5. Bölüm: Yağmur Atay

Ben Yağmur Atay cesaretli bir kız ve okul müdürüyüm. Kardeşlerim Güneş,Nehir ve Kerem. Sevdiğim kişi Savaş.

Her seferinde babamın okulu diye hava atmak istemeyen ben şimdi ise kendi okulum oldu bu okulun müdürü oldum. Babamın okulu olarak girdiğim okula artık kendi okulum olarak giriyorum. Ne mi hissediyorum? Bu okulun müdürü olmak güzel bir duyguymuş tek hissettiğim şey bu. Savaş bana babasını kovmama izin verdi bende kovdum. Savaşın kötü biri olma ihtimaline dayanamazdım kim sevdiği aşık olduğu kişinin kötü biri olmasını ister? Kimse ben Savaş Akış'a aşık oldum.

"Yağmur özür dilerim babam beni tehdit etti yapmak zorundaydım." Ağlıyordum bunu bana yaptığı için ağlıyordum. "Ağlama Yağmurum ne olur ağlama."

"Sen ağlattın beni, sen kırdın sen üzdün baban tehdit etti dimi ne dedi nasıl tehdit etti?"

"Senle."

"Ne nasıl benle mi?"

"Senle Yağmur bu dünyada benim için en değerli olan kişiyle beni tehdit etti."

"Ne dedi?"

"Seni benden Nehirden Güneşten sevdiğin kişilerle ayırcaktı."

"İmkansız bir şey bu Savaş ben sana güvendim Savaş ama güvenimi kırdın."

"Biliyorum senin için imkansız diye bir şey yok ama beni anla sen saçın'ın teline zarar gelse benim canım yanar yapma bunu bana Yağmur yapma." Bir anda Savaşın arkasında birini gördüm.

"Savaş arkanda!"O sırada Savaş'ı göremedim.

"Yağmur güzeli burdayım."

"Savaş nerdesin?"

"Arkandayım Yağmur."

"Savaş."

"Yağmur."

"Savaş."

"Yağmur."

"Seni özledim Savaş."

"Bende seni özledim Yağmur."

"Kusura bakmayın kendimi tanıtma vakti bulamadım ben Ateş."

"Merhaba Ateş."

"Merhaba yenge."

"Ateş kardeşim yenge ne?"

"Bakıyorumda yeni kardeş bulmuşsun kendine Savaş bey."

"Tabi müdür hanım."

"Neyse ben odamdayım mecburen sen Ateşe anlat yarım saat sonra benim odama gelin beşiniz."

"Beşiniz derken?"

"Sen, Savaş, Kerem, Güneş ve Nehir."

"Yani üç kişi değiliz."

"Malesef Ateş bunun arkadaşları var."

"Kardeşleri var diyecektin galiba tatlım."

"Evet tatlım."

"Yarım saatin başladı ben odamdayım."

"Tamam Yağmur hanım."

"Aferin Savaş bey."

(Bir saat sonra)

Savaşlar gelmedi bir saat oldu hiç birinden haber yok. Yeni gurup kurdum hem guruba hem herkese özel olarak mesaj atıyorum ama kimse görmüyor.Bir anda kapı aniden açıldı.

"Bir saat on dakika geçti."

"Biliyoruz."

"Kardeşim."

"Söyle kardeşim."

"Hayırlı olsun müdür olmuşsun."dedi Güneş

"Evet... Galiba sarılmıcaksınız."dedim

"Tabi ki de..." dedi Güneş

"Sarılcaz."dedi Nehir. Bana sarılmaları beni ailemin yanında hissetiriyor.

"Kerem."

"Yağmur."

"Sarılmak yok mu?"

"Var." Kereme'de sarıldım

"Ateş."

"Bende diyordum ki bana ne zaman sıra gelcek söyle Yağmur."

"Sarılmak yok mu?"

"Var." Ateş'e de sarıldım son kalan kişi Savaş.

"Sav-."Savaş demeden bana sarıldı sonra beni öptü herkesin içinde beni öptü.

"Yağ-." Bu sefer ben onun öptüm

"Hop aile var."

"Şey özür dileriz."

"Kardeşim düğün ne zaman?"

"Güzel kızım ne düğünü?"

"Savaş Akış ve Yağmur Atay'ın düğünü."

"Güneş sen Keremle gitsene."

"Niye?"

"Niye deme git."

"Tamam."

"Ateş sende Nehirle."

"Tamam abi."

"Neden Savaş?"

"Tek Ateş kaldığına göre be tek başınıza dolaşamıcanıza göre."

"Tamam." Hepsi çıktıktan sonra Savaş bana baktı.

"Ne bakıyorsun?"

"Güzelliğine."

"Abartma Savaş o kadar fazla güzel değilim."

"Abartmıyorum Yağmur çok güzelsin."

"Neyse annem olayını biliyormusun."

"Evet."

"Bana onu anlatırmısın."

"Bahar Güzel 38 yaşında babandan ayrılalı 18 yıl oldu 30 Nisan'da doğdu."

"Bu kadar mı?"

"Malesef Yağmur ben bu kadar biliyorum."

"Önemli değil." O sırada Savaşın telefonu çaldı.

"Efendim bro."

"Tamam bro."

"Geliyoruz diğerleri yanında mı?"

"Tamam bizi bekleyin." O sırada kamerada garip bir şey gördüm.

"Savaş bu ne?"

"Ne diyorsun Yağmur?"

"Şuraya bak."

"Yağmur o elindeki bıçakmı."

"E-evet."

"Savaş bu okulda katil mi var?"

"Galiba, tamam sakin ol oraya gidicez."

"Tamam."

"Sen yoksun Yağmur."

"Seni yanlız göndermem Savaş."

"Yanlız olmicam yanımda Ateş ve Kerem'de olucak beni merak etme."

"Savaş gitme."

"Bana bunu yapma Yağmur seni bırakıp gidemem."

"Güvende olduğunu bilmem lazım o yüzden telefonunu ver."

"Neden?"

"Savaşım verirmisin?"

"Tamam al." Savaşın telefonuna kızlarla kullandığımız uygulamayı yükledim bu sayede her saniye nerde olduğunu biliyor olucam.

"Telefonunu asla kapatmıyorsun ve yanında kalıyor."

"Tahmin ettiğim şey yaptın dimi?"

"Evet."

"Yağmur gelmiceksiniz."

"Geç kalırsanız gelicez."

"Tamam."O sırada Savaş elindeki telefonla birini aradı.

"Bro."

"Yağmurun odasına gelsenize bro."

"Evet kızlarda bro."Telefonu kapattı ve bana döndü.

"Savaş."

"Efendim."

"Dikkat et."

"Senin için geri gelicem."

"Bizim için hem kendin hemde benim için."

"Yağmur ben kendimi sevmiyorum bu dünyada en çok seni sevdim ve seni sevicem bunuda bilmiş ol Yağmur Atay ben seni çok seviyorum."

"Selam napıyorsunuz?"

"Bro n'oldu?"

"Bro okulda galiba katil var."

"Savaş nasıl olabilir? Bu okulda katil olamaz."

"Bro şaka yapıyorsun dimi?"

"Bence ciddi Kerem."

"Evet bencede ciddi Keremim."

"Savaşın dedikleri doğru ben onları kamerada gördüm Kerem Savaşla konuşurken."

"Baya bi zaman oldu siz o süreçte ne yaptınız?"

"Yağmur korktu beni göndermek istemedi Yağmuru sakinleştirdim."

"Savaş gitme."

"Yağmur sana söz bana bir şey olmucak şimdi izninle gitmek zorundayım."

"Zorunda değilsin."

"Yağmur yapma lütfen seni bırakamam."

"Git." Savaşın yüzüne bakmak istemiyorum bakarsam bırakamam.

"Yağmur bana bak bunu bizim için yapmak zorundayız sen beni gönderme, Güneş Keremi göndermesin, Nehir Ateşi göndermesin ve bekleyelim herkes ölsün en sonda biz ölelim masalımız bitsin Yağmur biz masalın sonunda değiliz biz masalın başındayız prenses yaşıyor prens yaşıyor kardeşleri yaşıyor bu kötü saraydan çakacaklar cadı onlara bir şey yapamıcak. Çünkü?"

"Bu ilk Savaş."

"Bu ilk Yağmur." İkimizde aynanda söyledik bu sözü ben buldum 5 yaşımda. Benimle ilgili her şeyi hatırlıyor.

"Yağmur bende kalmasın aklın siz burda kalın zaten beni izliceksin bize sadece 2 saat verin 2 saat içinde gelmezsek peşimizden gele bilirsiniz ."

"Teşekkür ederim Savaş."

"Neden Yağmur."

"İzin verdiğin için peşinden gelmemize izin verdiğin için."

"Birşey değil yeterki mutlu ol sen."

"Görüşürüz."

"Görüşürüz."

"Kerem kendine dikkat et."

"Tamam Güneş."

"Bu arada ben Nehir."

"Bende Ateş."

"Tanıştığıma memnun oldum Ateş."

"Bende Nehir."

"Dikkat edin."

"Sizde biz tehlikede değiliz ama siz tehlikedesiniz."

"Hadi görüşürüz dikkat edin."

"Tamam güzelim."

"Tamam Yağmur."

"Tamam Yağmur hanım."

"Yağmur diye bilirsin Ateş."

"Tamam Yağmur."

(2 saat sonra)

Savaşlar daha gelmedi bizim onlara verdiğimiz süre doldu aslında onların kendilerine verdiği süre doldu.

"Yağmur aç şu telefonu bakalım nerdeler?" O sırada odamın kapısı açıldı ilk önce içeri Savaş girdi yüzü kan içinde bildiğin işkence çekmiş gibi.

"Savaş canım gel."

"Yağmur gelmek istemedim ama bunlar zar zor getirdi ."

"Nehir sen Ateşe bak Güneş sende Kereme ."

"Yağmur benle konuşmicakmısın?"

"İyiler mi?"

"Yağmur yapma."

"Sus gitmek isteyen sendin ve gittin beni düşünmedin sözünü tutmadın."

"Sende tutmamıştım Yağmur o gün bayılmicaktın ama bayıldın."

"Savaş sadece arkadaşız bu seni iygilendirmezdi."

Ben onu sevdim ama karşılığı ona zarar gelmesi.

- - -

Baya zaman oldu yazmayalı ve Yağmuru özledim akşiyolarını Savaş neden kendini korumuyor hem kendi için hem Yağmur için Savaşın geldiğinde acıdım Yağmura keşke gitmeseydi bu kadar acı çekmezdi şimdi aşk acısı çekicek ama Yağmur trip atıyor gibi geliyor bana. Baharıda yakında görücez bir bölümüde o anlatacak neyse ben gidin diğer bölümü yazim sizi seviyorum