4. Bölüm

Evet kitabı çok az kişi okusada bölüm atmak istedim...

neyse iyi okumalar🖤

kullaklarıma dolan telefon , sesiyle gözlerimi açtım.

offf kim bu sabah sabah telefonda gördüğüm isimle görünmesemde hazır ola geçtim .
Deniz: alo buyurun albayım bi sorunun var?

Albay: kızım time yeni gelen yüzbaşı birazdan burda olur sen onu lojmana yerleştir sonra timle tanışsın .

Deniz: Emredersiniz Komutanım

telefonu kapattıktan sonra yüzümü yıkadım ve odama giderek benim tek yaşama sebebim olan vatanım uğruna gittiğim görevlerde giydiğim üniformamı giydim , sonra gece gibi siyah saçlarımı taradım ve bordo beremi takarak evden çıktım .

Barlas: karanlık timine yeni atandım koçum al Buda kartım .

Teğmen: teğmen Mehmet savaş emredersiniz komutanım .
Barlas: sağol koçum

askeriyeden içeriye birkaç adım attım ve gördüğüm kişiyle nutkum tutuldu bu benim yıllar önce * kaderin bizi ayırdığı gece kız olabilirmiydi .

Deniz: kıdemli üsteğmen Deniz karagün rize emret komutanım..

Deniz'den: bu oydu barlastı ama içimde küçük kız ona hayla kırgındı o abimden sonra tek sığınağımdı o beni en zor günlerimde terk etmişti onu kolay affetmezdim .

Barlas: gece kız senmisin?

Deniz: o kız 10 yaşındayken öldü ben denizim benim dalgalarımda boğulursun barlas boşver gece kızı!

Barlas: ne olursa olsun sen gece kızsın !

Deniz: komutanım uzatmayalım

Ateş: barlas kardeşim hoşgeldin

Barlas: hoşbuldum komutancığım

Ateş : yürü lan deve dinlen biraz

Evet bölüm sonu🖤