14. Bölüm

Gözleri açtığımda başımda prensim ve teyzem vardı.

-Noluyor neden dikiliyorsunuz öyle?

-İyi misin Asel? bunu soran tabiki teyzemdi.

-İyiyim de noldu bana?

-Küçük bir tranvaymış.Evet şimdi hatırlıyordum ben en son annem ve babamı düşünüyor ve evet bu ağrı mide ağrısı yeniden karnım ağrımış beynimi bunaltıyordu.

-Hastanın yakını kim acaba ?Doktor gelmişti Poyraz atıldı.

-Benim buyrun?

-Sizinle konuşmam gerekiyor gele bilir misiniz?Ve teyzem bunlara bir şey söylemiyordu benim demiyordu çünkü bana soracağı sorular vardı.

-Ne iş Asel bu çocuk?

-Bir şey değil teyze sadece arkadşım

-Yedik...

Biz bunları konuşurken Poyraz geldi gönlümün efendi beyi şöyle dedi:

-Asel iyiymiş taburcu olabilirmiş.

-Tamam dedi teyzem.Ben gideyimde bir taksi çevireyim sizde toplanın gelin dedi.

-Peki dedi gönlümün beyi teyzem kapıdan çıktığında

-Asel sana söyleme gereken bir şey var.

-Eee.. söyle aşkım.

-Sen şey..

-Ben ney?

-Hamilesin.

-NE!