72.Bölüm

Tozluyaka sokakları, sabah mahmurluğundan çıkmadan önce, içeriden bir şeyler kaynamaya başlamıştı.

Ali, Cemre ve Ayaz belgeleri tekrar tekrar inceliyordu. O sırada Çağrı, sessizce köşede oturmuş eski kasetlerden birini dinliyordu. Teypte Muhammed Ağa’nın sesi yankılanıyordu:

Muhammed Ağa (kasetten):

"Eğer bu sesim ulaştıysa, biri bizi izliyor demektir. Düşman dost gibi görünür bazen. Ama hatırlayan savaşmaya mecburdur..."

Çağrı:

"Bu iş sadece bir miras değil… bu bir tuzak da olabilir."

Ali ayağa kalktı, yüzü kararlıydı.

Ali:

"Yine de durmayacağız. Bu belgeler sadece geçmişi değil, bugünü de değiştirir."

---

Aynı dakikalarda, ismi hâlâ bilinmeyen gizemli adam, eski bir fabrikada yardımcısıyla konuşuyordu.

???:

"Sığınağa ulaşanların kim olduğunu öğrendik mi?"

Yardımcı:

"Evet efendim. Ali Yağızoğlu, Ayaz ve Çağrı. Hepsi oradaydı."

???:

"O zaman sıradaki aşamaya geçin. Halit’in mirası hâlâ orada... o sandık sadece bir parça."

---

Tozluyaka’da Aycan, Aras’ı okula bırakmış, eve dönüyordu. Tam kapıyı açacakken çantasının içine sıkıştırılmış bir not fark etti.

Üzerinde sadece bir kelime yazıyordu:

“Sıra sende.”

Şaşkınlıkla etrafına bakındı ama kimseyi göremedi.

---

Öğle saatlerinde ekip yeniden bir araya geldi. Aycan notu gösterdiğinde herkesin yüzü gerildi.

Ayaz:

"Biri bizi izliyor. Ya da daha kötüsü… bizi yönlendiriyor."

Cemre:

"Babamın planı deşifre olmuştu… ama bu kadar hızlı mı tepki verildi?"

Çağrı:

"O adam... Halit’in sağ kolu hâlâ hayattaysa, o da işin içindedir."

Ali, ceketini giydi. Gözleri sertleşmişti.

Ali:

"Ben artık sadece damat değilim. Bu ailenin kalkanı olmam gerek."

---

Bölüm sonunda:

Kamera, Medine’de bir odada elleriyle eski bir defteri kapatan Muhammed Ağa’ya döner.

Muhammed Ağa (iç ses):

"Ali... seni sadece evladıma değil, kaderime de bağladım. Artık dönüş yok."

Ve aynı anda, gizemli adam karanlık odasında yeni bir emir verir:

???:

"Ayaz'ı ayırın. Aileyi bölmeden çözülmezler."

72.BÖLÜM SONU