11. Bölüm

11. Bölüm

tubi
tubi371

Bu bölümde Hazar ve kardeşleri yani ikizler arasında oluşan bağı anlatmaya çalıştım umarım beğenirsiniz.

 

Her oy yeni bir bölüm demek bu yüzden oy atmayı unutmayın

Keyifli okumalar.

___

Herşeyin farkında olmak baya ağır bir yük

 

Bölüm 11; Yeni ev

Hazar Saraçoğlu

『♡』

 

Kolileri odama taşırken yorulmuştum bile neden üçüncü kat bana verilmişti? Kutuyu odanın içinde bir yere bırakıp bir kenara çöktüm.

 

"HAZAR!"

 

Öf ledim bu çocuğun annesini öldürerek iyi bir şey yapmadım benim peşimden ayrılmıyordu anlımdaki teri elimin tersiyle sildim.

Gerisin geri aşağıya inmeye başladım.

 

"Hazar herşeyi sen taşıdın zaten gel dinlen."

 

Eren seni evlatlıktan ret ediyorum sal beni kardeşim. Koltuğa yaklaşıp kendimi üzerine atım, Can iti salona girince yerimden doğruldum.

 

Erene yaklaşıp kolunu tutup bir şeyler söylemeye başladı ama Eren onunla birlikte gitmek istemiyor gibi görünüyordu oturduğum yerden kalkıp onlara yaklaşıp Can nın kolunu tutum.

 

"Olay çıkartma Can."

 

Alaycı bir tavırla beni süzdü.

 

"Ne o abicilik pozlarımı kesmeye başladın şimdide?"

 

Bu salak herif konuşunca ağzının ortasına bir tane geçiresim geliyordu sırıtarak ona yaklaştım.

 

"Kardeşine uyuşturucu verdiğini biliyorum."

 

Gözleri büyüktü zaten dahada büyüdü. Bu tepkiyi sevmeye başlamıştım en son annesi bana böyle bakmıştı.

 

"Ne? Ne saçmalıyorsun?"

 

Derin bir nefes aldım.

 

"Bunu kanıtlamak dakikalarımı bile almaz bu yüzden çek elini yoksa kolunu kırıp müsait bir yerine sokarım birader."

 

Eren'i serbest bırakınca onu ileriye doğru itim pislik herif Erene uyuşturucu veriyordu diyorum ben bu aile üyeleri normal değil diye ama inanan yok biz bir birimize ölümcül bakışlar atıyor ken Karan bu ana son verdi.

 

"Ne oluyor burada?"

 

"Sen açıkla."

 

Onlara sırtımı dönüp yürümeye başladım Eren de peşimden geliyordu merdivenlerden yukarı tırmanıp odamın içine girdim.

 

"Can senden korkuyor sanki."

 

Ben bile bazen kendimden korkuyorum ona da hak vermek gerekiyor.

 

"O it kimseden korkmaz sana öyle gelmiş."

 

Ona dönüp elimle kapıyı gösterdim.

 

"Çık git odamdan yeter peşimden dolandığın."

 

Sırıtışı dahada artırarak bana hızlıca sarılıp geri çekildi bana bakmadan odayı terk etti tamam bunu beklemiyordum. Bana alıştığı her an için kendimden nefret ediyorum.

 

Odanın içindeki eşyaları yerleştirmeye başladım. Sonunda işim bitmişti ama bende bitmiştim kum torbasına son bir bakış atıp kendimi banyoya attım. Banyodan sonra odadan çıktım.

 

Mutfağa girince ikizleri gördüm yemek yapmaya çalışıyordular yanlarına yaklaşıp konuşmaya başladım.

 

"Eee ne yapıyoruz beyler?"

 

"Kahvaltı hazırlayalım en basiti."(Erdeniz)

 

Erene baktım kafasını salladı ellerimi çırpıp onlara yardım etmeye başladım. Kahvaltılık olan herşeyi masaya dizmeye başladım.

 

"Hazar yumurtanın yeri orası değil diğer tarafa koy."

 

Bu çocuk beni yoruyordu bir saattir yumurtaları servis edememiş tik Erdeniz gülerek bizi izliyordu ona kurtar beni bakışları atmaya başladım. Kafasını iki yana sallayıp mutfağa geri gitti hayin velet.

 

Masada herşey hazır olunca boş bir yere geçip oturdum. İkizler ile aram iyiye gidiyordu Eren benimle çok vakit geçirmeye başlamıştı Erdeniz ise bana laf atıp duruyordu ama yinede beni tanımaya çalışıyordu.

 

Eflatun ise başka bir şehirde üniversiteye gittiği için onunla pek muhabbetim yoktu Can iti ile aram aynıydı Asrın ise artık beni öldürmek istiyormuş gibi bakmıyordu Karan işte o beni yok sayıyordu mecbur olmadıkça benimle muhatap olmuyordu. Salak herif sözde oğluyum.

 

Ev ahalisi masaya toplanmıştı kahvaltı yapmaya başladık kimse konuşmadığı için bende sesizliğimi bozmadım. Buna alışmışım artık bu yeni eve gelmek bana iyi gelmişti ikizler de evi sevmişe benziyordu.

 

"Hazar!"

 

Kafamı kaldırıp ona baktım.

 

"Bunu daha önce söylemem gerekiyordu ama yapamadım sana soy ismimi vermek istemiyorum."

 

Çatalı zorlukla masaya bıraktım. Elimde olursa bir kaza çıka bilirdi çünkü bardağı alıp suyu içtim.

 

"Neden?"

 

"Öğlum ola bilirsin yaşadığım müddetçe sana para yardımı yaparım ama çocuklarımın mal varlığına ortak olmanı istemiyorum."

 

Kahkaha atmaya başladım. Sikik puşt çocuklarım diyor hala ben neyim lan neyin oluyorum lan ben senin? Herşey paramı lan? Sinirden boynumdaki damarlar atmıştı.

 

Ona nasıl baktığımı biliyorum ama Asrın babasının kolunu tutu sanki onu benden korumak istiyormuş gibi görünüyordu Asrın gibi bir ruh hastası bile tedirgin olmuştu.

Sandalyeyi itip ayağa kalktım.

 

"Benim zaten bir soy ismim var bunu kafana takma ama senin yapamadığın babalığı sikeyim Karan."

 

Onları arkamda brakarak evden dışarı çıktım. Taksi çağırıp beklemeye başladım yarım saat sonra taksi evin önünde durunca ilerleyip arabaya bindim.

 

Siz

Nerdesin?

2030

 

Atakan

Konum***

20:31

✓✓

 

Şoföre konumu gösterip beklemeye başladım yok arkadaş bu aile benim bütün sinir sistemimi bozuyordu ah keşke o sevimsiz yüzünün ortasına yumruk atsaydım. Ben düşüncelere dalmış ken taksi şoförünün sesini duydum.

 

"Geldik."

 

Parayı verip arabadan indim. Lan burası neresi? Uçurumun kenarında park edilmiş arabaya ilerlemeye başladım. Atakan arabanın önünde yerde oturuyordu ve elinde içki şişesi vardı yanına yaklaşıp onun gibi yere oturdum.

 

"Ölmek için güzel bir yer öyle değil mi?"

 

Etrafa baktım denize sıfır bir yerde oturuyorduk önümüz ise uçurumdu ve etrafa in cin top oynuyordu yani burada ölsek kimsenin ruhu bile duymazdı cebimdeki sigara paketini çıkarıp bir dal alarak dudaklarıma götürüp ateşledim dumanı içime çekince yanaklarım içe çöktü.

 

"Ölmek için güzel bir yer ve öldürmek içinde."

 

Kafasını çevirip kahve gözlerini gözlerime dikti kim dönmüştü bunu?

Yüzündeki yaralar yeniydi.

 

"O adamın telefonunu ortadan kaldırdım ama üvey anneni sen mi öldürdün?"

 

Kafamı iki yana salladım. 'Evet...'

 

"Hayır zaten mesajda onu reddettim."

 

"Evet okudum mesajları o kadının gözlerinin önünde ölmesi sana travma yaratmış olmalı."

 

"Evet." Hayır.

 

İkinci sigarayı yakmıştım.

 

"Senin yüzüne ne oldu?"

 

Güldü ama bu acıklı bir gülmeydi.

 

"Babam olacak dangalak yaptı."

 

Bence önce Karan sonra da onun babasını ortadan kaldırmak gerekiyor bunu aklımın bir köşesine not ettim.

 

"Senin moralini kim sikmiş?"

 

Bu sefer ben güldüm.

 

"Benim dangalak da bana soy ismini vermek istiyormuş hah! Neymiş efendim oğullarının mirasına ortak olmamı istemiyormuş."

 

O da bir sigara yaktı ben onun mirasını istiyordum sanki gerizekalı herif beni zorla evine ailesinin içine alan oydu ama bütün bunları ben istemişim gibi davranıyordu bana.

 

Siktiğimin DNA testini hiç yapmayacaktım o şeref yoksunu herif asla oğlu olup olmadığımı öğrenmiyecekti keşke demekten nefret ediyorum.

 

Yerden kalkıp üzerimi silkip ona elimi uzattım elimi tutup yerden kalktı sarhoştu yüzümü buruşturup yürümeye başladım. Onu yolcu koltuğuna oturup kemeri takıp şoför koltuğuna oturup kemeri takıp arabayı çalıştırdım.

 

"Evinin adresini ver?"

 

Omuz silkip bakmaya başladı.

 

"Eve değil bir otele sür."

 

Benimde eve gidesim yoktu zaten bir kaç saat sonra bir otelin önünde durup arabadan indim. Burası kimin girip çıktığı beli olmayan bir yerdi bir çocuğu durdurup sarhoş arkadaşımı ona teslim ettim. Umarım sabah kalkınca eşyalarını bulurdu kıkırda'dım.

 

İkinci kattaki odanın kapısını açıp içeri girdim. Kapıyı da kilitledim eşyalarımı güvenceye almak zorundayım. Yatak çarşafı beyazdan çok sarı renk olmuştu iğrenç gözüküyordu.

 

Yol boyunca takip edilmiştik Atakan ile birlikte olduğum zamanlarda başımıza illaki bir şey geliyordu onlardan kurtulmak kolay olmuştu temiz gözüken bir sandalyeyi çekip oturdum. Bacaklarımı da sehpanın üzerine uzatıp gözlerimi kapadım.

 

 

~🦋~

 

Karan hakkında ne düşünüyorsunuz?

 

Ve bölümler kısa mı?

 

Bölüm : 19.12.2024 00:37 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...