Seninle ıslanmak..

☆☆☆☆☆☆☆☆

Alper ve kızın yanından ayrıldığımda etrafta Koray ve Ömeri aramaya başladım.

"Aferin Elif..şimdide kayboldun" dedi iç sesim. Sus iç ses.

O sırada bir ses duydum.

"Elif! Allah aşkına nereye kayboldun sen?!" Bu Koraydı. Koraya döndüm.

"Şey ya..Ben.." dedim. Koraya şimdi 'Yarenin eski sevgilisini taşladım' diyemezdim.

hadi Elif! Bulursun bir yalan!

"Şey annem aramıştı da..onun için gittim" dedim. Tamam. Yalan söylemeyi asla beceremiyordum.

"Neyse..hadi içeri girelim" Koray bunu diyip elimi tutarak beni içeri getirdiğinde gözlerim büyüdü..

Vay..anam babam be! Burası resmen harika!

İçerisi gerçekten çok büyüktü ve güzeldi. İkimizde ilerlerken konuştum.

"Ömer nerede?"

"O müze bölümünde. Sanırım ışık gösterisi olacakmış. Onun için bekliyor." dediğinde başımı salladım..

İkimiz bir süre ilerledikten sonra müze bölümüne geldik. Burada islamın yayılışı ile ilgili dijital gösteriler ve o dönemden kalma eşyalar vardı.

Bence çok güzeldi.

O sırada Koray beni sürükleyerek karanlık, kocaman bir odaya soktu. İçeride insanlar vardı.

"Işık gösterisi burada olucak" dedi Koray. O sırada bir ses duyuldu.

"Koray! Elo! Gelin!" Ömer bunu dediğinde ikimizde Ömerin yanına ilerledik.

"Birazdan gösteri başlayacak." Dedi Ömer. Yalan değil, bu gösteriyi merak etmiştim.

"Acaba nasıl olucak?-" ben bunu derken birden gösteri başladı..ilk başta etrafta ışıktan minik minik noktalar çıktı..sonra bu noktalar birleşti. Bir gökyüzü tablosu oluşturdular..

Salondaki herkes tepki verip, bu anları çekerken ben ise hayranlıkla izliyordum.

"Vay be.." dedi Koray.

O sırada o noktalardan önce yıldızlar oluştu, kayan yıldızlar..sonra o noktalar tekrar dağıldı..hepsinin rengi ve şekli değişirken bu sefer bir doğa resmi oluşturdular. Sanki altımızda akan bir göl, duvarlarda çiçekler ve ağaçlar vardı..

tek kelime ile harikaydı..

"Başım döndü lan" dedi Ömer. Kıkırdadım. Evet. Baş döndürüyordu.

Noktalardan oluşan bu gösteri herkesi hayran bırakırken artık noktalardan değişik desenler oluyordu.

Bu desenler devam ederken bir süre sonra gösteri sona erdi..Her yer tekrar karanlık oldu.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

SAATLER SONRA:

Aradan saatler geçmişti. Biz müzenin ve Camii'nin her yerini gezmiştik. Biz dışarı çıkarken Ömer lavaboya gitmişti.

Biz Çamlıca camisinden çıkıp Ömeri beklerken yağmur iyice hızlanmıştı.

Kahretsin..yanıma şemsiye almayı unutmuştum..

Aslında benim için pekde sorun değildi çünkü yağmurda ıslanmayı zaten severdim. Bence oldukça eğlenceli oluyordu..

Ben Yağan yağmura bakarken üstümde duran bir şemsiye hissettim. Bu Korayın şemsiyesiydi

"Anlaşılan şemsiyeni unutmuşsun" dedi Koray. B12 eksikliğim olduğu için eşyalarımı unutmakta maalesefki ustaydım

"Bence o kadarda sorun değil.. ıslanmayı seviyorum." Dedim. Sonra Korayın Şemsiyesini hafifçe geri iterek yağmurun tekrar bana gelmesine izin verirken Korayın şemsiyesini kapattığını ve kendisinin de benimle ıslandığını gördüm. Oda benim gibi ıslanmayı seviyordu..

"Hasta olacaksın ama.." dedi bana ilgiyle. Gözleri.. derindi ki içine daldım..omuz silktim.

"Islanmak güzeldir...seninde sevdiğini biliyorum." Dedim

"Islanmayı değil...Seninle ıslanmayı seviyorum.." dedi. Bu sözü karnimdaki kelebekleri harakete geçirdi..2

Gülümsedim. Benim bu gülümsememi gören Korayda gülümsedi. Elini belimde hissettiğimde beni kendisine çekti..Yağmur ikimizi de ıslatıyordu.

Tabii bu romantik an çok uzun sürmedi.

"Amma sıra varmış ya!" Diye sitem ederek gelen Ömerin sesi herşeyi bozdu.1

senin sırana edeyim Ömer..

Ömerin gelen sesi ile Koray Elini belimden çekti. İkimizde Ömere döndüğümüzde Koray Ömere sert bakıyordu. Bunu farkeden Ömer.

"Ne? Birşey mi kaçırdım?" Dedi Ömer.

"Yok kardeşim. Hadi gidelim" Koray bunu dediğinde hepimiz caminin çıkışına doğru ilerlemeye başladık.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

BÖLÜM SONUUUU

BU BOLUM ÇOK KISA OLDU BUNUN FARKINDAYIM BUNUN NEDENI ÇAMLICA CAMISI YERINDEN HEMEN SINIFA ATLAMAK ISTEMEDIMMM

NEYSEEE SONRAKI BOLUMLERDE GORUSURUZZ (BU ARADA FINALE COK AZ KALDI🥲😔)1