7|HUZUR

Selamlarr. Baya bir zaman sonra bölümle geldim. Umarım bölümü seversiniz. Benim başka diyeceğim bir şey yok hadi okumaya geçelim bakalım.

Bölüm tarihi: 05/03/25

☄. *. ⋆

"Umarım bu mutluluğumuz ve huzurumuz bozulmazdı."

☄. *. ⋆

7. Bölüm - Huzur

Sabah yanımdaki kıpırtılarla uyandım. Üçümüz yan yana yatmış bir şekilde uyuyorduk. Asil ve Asir'in kolları benim üzerimdeydi, aralarında ikisinede yapışmış, sarılı bir şekilde yatıyordum.

Asil'in kıpırtısıyla ben, benim kıpırtımlada Asir uyandı. Gözlerimi kırpıştırarak ikisine de baktım. Onlarda uykulu gözlerle bana bakıyordu.

Asil kalın bir sesle "Biz ne ara uzanmışız?" dedi. Asir ile birlikte aynı anda kafamızı "bilmiyorum" gibi salladık. Asir sırıtarak "Asi'yide arada sıkıştırmışız bir tık." dedi. Asil gülerek kafasını salladı, kolunu daha fazla üstüme attı ve sarıldı.

Gülümsedim ve doğrularak ikisinin üstüne yüz üstü olacak şekilde atladım. Asil "Az yavaş Asi kız." dedi. Kahkaha atarak bir birimize yapıştık.

Odanın kapısı tıklatıldı ve beklemeden hemen açıldı. Odayı Ayaz'ın sesi doldurdu. "Olamaz! Aldatılıyorum." dedi ve yere çöktü. Kıkırdayarak ona baktım ve kenara çekilip küçük bile olsa yer açtım. Yaptığım hareketi gördüğü an gözleri parladı ve resmen üzerimize uçtu.

Asil "Oha abi! Biraz daha sert atlasaydın bu yavaş oldu." Ayaz kötü adam kahkahası attı ve "Bir dahakine artık." dedi. Biraz daha daha yatakta gülüşüp en sonunda yataktan çıktık.

Hemen yan odaya girip banyodaki işlerimi hallettim ve dolabımın karşısına geçtim. Üzerime lacivert bir eşofman üstü, altıma ise gri bir eşofman altı giydim.

Telefonumu alıp odadan çıkacakken aklıma abim geldi. Hemen yatağın üstüne oturup abimi aradım. Birkaç çalıştan sonra abimin sesini duydum. Hemen konuşmaya başladım.

"Abi!" Telefonun ardından o naif ve sakin sesini duydum. "Efendim meleğim?" Gülümsedim. "Napıyorsun?" dedim. "Yeni uyandım güzelim kahvaltı yapacağım birazdan."

Duraksadım. "O evde değilsin değil mi?" Derin bir iç çekiş sesi duydum. "Değilim güzelim. Sen yokken kalamam orada. Sen hastanedeyken bile orada kalmıyordum. Arkadaşımın evimdeyim şimdi." Rahatça nefes verdim. Abim eğer o evde kalsaydı ona asla rahat vermezlerdi.

"İyi iyi. Ben şey diyecektim sana abi." "Söyle meleğim." Ay şu sözlere düşmeyip ne yapayım ya. "Hani hastaneden çıkarken birkaç gün sonra gelirim demiştin ya. Bugün müsaitsen gelir misin?"

Telefondan abimin endişeli sesini duydum. "Neden bir şey mi oldu?" Hemen cevap verdim. "Hayır. Sadece 2 gün olsa bile seni özledim." Gülme sesi geldi. "Öyle mi? Bende seni özledim güzelliğim. Duru Hanımlara sor müsaitlerse gelirim." Mutlu bir şekilde yerimde kıpırdaştım. "Tamam, ben sana yazarım." Vedalaşıp kapattık.

Aşağıdakileri saha fazla bekletmemek için odadan çıktım ve aşağıya inmeye başladım. Oturma odasında yoktular o zaman yemek odasındalar. Yemek odasına ilerledim, Adal ve Alaz hariç herkes buradaydı. Asir ve Asil'in ortasına oturdum.

Enerjik bir şekilde "Günaydın!" dedim. Hepsi neşeme gülerek günaydın dediler. Adal ve Alaz'ında gelmesiyle kahvaltıya başladık.

Birkaç lokma yedikten sonra Duru Hanıma doğru döndüm. "Müsaitseniz, herhangi bir yere gidilmeyecekse abim buraya gelebilir mi?" Masadaki abi takımı birden öksürmeye başladılar. Birine bir şey oldu diye düşünüp endişeyle onlara baktım lakin hepsi sapasağlamdı. Duru Hanım onlara kaşlarını çatıp baktı ve sonra bana bakıp gülümsedi.

"Tabiki kızım gelsin." Genişçe gülümsedim. "Tamam o zaman ben hemen haber vereyim, akşama doğru gelir." Yemeğimi bırakıp cebimden telefonumu çıkardım.

Gönderen: Siz

Gönderilen: Can ciğer kuzu sarmam 🐑🥩🤍

Abii!! (10.37)

Efendim meleğim? (10.39)

Duru Hanıma sordum herhangi bir işleri yokmuş. Akşama doğru gelebilirsin. (10.39)

Tamam güzelim gelirim ben. (10.40)

İstediğin bir şey var mı? (10.40)

Yook. (10.41)

Yada var. (10.42)

Çikolata alabilir misin? (10.42)

Alırım güzelim, istediğin çikolata olsun. (10.43)

"Bu mesaja kalp bıraktınız."

Tamam o zaman bekliyorum, öptüm 😻😽. (10.44)

Görüşürüz güzelliğim. Gelince öpersin 😉. (10.44)

Gülerek telefonu kapattım ve cebime geri koydum. Duru Hanıma tekrar baktım, gülümseyerek bana bakıyordu. "Söyledim gelirmiş."

"Tamam kızım. Ben Suna'ya söyleyeyim yemeklere başlayalım. Yekta'nın özellikle sevdiği bir yemek var mı kızım?" Küçük bir beyin fırtınası geçirip cevap verdim. "Abim yemek seçmez ama illa bir şey demem gerekirse etli yemeklere bayılır." Duru Hanım başıyla onayladı ve geri yemeğe döndük.

˚⋆𐙚｡ 𖦹.ᡣ𐭩˚

Yemekler bittikten sonra hep beraber oturma odasına geçtik. Üçüzler olarak koltuğa yan yana oturduk.

Asil kolunu omzuma attı ve birden beni kendisine çekti. Yüzüm birden şok ifadesiyle doldu. Bu ifadem bizi izleyen Atlas'ın gözünden kaçmamıştı. Bana bakıp güldü ve geri önüne döndü. Velet ya. Böyle diyordum ama aramızda sadece 2 yaş var. Neyse olsun en azından ondan büyüğüm.

Elimi kaldırıp Asil'in bacağına vurdum. Asil sırıtarak gıcıklığına saçımı çok hafif bir şekilde çekti. Ters ters ona bakarak uzaklaştım ve Asir'e yaklaştım. Asir'de Asil'e kapak işareti yapıp kolunu omzuma attı ve sakin bir şekilde kendisine çekti, başımı göğsüne yaslandırdı.

Asil bize kınayıcı bakışlar attı ve oda omzuma yattı. Elimi kaldırıp saçlarına daldırdım, yumuşacıktı. Mayışmış bir şekilde omzuma daha fazla yayıldı. Bir yandan Asil'in saçıyla oynarken aynı zamanda etrafa bakıyordum.

Alaz ile göz göze geldik. Gülümseyerek bize bakıyordu. Benimle göz göze gelince göz kırptı ve gülümsemesini büyüttü. Bende ona gülümsedim. Duru Hanım ile Ayhan Beye baktığımda bize gözleri dolu bir şekilde bakıyorlardı. Diğer aile üyeleride aynı şekildeydi, mutlu ve huzurlu.

Şuan hepimiz mutluyduk, huzurluyduk. Umarım bu mutluluğumuz yarım kalmazdı.

☄. *. ⋆

Umarım beğenmişsinizdir.

Yanlış falan gördüyseniz veya mantık hatası, lütfen yazın düzeltebileyim.

Sizleri seviyorum.

Yıldıza basmayı unutmayın ⭐️

​@tinyminybook