12. Bölüm: Ruh İkizi

Hayat der ya bak şimdi mutlusun ama ben senin mutlu olmana asla izin vermeyeceğim diye işte bende o yerdeydim. Hayatın akışına ilerliyor ama durmadan bir yerlere çarpıyordum.

Gözlerim onun gözlerine değdi ve Mira bana gülümsedi, ama gülüşü soğuk bir bıçak gibi tenime değdi.

“Biz ikiziz, Yaren. Aynı ruhu taşıyoruz. Aynı karanlık bizi seçti.”

“Ne saçmalıyorsun?” Dedim, ama kalbim göğsümden çıkacak gibiydi.

“Sen ağladığında ben de boğulurum. Sen ölürsen… ben de yok olurum. İşte bu yüzden Ayaz’ı ikimiz de istiyoruz. Çünkü bizim ruhumuz aynı şeye aç.” Şok içinde baka kaldım bu nasıl olurdu? “Hadi git Ayaz seni bekliyor o sana net bir cevap verir.” O an anladım ki Mira benim kopyamdı kilomuza kadar aynıydık. Aşağı indim koşarak Ayaz bana baktı biliyordu belki de.

“Mira ve beni biliyor muydun?” Diye sordum.

“Senin geçmişini bu yüzden araştırdım benzerliğiniz beni şaşırttı.” Ayaz’ın gözlerinden yaşlar aktı. “Sorularını sorabilirsin Yaren.” Dedi ve ona baktım.

“Ruh ikizi ne demek Ayaz? İnsan gibi mi, yoksa vampirlerde başka bir şey mi?” Diye sordum, Ayaz nefes aldı ve konuşmaya başladı.

“İnsanlar ruh ikizini romantik bir masal sanır, Yaren. Bizde öyle değil. Vampirlerde ruh ikizi, aynı ruhun iki bedene bölünmesidir. Aynı ışık, aynı karanlık… Ama bu bağ tatlı bir hikâye değil. Sevincin de acın da ona akar, onunkiler sana. Biriniz düşerse, diğeri de yavaş yavaş yok olur. Bu yüzden… bu bağ hem bir hediye, hem de lanet.” O an korku ile yüzüne baktım.

“Bana işkence ederken kendi canını da mı yakıyordu?” Diye sordum.

“Aynen öyle hem senin canını, hem kendi canını yakıyordu.” Şok içinde baktım.

“Ama bu delice.” Dedim korkarak.

“Biliyorum ama düşünsene seni bayılttığım gece ikinizi de bayılttığımı, işte bu yüzden ruh ikizliği kötü bir şey Yaren.” Dedi, bu evde daha fazla durmak istemediğimi anlamıştım.

“Eğer Mira ölürse?” Diye sordum.

“Sende ölürsün Yaren.” Demin çıkmak istediğim ev var ya şimdi yerinde çökmüş ağlıyordum. Ayaz ise beni kucağına alıp arabaya götürmeye çalışıyordu. Bir vampir dünyasına tutulup kalmıştım. Arabada bir ceset gibiydim Ayaz da bende konuşmuyorduk sessizlik bölündüğünde Ayaz’ın evinin önündeydik.

“Beni teyzeme bırak.” Dedim acı içinde, Ayaz bana baktı acı içinde.

“Asu ve kıyafetlerinizi alıcam Yaren burada yaşayacaksınız!” Diye net bir konuşma yaptı. Beni kucağına aldı eve girdik, merdivenleri çıktık ve dün çekip gittiğim odama getirdi beni ve yatağıma nazikçe bıraktı. “Sen uyu ve uyandığında yanında olucam.” Ona karşı hissettiğim güven o kadar fazlaydı ki dayanamamış ve gözlerim kapanmıştı.

Gördüğüm karanlık rüyalardan sıçrayarak uyandım ve beni kendine çekip saçımı öpen biriyle karşılaştım. Gözlerinin içine baktım demekten sormaktan çekindim ama içimi yiyordu.

“Sence bu ilgim sana karşı olan ilgim Mira yüzünden mi, o seni seviyor diye mi?” Ayaz o an kafamı karıştıran şeyin ne olduğunu çok net anlamıştı.

“Yaren, Mira’nın ne düşündüğü ne dediği önemli değil önemli olan senin ne düşündüğün. Evet böyle bir durum var aynı kişiyi sevebilirsiniz ama onun kalbi senin kalbin ile asla bir olamaz, unutma Yaren kalp birdir aynısından bir tane daha olamaz. Mira sen vampir olursan nasıl biri olacağının örneği aslında Mira senin vampir tarafın o yüzden ona iyi bak.” Dedi ve beni tamamen kollarının arasına çekti.

“Korkuyorum.” Diyebildim o an sadece.

“Ben buradayım korkma ve uyu hadi.” Gözlerimi açtım yüzüme baktım.

“Asu?” Diye sordum gözlerim kapanırken

“İçeride uyuyor.” Dedi ve kendimi karanlığa bıraktım.

🧛🏻🧛🏻‍♀️

Gözlerimi açtığımda karanlıktaydım ama onun kollarının arasında olduğumu bilmek biraz olsun huzur veriyordu. Aklıma aniden gelen Asu ile yataktan fırlamam bir oldu. Ayaz uyku mahrumu sesiyle konuşmaya başladı.

“Yaren ne oluyor?” Ben koşarak Asu’nun odasına gittim içimde kötü bir his vardı sanki bir şey olacak gibi ama kötü bir şey. Asu’ya baktığımda uyuyordu ama benim içimde garip bir his ve korku vardı. “Yaren ne oldu?” Ayaz’ın sorusu ile kapıyı kapattım ve ona acı dolu baktım güneş tam yan profilden bize vuruyordu doğmak üzereydi.

“İçimde garip bir his var, ne oluyor bilm-” evet sözüm yarıda kaldı çünkü kolumda hissettiğim acı ile bir çığlık attım. Ayaz beni tuttu ve odaya götürdü.

“Mira tehlikede!” Dediği an acım arttı, inanamayacaksınız ama tam o an kapı çaldı ve gelen kişi Doğa oldu.

“Asu ile kal ben Yaren ile gidiyorum!” Dedi Ayaz onlar konuşurken ben arabaya gittim, 2 dakika sonra ise Ayaz geldi. “Gözlerini kapat odaklan Yaren, Mira’nın nerede olduğunu görebilirsin.” Gözlerimi kapattım ormanlık alan gördüm ve bu orman bizim piknik yaptığımız ormandı.

“Piknik yaptığımız ormanda.” Dedim bu sefer sırtımda hissettiğim acı ile. Ayaz gaza bastı ve 15 dakika sonra varmıştık ben artık bu acıya dayanamıyordum her geçen saniye acım artarken gördüğüm görüntü beni acı içinde kıvrandırttı. Bir adam elinde bir gümüş ve Mira’ya doğrultulmuştu.

“İşin bitti senin artık Mira!” Tam o an Mira’nın önüne atladım, düşmanımı koruyordum. Karnıma bir gümüş girdiğinde Mira da bende acı içinde kıvrandık, son gördüğüm görüntü ise Ayazın sivri dişleri oldu.

🧛🏻‍♀️

Gözlerimi açtığımda yanımda Mira vardı ama benden daha sağlıklı gözüküyordu. Mira’nın bana olan bakışlarını hissettiğimde oma dönüp baktım.

“Beni neden kurtardın?” Diye sordu, insanlık değildi kendimi yaşatmak içindi.

“Seni değil kendimi kurtardım.” Dedim ve devam ettim. “Eğer ölseydin bu benim de ölümüm olacaktı.” Dedim ve tavana baktım.

“Ayaz seni seçmekte doğru karar vermiş.” Dedi ve şok içinde ona baktım. O an Mira’nın içinde iyi bir vampir olduğunu anlamıştım. “Ailen benim ailem değil, ataların benim atalarım değil ama bir vampir soyundansın ve bunları yaşaman o kadar doğal ki ailende vampir olmasından daha riskli şeyler yaşıyorsun.” Gözlerinde acı gördüm. “Ben vampir olmak istemedim Yaren, zorunda kaldım kurtuluşum vampir olmaktı ve hayatımı bitiren de vampirlik oldu. Dedeni tanıyordum beni o eğitti o vampirliği anlattı Doruk değil.” Dedi ve devam etti. “Doruk bazı şeylerin sorumlusu ama dediği kadar güçlü bir vampir değil aslında hiç birimiz Ayaz kadar güçlü değiliz.” Diye devam etti bedenim gerildi kanım çekildi. “Ayaz’ın insani bir yanı var Ayaz’ın içinde bir insan var ve bu onu güçlendiriyor Yaren.” O an anladım ki tecrübe değil sevgiymiş vampirleri güçlendiren.

“Yaren!” Dedi Ayaz ikimize de bakarak, o an Mira ile birbirimize baktık ikimizde aynı şeyi düşünüyorduk.

“Efendim.” Dedi Mira Ayaz’a bakarak.

“Sen Yaren değilsin.” Dedi Ayaz, nasıl anlamıştı peki bunu?

“Ama nasıl?” Diye sordum

“Önemli olan aynı olmanız değil, dediğim gibi Yaren Mira ile kalbiniz farklı ruhunuz aynı.” Gülerek baktım. Ruhum, görünüşüm bir başkasında da vardı ama kalbim bir tek bende vardı şimdi nasıl mı olacaktı? Mira ile ben dost olabilir miydik bilmiyordum ama birbirimizi koruması gereken iki kişi olacaktık, birimiz vampir birimiz insan.

“Vampirlik bir hata Yaren, hiç heveslenme.” Dedi ve burada bir barış imzası gibi imza atmıştık.

Ben Yaren Su Yutar, hayatımın yalanlar içinde olduğunu öğrendim, atalarımın vampir olduğunu öğrendim ve en önemlisi bir ruh ikizim vardı ve düşmandık.

- - - 

Bu aralar bölümleri şık sık paylaşmaya çalışıyorum ve giderek her şey daha ilginç daha farklı bir hale geliyor Yaren bu savaşta nasıl ayakta kalacak biliyoruz ama şöyle bir şey var Yaren kadar Mira da güçlü onlar aynı ama kalpleri farklı.

Sizi Seviyorum

~Tubanur