6. Bölüm: Gizemli

Korkularından kaçan her insan, korkusundan değil kendisinden kaçar insan kendi korkularıdır ve korkular olmadan insan bir hiçtir.

Rüzgar birden kesildi, sanki doğa bile nefesini tutmuştu. Ayaz gözlerini kıstı, etrafını tararken içgüdüsel olarak önümüzde durdu.

“Burada bir şey var.”

Sesi, alıştığım o sakin ve kendinden emin tonundan farklıydı. Daha sert, daha temkinliydi sanki geçmişin karanlığından gelen bir yankıyı dinliyordu.

Sonra o ses geldi. Fısıltı gibi, ama aynı zamanda ruhuma kazanacak kadar netti.

“Ayaz.”

Tüylerim diken diken oldu. Bu sesi tanımıyordum ama Ayaz’ın ifadesi değişmişti. Gözleri bir an için bulanıklaşmıştı, parmaklarını istemsizce sıktı.

Kimdi bu, ve Ayaz neden bu kadar sarsılmıştı? Doğa bana baktı ve korkarak geri çekildi. İkisi de sorunun ne olduğunu anlamıştı o sesin kim olduğunu anlamıştı ama ben bu konudan çok uzaktım. Ayaz bizi alıp çocukların yanına götürdü.

“Bir şey mi oldu?” Diye sordu Tarık.

“Cin çarpmadığına göre olmamış.” Dedi Kuzey.

“Çarpınca da bir şey olmuyormuş onu öğrendik, çarpılan sapasağlam duruyor karşımızda.” Dedi Doğa Kuzey’e bakarak.

“Bana cin falan çarpmadı!” Diye isyan etti Kuzey.

“Kavganızı çekemem şimdi, Doğa sen benimle gel Kuzey ve Tarık onlar size emanet.” Dedi Ayaz ve Doğa ile yürüdüler. Ben yemek için her şeyi hazırlamıştım o sırada Doğa ve Ayaz geldi.

“Her şeyi tek mi hazırladın? Özür dilerim böyle olsun istemezdim.” Dedi Doğa. Dostça gülümsedim.

“Önemli değil Ayaz kafasını bomboş yapsın o bana yeter.” Dedim ve bana gülümseyerek cevap verdi.

“Sana güveniyor Yaren ama Ayaz kilitli kutudur hislerini anlayamazsın.” Biliyordum ve en kötüsüde buydu bilmek. Hep birlikte yemek yedik, sessizliğimizi Asu bozdu.

“Abla benim uykum geldi.” Dedi küçüğüm. Ben tam kalkacakken Ayaz kalktı ve omzuma hafifçe dokundu.

“Siz sohbet edin ben Asu’yu uyutur arabaya koyar gelirim.” Dedi ve Asu ile gittiler.

“Eee Yaren senin hikayen nedir?” Diye bir soru yöneltti Tarık.

“Babam, annemin onu aldattığını sandığı için bir kaza geçirdiler ve hayatımızdan gittiler abim bizimle kalmayı reddetti kendine yeni bir hayat çizdi ve Asu ile beraber kaldık.” Dedim acı içinde.

“Sanki daha fazlası var gibi geliyor.” Dedi Kuzey. Evet vardı daha fazlası vardı.

“Teyzemlerin yanında kalmak zorunda kaldık 17 yaşındaydım Asu’nun velayetini alamıyordum. Eniştem bana taciz ve tecavüz sözleriyle yeter dedirtti, 18 yaşıma girdiğimde velayetini almak için dava açtım imza atıldı ve Asu artık benim yetkimde kaldı.” Dedim karanlığa bakarak.

“Kardeşin için Ayaz’ın yanında kalmayı seçtin.” Dedi Doğa ve bana sarıldı, ihtiyacım olanı anlamış gibi.

“Seni anlayamam ama Ayaz iyi biridir emin ol ikinizi de koruyacak.” Dedi Tarık samimi bir şekilde gülerek.

“Ayaz sevdiklerine melek, sevmediklerine şeytandır.” Dedi Kuzey ve güvence verircesine göz kırptı.

“Ve Yaren’i seviyor Asu’ya aşık oldu.” Dedi Ayaz.

“O tam tersi olmasın.” Dedi Kuzey.

“Kuzey haklı gibi.” Tarık’ta Kuzeyi onaylayınca Ayaz ters bakış attı.

“1 saat sonra kalkıyoruz haberiniz olsun.” Dedi Ayaz ve yürüyerek ormana doğru ilerledi. Kafası karışık gibiydi ama neden karışıktı bilmiyordum anlayamıyordum, o sesi duyduktan sonra Ayaz değişmişti ve içimden bir ses bu gece uyumak yok diyordu.

Sessizce eve doğru yol aldık herkes uyuyordu Asu, Doğa’nın kucağındaydı ve sarılarak uyumuşlardı.

“Yoruldun galiba.” Dedim ilk adımı atarak.

“Sadece biraz acıktım, önünde ki şeyi versene.” Dedi ve kan torbasını ona verdim, tek eliyle kan içiyor tek eliyle araba kullanıyordu. Enerjik ama düşünce doluydu, o ses onun kafasını karıştırmıştı. “Biraz uyu Yaren bu gece bitmeyecek.” Dedi, bir vampirle beraber yaşamanın en kötüsüde buydu hislerini içinden dediklerini çok iyi anlıyordu sanki her şeyi ona söylüyormuşsun gibi. Herkes Ayaz’ın evine gelmişti, Ayaz ben ve Asu aynı oda ve aynı yataktaydık Kuzey ve Doğa da aynı odada Tarık ise tek başına Asu’nun odasındaydı. Asu uyuyorken biz oturduk balkonda dışarıyı izliyorduk arada Asu’ya bakıyordum.

“O ses bana tanıdık geldi Yaren o yüzden Doğa ile konuştuk eğer o ses tahmin ettiğimiz şey ise Doğa’nın bana yardım etmesi gerekiyordu seni o karmaşaya sokmak istemiyorum her şey netleşince sende dahil olacaksın.” Dedi ve boynuma bir öpücük kondurdu. Ayaz kalkıp giderken ayağa kalktım elini tuttum, göz göze geldik ve ellerim yüzüne, dudaklarım dudaklarına değdi Ayazsa belimden tutup beni daha çok kendine çekti. Anın büyüsüne o kadar kapıldım ki kendimi buraya ait hissettim, kendimi ne geri çekebildim ne de Ayaz’ın gitmesine izin verdim, zaten gitmeye bile çalışmadı. Kendimi geri çektiğimde Ayaz yüzüme baktı eli belimi okşadı ve derince yüzüme baktı. “Sana dokunmaya bile kıyamıyorum Yaren, dokunmak değil sana bakmak bile seni tehlikede bırakacakmışım gibi geliyor, bu savaşta bu kargaşada olamazsın çünkü sen çok değerlisin.” Dedi ve yüzümü, boynumu, saçlarımı okşadı korku dolu baktım.

“Beni değil de Doğa’yı mı riske atacaksın?” Diye sordum.

“Doğa her şeye hazır, sen şu an duygusal boşluktasın sevdiğin herkesi kaybettin sadece Asu kaldı ve bu boşluk hissinin artmasını istemiyorum, Doğa şu an öyle değil ve kaldırabilecek biri.” Dedi ve boynumu öptü perdeleri kapattı ve üstünü değiştirip yanıma geldi beni içeri gönderdi bende üstümü değiştirip Asu’nun yanına girdim Ayaz’da gelip Asu’nun diğer tarafına girdi.

Sabah uyandığımda mis gibi simit kokusu geliyordu, Ayaz ve Asu’yu baş başa bırakıp aşağı indim, Doğa kahvaltı hazırlamıştı.

“Keşke beni de uyandırsaydın ya, bunları tek başına neden yaptın ya?” Doğa gülümsedi.

“Boşver bak ne güzel hep birlikte kahvaltı yapacağız ve bu kahvaltıda benden olsun bir şey olmaz, hem sizi rahatsız etmek istemedim seni uyandırsaydım Ayaz’da uyanırdı onu uyandırmaya korkuyorum o yüzden böyle daha iyi boşver.” Dedi gülmeye başladık.

“Haklısın Ayaz uyandırıldığında aşırı gergin oluyor.” Dedim ve Ayaz arkamdan geldi.

“Ne dedikodumu yapıyorsunuz ya? Doğa simitler çok güzel kokuyor.” Dedi ve bir tane alıp yemeye başladı ve birazda bana verdi.

“Ayaz birazdan yemek yerken yiyemeyeceksiniz sakin ol herkes uyansın zaten yiyeceksiniz sinir etme beni!” Hep birlikte kahvaltıyı yapıp, Asu’yu okuluna bıraktık ve kendi okulumuza gittik. Kuzey ve Doğa durmadan bakışıp gülüşüyorlardı.

“Size n’oldu?” Diye sordum, Ayaz ve Tarık anında ikisine baktı.

“Biz barıştık.” Dedi Doğa ve gülerek sarıldık.

“Ayy çok sevindim bu kadar gerginliğe iyi bir haber geldi ya sonunda.” Dedim. O sırada Ayaz’ın bir yere gittiğini gördüm ve onu takip ettim.

“Ayaz biraz konuşalım lütfen beni dinle.” Dedi kız.

“Ne yapmaya çalıştığını biliyorum ama benim kalbimde bir kız var.” Dediği an şokla baka kaldım. Ayaz beni görünce peşimden koştu ben ders’e girdim ve Doğa ile yan yanaydık. Ayaz ise dışarıda kalmıştı. Kimdi o kız bilmiyorum ama Ayaz’ı seviyor gibiydi içimden bir parça gitti o an.

A: Yaren, şu dersten çıkıp gelir misin?

Y: Gelemem, hoca derste.

A: Sen şimdi geliyor musun yoksa ben gelip o dersten alim mi seni Yaren?

Y: Yanında ki kız seni bekler Ayaz!

Yazıp telefonu kapattım. Ders’e odaklandığımda nöbetçi öğrenci gelip beni çağırdı. Kesin bunu Ayaz ayarlamıştı ah salak çocuk deli ediyordu beni. Kapının önünde yoktu ama boynumda hissettiğim dişler ve kanımın bedenimden ayrılışı beni bayıltmıştı. Bu Ayaz değildi peki ya kimdi? Benle ne derdi vardı?

Güvendiğin yerde olmak kolaydı ama güvenmek zor olandı, güven neydi ki gerçekten güvenmek nasıl bir his ki. İnsan güvendiğini sever, sevdiğine güvenirdi ya da sevdiğine değil sevemediğine güvenirdi, seven ama sevilmeyen insan yalan söyler sevmiyorum der ama sever.

- - -

Selaaaaaaam, nasılsınız birazcık detay verim 10. Bölüm mükemmel bir bölüm olacak bir kaç soru işaretlerine cevap bulunacak ve şöyle bir şey diyim verdiğim emeğe rağmen aldığım şey baya düşük 6. Bölümdeyiz ve daha 29 okunma var Köprü’ye bakıyorum her gün daha çok artıyor en son 1.220 olmuştu inanamıyorum yani içimden bir ses Ruhun Kefeni’ni at kenara başla Köprü’nün 2. Kitabına diyor neyse bunun için bir konuşma yapıcam çünkü bazı şeyler farklı olmaya başladı neyse lütfen şu an emeklerime bir karşılık istiyorum :(

Sizi Seviyorum

~Tubanur PEKER

Doğa ASLAN