16. Bölüm

Poyraz bir şeyler söylüyor ben duymuyordum teyzem gözükmüyordu neredeydi ki aslında önemlide değil ama olsun nerdeydi acaba?

-Poyraz beni tut lütfen kalkmam lazım,dedim çünkü çoktan koltuğa yatırılmış başıma herkes toplatılmıştı.

-Tamam ama sakin ol lütfen!,ilk defa Poyrazın sesi böyle çıkmıştı bana karşı.Şaşkınlığından mı yoksa öfkesinden miydi bilmiyorum?

-Daha dinlenseydin

-İyiyim ben teyze birşeyim yok

-Olsun önlem sen yat ben çorba yapıyımda iç

-Hayır teyze istemiyorum bu evde kalmakta istemiyorum seni hiç istemiyorum sen ve bu ev benim kabuslarımsınız asla iyi bir aile iyi bir anne olamadın bana seni asla sevmedim ilk okulda bile her gün dua ediyordum sen olmasaydın keşke diye annemin sen olduğuna inanmıyordum zaten öğrendimde keşke annem hiç gitmeseydi !

- Ben seni o zaman götüreyim aselim

İşe bu sözler bizim sonumuz olabilirdi ama teyzem aldırmadı çünkü ona dediğim sözlerdeydi hala

-Tamam hadi gidelim.