10. Bölüm
TinyMiny / Asi | Gerçek Ailem / 8|MUTLULUK

8|MUTLULUK

TinyMiny
tinyminybook

Selamlar. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

Bu bölümü zorlukla attım gerçekten aklıma gram fikir gelmiyor lütfen artık satır arası yorumlar yapabilir misiniz? Fikirlerinizi görmek istiyorum.

Okunma oranları gerçekten bu amatör kitabım için çok güzel ama oy ve yorumlar çok çok az geliyor. Hatta bazı bölümleri yorum bile gelmiyor lütfen yorum yazın. Yorumları okuyunca gerçekten çok mutlu oluyorum.

Bazı kitaplardaki gibi sınır koymak istemiyorum ama lütfen sizde yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin her paragrafa düşüncelerinizi bırakın. Aklınıza bir şey gelmedi mi dertleşmek mi istiyorsunuz onu bile yorumlara yazabilirsiniz elimden geldiğince yardımcı olurum.

Zaten çoğu yoruma cevap vermeye çalışıyorum fazla gelmiyor yorumlar zaten 🥲

Hadi bölüme geçelim.

 

 

 

Bölüm tarihi: 16/03/25

 

☄. *. ⋆

 

 

 

"​​​Sende benimle beraber mutlu olacaksın artık abi."

 

☄. *. ⋆

 

 

 

8. Bölüm - Mutluluk

 

Sonunda kapı çalmıştı. Mutfaktan çıkan Suna teyzeye "Ben açarım!" dedim ve koşarak kapıya gittim, peşimden de diğerleri geldi.

Kapıyı açmamla abime sarılmam bir oldu. Abim ani sarılmamla hafif sendelesede elini belime sarıp sarılmama karşılık verdi. Arkadan homurdanma sesleri geliyordu.

Uzun bir sarılmadan sonra ayrılıp içeri geçtik. Herkes abimle selamlaştı ve derin bir sohbete başladılar. Başladılar başlamasına ama ben acıkmıştım.

Karnımın guruldamasının sesini duyan Duru Hanım gülerek ayağa kalktı, herkesin gözü ona döndü. "Hadi yemeğe geçelim, birileri acıkmış sanırım." Kızararak Duru Hanıma baktım. Abim anlamış gibi güldü ve kolunu omzuma attı, herkesle beraber ayağa kalkıp yemek odasına geçtik.

Diğerleride acıkmış olacak ki direkt yemeğe başladık. Abimin et yemeğini görmesiyle gözleri parladı, aşırı aşık bakıyor etlere ya. Abim bir yandan yemeğini yerken diğer yandanda hem benimle hemde diğerleriyle konuşuyordu.

"Alışabildin mi buraya güzelim?" dedi. Ona dönüp gülümsedim. "Alıştım abi, çok iyi insanlar." Ne demiştim der gibi baktı. "Ben demiştim ya meleğim. Umarım hep mutlu olursun." Burukça gülümsedim. "Umarım sende benimle beraber hep mutlu olursun abim." Bana derince gülümseyip diğerleriyle sohbetine geri döndü.

˚⋆𐙚。 𖦹.ᡣ𐭩˚

Yemekten sonra tekrardan oturma odasına geçtik. Duru Hanım abime soru yöneltti. "Sen neler yapıyorsun Yekta. Bildiğim kadarıyla o aileyle kalmıyorsun, nerde kalıyorsun şuan?" Abim Duru Hanıma dönüp sorusuna cevap verdi. "Bir arkadaşımda kalıyorum şuan." Ayhan Bey abime baktı ve aklına bir şey gelmiş olacak ki konuşmaya başladı.

"Ev bulalım oğlum sana. Hatta yan ev boş diye biliyorum orayı ayarlarız olmadı." Ayhan Beyin oğlum demesiyle abim birden irkildi. "Zahmet etmeyin siz ben bir şekilde bulurum." Ayhan Bey kaşlarını çatıp abime baktı. "Olur mu öyle şey? Ayarlarız yan evi 1-2 haftaya kalmaz taşınırsın."

Mutlu bir şekilde yerimde kıpırdandım ve abime gözlerimi kırpıştırarak baktım. Abim göz ucuyla bana baktı ve derin bir şekilde iç çekti. "Peki o zaman." Ayhan Bey ve Duru Hanım genişçe gülümsedi. Sevinçle abime iyice sırnaştım, abimde kolunu omzuma atıp kendine çekti.

Herkes kendi arasındaki sohbete geri dönmüştü. "Abi, cidden yan evi istiyor musun?" Abim başını bana çevirdi. "İstiyorum güzelliğim. Hem sana da daha yakın olmuş olacağım." Gülümsedim. "Ayhan Beyin yan evi söylemesi iyi oldu. Aslında burda kalmanı isteyecektim ama sen rahat olmazsın diye söyleyemedim."

Omzumdaki koluyla beni kendine iyice çekti. "İyi düşünmüşsün güzelim. Her ne kadar iyi insanlar olsalarda kalabalık bir yere alışabileceğimi düşünmüyorum." Kısa bir duraksama yaşadı ve aklına bir şey gelmiş gibi konuştu. "Gerçi artık sen burda olduğun için alışmam gerekecek." Gülerek başımı abimin göğsüne koydum.

Hafifçe gelen mayışmayla ortada dönen sohbeti dinlemeye başladım. Aklıma gelen şeyle abimin göğsünden kalktım. "Abi sana odamı göstereyim mi?" Abim hevesli hevesli sorduğum soruya gülerek ,olumlu cevap verdi.

Mutlu bir şekilde ayağa kalkıp abimi de elinden tutup çekiştirdim. Bana yardımcı olarak o koca bedenini ayağa kaldırdı. "Abime odamı gösterip geliyorum hemen." dedim ve abimin elini daha sıkı tutup merdivenlere yöneldim.

2. kata çıkıp sağ koridora girdim. "Bak bu ortadaki oda benim diğer ikisi üçüzlerimin." Abim dikkatle beni dinliyordu. "Hatta bu kapıyı beraber boyayalım mı? Herkesten bir anı olsun üzerinde, diğerlerine de söylerim."

Abim gülümseyerek bana baktı. "Çok güzel düşünmüşsün güzelim. Aşağıya inince onlarada söyle." Başımla onaylayıp odanın kapısını açtım. "Bak çok güzel değil mi? İlk defa böyle bir odam oldu." Abim burukça bana baktı. O evde bana yapabileceği her olanağı sağlamıştı ama bir yere kadardı maalesef. Hepsi o insan denen varlıklar yüzündendi.

˚⋆𐙚。 𖦹.ᡣ𐭩˚

Uzun uzun odayı tanıtmamın sonunda pencerenin önündeki oturma alanına oturduk. Abim kolunu omzuma sarıp başımı göğsüne yaslandırdı. "Umarım hayatının sonuna kadar hep böyle mutlu olursun güzelim. Sonunda o canavarlardan kurtuldun ya artık başka bir isteğim yok."

Çenemi abimin göğsüne yaslandırıp alttan alttan ona baktım. Abimde başını eğip bana baktı. "Sende benimle beraber mutlu olacaksın artık abi. O insanlardan kurtulduk sonuçta. Birde şu hastalığı atlatırsam her şey daha güzel olacak." Abim gülümsedi. "O hastalığıda atlatacaksın inşallah güzelliğim." Bu tatlı sözleriyle gülerek ona baktım ve çenemi göğsünden kaldırıp iki yanağınıda öptüm. "Sözüm vardı."

Gülümsemesi kocaman oldu ve elini belime attı. Geriye çekilmemle bu sefer onun yanağımı öpmesi bir oldu. "Oh mis. Ölürüm sana şu tatlılığa bak." Gülümsemem düştü. "Öyle deme abi. Bir daha duymayayım lütfen." Abim şebek bir şekilde güldü. "Peki prenses hazretleri." Kıkırdayarak ayağa kalktım. "Hadi aşağıya inelim çay falan içeriz." Abiminde ayağa kalkmasıyla beraber aşağıya indik.

˚⋆𐙚。 𖦹.ᡣ𐭩˚

"Ben sana evi halledince haber veririm." Abim eve gitmek için ayaklanmıştı. Ayhan Bey ile kapıda ev hakkında konuşuyorlardı. Abi tayfası ile abim bu kısa sürede kıskançlığı bir kenara bırakıp iyi anlaşmışlardı.

"Gerçekten teşekkür ederim, aslında hiç gerek yoktu." Parmak ucunda kalkarak Adal'ın omzunun üstünden abime kaşlarımı çatarak baktım. Abimin bakışımı görmesiyle gülmesi bir oldu. Herkes abimin bakışını farkedip bana doğru baktı ve bakışlarıma güldüler.

Adal'ın da arkasını dönmesiyle sendeleyip parmak ucundan düştüm ve refleksle Adal'ın tişörtüne tutundum. Adal hızla kolumu tuttu ve düşmemi engelledi.

"Hop hop dikkat et." Gözlerimi kırpıştırarak ona baktım. "Teşekkür ederim." Gülümsedi ve kolumdaki elini sıkılaştırıp beni kendine çekti. Abim bize bakıp gülümsedi.

En sonunda herkesle vedalaşıp bana doğru geldi. Sıkıca sarıldık, yüzünü boynuma gömüp boynumu uzunca öptü. "Oh mis." Huylanarak boynumu kapatmaya çalıştım. Gülerek geri çekildi. "Arayı çok fazla açma abi tamam mı?" Gülümsedi. "Emredersin güzelim." Tekrardan kısa bir konuşmadan sonra abim evden ayrıldı.

Ev ahalisiyle beraber oturma odasına girdik ama ben oturmadım. "Ben odama çıksam olur mu uykum geldi de." Duru Hanım gülümsedi. "Çık tabi kızım." Asil ve Asir'de ayağa kalkıp yanıma geldi. "Bizde yatalım artık. Gel beraber çıkalım." Beni ortalarına aldılar ve diğerlerine iyi geceler diyip odalara çıkmaya başladık.

Asil "Hadi iyi geceler size. Uyumak istiyorum artık." diyip odasına resmen koşarak girdi. Gülerek arkasından baktık. Asir bana doğru baktı. "Hadi gir sende." Gülümsedim. "İyi geceler." Oda gülümsedi. "Sana da iyi geceler güzelim."

Odaya girip üzerimi bile değiştirmeden direkt yatağa atlayıp gözlerimi kapattım.

˚⋆𐙚。 𖦹.ᡣ𐭩˚

'TinyMiny'

Herkesin odalarına çekilmesiyle Adal tek tek bütün kardeşlerinin odasını gezmeye başladı. Abisi görevdeyken onun görevini Adal üstleniyordu. Bütün odaları gezdikten sonra en sona üçüzler kalmıştı.

İlk önce Asil'in odasına girdi, girmesiyle sessizce gülmesi bir oldu. Asil yine her zamanki gibi deli gibi yatıyordu. Adal Asil'e yaklaşıp yattığı pozisyonu yavaşca düzeltti ve ince pikeyi üzerine çekti. Saçlarınıda alnından çekip odadan çıktı.

Sırada Asir vardı. Adal odaya girdiğinde belirli bir düzen içinde sakince uyuyan kardeşini gördü. Gülümseyip yanına yaklaştı ve onunda saçlarını yüzünden çekti ve pikesini düzeltti, odadan sessiz bir şekilde çıktı.

Son olarak ailenin güzeli, meleği vardı. Adal yüzündeki huzurlu tebessümle kız kardeşinin odasına girdi. Üstünde bir şey olmadan uzanmış uyuyordu. Adal ilerleyip kenarda ki pikeyi aldı ve Asi'nin üzerine örttü. Yaklaşıp saçlarını kenara çekti ve alnından kokulu bir öpücük çaldı. Daha fazla ses çıkarmamak için yavaşça odadan çıktı ve uyumak için odasına yöneldi.

☄. *. ⋆

Sınav haftasıda geldi çattı. Yarın biyoloji sınavım var ve gram çalışmadım ne yapacağımı bilmiyorum. 2 hafta bölüm gelmesi biraz zor olabilir ama bayram tatili girdiği zaman misafirlikte falan yazmayı düşünüyorum o zaman bölüm gelir büyük ihtimal.

Sizleri seviyorum 🤍

Lütfen oy ve yorumları unutmayın ⭐️🫶🏻

@tinyminybook

Bölüm : 16.03.2025 21:28 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...