~FINAL~

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Saatler Sonra...

aradan saatler gecmişti ve düğün başlamıştı. Aileler masalarda otururken Bizim sınıf Kürsüde halay çekip, dans ediyorlardı. Gelin ve damat tarafı bile bizim kadar oynamıyordu.1

Arkada çalan şarkıyla herkes dans ederken oldukça eğleniyordum. Hava iyice kararmıştı ve gökyüzünde yıldızlar vardı.

"Gerçek eğlence!" Dedi Ömer dans ederken.

"Hocam şuana kadar katıldığım en eğlenceli düğün!" Dedi Ece eğlenirken.

Herkes eğlenirken o sırada romantik bir şarkı çalmaya başladı..

"Evet sayın ziyaretçiler..tüm çiftleri dans davet ediyoruz!" Dedi şarkıyı söyleyen adam. O sırada herkes çift olarak dans etmeye başlayınca Korayın bana yaklaştığını ve bana elini uzattığını gördüm..

"Dans edelim mi güzelim?" Dediğinde gülümsedim ve onayladım. Onun elini tuttuğumda diğer kolunu belime dolayıp beni kendisine çekti. Elini bırakıp kollarımı onun boynuna doladığımda müziğin ritmiyle haraket etmeye başladık..

Arkada çalan müzik ve dans etmemiz ile kendimi mutlu hissediyordum..

Dans ederken ikimizde birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Sadece ikimiz vardık.

sadece ikimiz..

"Elif" dedi Koray. Gözlerimin içine bakıyordu.

"Efendim Koray?" Dedim..Bana bakarken hafifçe sırıtti.

"Çok güzelsin.." dedi..Bu sözü nedense yüzümde bir tebessüm oluşturmasına neden olmuştu..bir şey demedim.

"Gözlerin..yıldızlar kadar güzel..onlar gibi sonsuz..bakışların bir şiir gibi anlamlı ve bir şarkı gibi uyumlu.." dedi..Bu söz midemdeki kelebeklerin "ee biz kalkalım artık" demesine sebep oldu..

Kalbim hızlandı. Yanaklarım pembeleşti..Aşk böyle birşey miydi?

Tekrar gülümsediğimde bu sefer oda gülümsedi..gülüşü.. insanı yok ediyordu..

"Buraya geldiğimden beri kalbimde çalan tek müzik sensin.." dedi. Sonra yüzünü yüzüme yaklaştırdı.."Asla bitmesini istemediğim bir müzik.." dedi fısıldayarak.

Yüzlerimiz birbirine çok yakındı. Onun nefesinin nefesime karıştığını hissediyordum. O sırada beklemediğim bir şekilde Koray dudaklarıma yapıştı ve beni öpmeye başladı..

Siz hiç aşık oldunuz mu? Ben aşık olmadan önce bu hissin tamamen bir uydurma olduğuna, insanların saçmaladığına inanırdım.

Ama artık anlıyordum..aşk gerçekti ve ben..aşık olmuştum..

O beni öperken karşılık vermeye başladım. Açıkçası bir düğün ortamında bunu yapmak ne kadar etik veya doğru olduğunu bilmiyordum.

Pekde umurumda değildi..

"yanındayken uçuyor tum kelebekler."

"Bundan daha huzurlu birşey var mı?"

"söylesin bana tüm yıldızlar."

"Gülüşünden daha parlağı var mı?"

"batsın Ay bizim için, doğsun tekrar Güneş"

"aydınlanalım sadece ikimiz"

"bulutla yağdırsın yağmurunu, yapsın her yeri sel"

"ıslanalım sadece ikimiz.."

"Senin varlığın bana Güneş oldu zaten"

"Güneşinle nasıl ısındığımı anlayamadım"

"Senin varlığın bana yağmur oldu zaten"

"korktum, şemsiyemi açamadım"

(SIIRIN SAHIBI BENIMMM BUNA BENZEYEN BIR SIIR VARMI BILMIYORUM VE ALICAKSANIZ LUTFEN BELIRTIN)5

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

YILLAR SONRA...

"Evet geri sayım başlasın!" dedi mikrafonda müdür yardımcısı. Mezuniyetteydim. Evet. Mezuniyet.

Aradan yıllar geçmişti. 10/A sınıfında ile yıllarımı geçirmiş ve artık 12/A olarak mezun oluyorduk..

ama kendimi çok kötü hissediyordum.

Lise bittiği için sevinsem de burada yaşadıklarımı özleyecektim. Buradaki herseyin benim için bir anlamı olmuştu..

"bana bakın oğlum" dedi Ufuk ağlarken."aramalarımı açın tamam mı?" Dedi. Aslında sadece o değil..çoğumuz bebek gibi ağlıyorduk..1

Vedalar bu kadar acı mıydı?..

"sürekli buluşalım! Sakın unutmayın tamam mı?" Dedi Ömerde ağlarken o sırada Ufuk ile Ömerin sarıldığını gördüm.

"özleyeceğim sizi kardeşlerim.." dedi Ufuk.

O sırada bende ağlamaya başladım ve o ikiliye sarıldım..

Üçümüzde birbirimize sarılmış ağlarken bize Umutda katıldı, sonra Lara, sonra İse çoğu kişi..

harika..artık hepimiz ağlıyorduk..

"Ya çocuklar yapmayın" dedi ingilizce Hocası. O bile bizim halimize üzülmüş bir şekilde ağlıyordu.

o sırada hepimiz ayrıldık ve geri sayım başlamıştı..

10..9..8..7..6..5..4..3..2..1

Ve keplerin hepsi havalandı..konfeti patladı..

İşte şimdi zaman durmuştu..

Açıkçası şöyle ki bana şuan sorsalar 'hangi zamana gitmek istersin?' Diye. Hiç düşünmeden 10. Sınıfı seçerdim..

başka evrende..belki tekrar Liseli oluruz..4

Elveda 12/A..​

Artık beni daha farklı maceralar bekliyordu..

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

(Bölüm Sonuuu. Abi bu bolumu yazarken aşırı ağladım ve hala ağlıyorum..)

(Aylardır gülerek, eğlenerek veya kimi zaman üzülerek yazdığım kitap artık final oldu. Karakterlerimi kendi ailem, kendi arkadaşlarım gibi bildikten sonra, hissettikten sonra bu gerçekten çok acı verici..)4

(Bu kitaba verdiğiniz destek için hepinize çok teşekkür ederim.hepinizi seviyorum. Umarım bu kitapla yüzünüzü güldürüp, sizi mutlu edebilmişimdir.. Tabii artık diğer kitaplarımda görüşeceğiz..)

(son olarak görüşürüzzz🫀🫀)

Ne derler "her güzel şeyin bir sonu vardır.." 7