçmişti sanki. Tutunduğumdan emin olup motoru bahçeden çıkardı.

 

Vücuduma vuran rüzgarla kendimi aşırı mutlu ve özgür hissediyordum. İlerlerken içimi belirli bir heyecan dalgası sarıyordu.

 

"Nasıl gidiyor?" diye bağırdı Aral. Kahkaha atarak cevap verdim. "Harika!" Gerçekten harikaydı. Bir süre daha yol aldıktan sonra küçük bir tepede durduk. Etraf ormanla çevriliydi, manzara resmen nefes kesiciydi.

 

Aral, motorun üzerinden inmeden kafasını bana çevirdi. "Burası senin yerin olacak, Asi. Ne zaman nefes almaya ihtiyacın olursa buraya gel, tamam mı? Hatta bana söyle ben getireyim, ne zaman olursa olsun." Hafifçe gülümseyerek başımı salladım. "Anlaştık." dedim.

 

Bu aileye alışmam zaman alacak olsa da bir şekilde doğru yerde olduğumu hissediyordum. Ait olduğum bir yer… Bu, bir mucize gibiydi.

 

☄. *. ⋆

 

Tekrardan selam. Bölüm başında dediğim gibi bu kadar uzun zaman olduğu için umarım anlayışla karşılarsınız.

Beğendiğiniz beğenmediğiniz yerleri yazın lütfen.

Parmaklarınız yıldızlara lütfen ⭐️

@tinyminybook

Bölüm : 28.12.2024 01:47 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...