27. Bölüm

Süprizzz daha da dayanamadım yarında yeni bölüm gelir haftasonu tatillll....

Ne yapacaktım şimdi . Düşünmeden hareket etmek istemiyordum . Büyük büyük laflar etmeyi hiç istemiyordum ama bu kapıdan çıkarsam dönüşüm olmazdı . Çok iyi biliyordum kendimi. Son kez merte baktım bana bakmıyordu bile . Sanki dünyada değil , odada yok gibiydi ama bana söylediklerini tüm gün düşünüp soylemisti. Birden çıkmamıştı ağzında. O bana bakmıyorsa söyledigi sözün önünü arkasını dusunmuyorsa ben hiç düşünmeyecektim. Çalan kapıda cabası , kendi kafamızdaki gürültülerden onu ancak farkına varmıştım. kapıyı bir anda açınca Suzan abla düşecekti neredeyse.

- ne oldu kızım diyerek yüzünde şaşkınlik ve korku dolu bir ifadeyse sultan anne hemen yanıma geldi. Kollarımdan tutup üzerimi süzdü. Suzan abla hem bana hem içeriye bakıyordu.

- mert içeride ben gidiyorum sonra sizinle konuşurum anne şuan konuşmayacağım . Kendimi toparlayıp ararım seni ben diyerek yanağından öptüm, yatak odasına gittim. Sultan anne Mert'in yanına giderken , suzan abla benim yanıma geldi. Bir valiz alıp hemen ihtiyacım olanları alıp kapatmaya çalıştım.

- ne oldu Sare , kuzum karı koca arasına girilmez ama bağırma sesleri ve kırılma sesleri gelince korktuk.

- gidiyorum abla , anlatacak bişi yok mert anlatmak isterse anlatır . Yine konuşuruz sizinle ilgili hiçbir problem yok herzaman ablamsin. Ben böyle konuşunca kadın ne diyeceğini bilemedi . Sultan anne geldi yanımıza bende valizi hazırlamıştım. Daha sonra rica ederdim Suzan abla toplardi girmeyecegim bir daha bu eve . Kovdugum yere gelmem. Sultan anne ;

- kızım ne oluyor bak mert çok kötü hicbirsey de demiyor . Salmam ben seni bir yere , gel bize gidelim sakinleyin yine konuşun . Kadına ne diyecektim . Ablam ölen oğlun ile işi pisirmis , sonra oğlun ablamı istememiş ablam evlenmeye kalkincada pişman olmuş , ablam istemeyince de içip içip kaza mı yapmış. Ben bu kadına bunu nasıl söylerdim. Allah var çok seviyordum. Gerçek annem kadar .

- anne yok ben gideceğim , konuştuk biz yeterince kovuldugum eve gelmeyeceğim bir daha . Siz esyalarımı toplarsiniz ben gelmem bir daha ama görüşürüz yine diyerek kapıya doğru valizi sürükledim. Annemle ablam geliyordular arkamdan.

- Sare yapma kuzum gel aşağıya inelim hadi güzel kızım benim. Gözlerim yine başladı işte aglamaya . Merte sonsuz güvenerek yaptım ben hatayı. Ne olursa olsun , ne yaşarsak yaşayalım yanımda olur dediğim adam hiç suçum yokken evden kovdu beni.

- yapma anne ,abla lütfen bak zor zaten yapmayın dedim gozyaslarimi silmeye çalışarak. Arkamı dönüp kapıyı açtım.

- mertttt diyerek bağırdı sultan annem . Apartmanda sesi yankılandı . İlk duyduğumda korktum bile . Sare gidiyor sen niye oturuyorsun. Oğlum sen Sare diye ölüp bitmedin mi ? Kalk valla koca adam demicem alacağım ayağımın altına. Ben ayakkabılarımı giydim. Arkamdan konuştukları ile ilgilenmiyordum. Suzan abla hala bana gitme Sare diyerek ellerimi tutsada artık bitmişti. Adam benim gitmeme bile tepki vermiyordu. Daha ne duracaktım , gurursuzmuydum ben. Apartmandan ağlayarak indiğimde telefondan taksi çağırdım. Bir taraaftanda apartmanin önünde beklemek istemediğim için valizimi çekelestiriyordum. Ne hayallerle girdiğim evden çıkışıma bakıyordum . Başımı kaldırıp evime sonkez baktığımda Cam kırılma sesi ile birlikte salon camından çıkan saatin sokağa düşmesi bir oldu. tüm mahalle balkonlara çıktı Sesle birlikte , ben valizin yanına eğildim korkudan. Mert'in sesi yankılandı mahallede annemlere bağırıyordu .

- yeterrr gidin sizde diyerek.

Hayvan kafayı yemişti.yesindi hiç umrumda değildi. Bana bakanları hiç önemsemeden valizimle mahallenin başına geldiğimde takside gelmişti. Taksiye binerek abimin adresini verdim. Ne diyeceğimi bile bilmeden gidiyordum. Ceren evdeyse ona gitme fikri daha iyi geldiği için onu aradim. Evde olduğunu söyledi. 20 dk sonra cerenin kapisinin önündeydim. Abime yakalanmamak için telefonla aradigimda kapıyı açmıştı.

Benim yüzümü ve valizi görünce beni evin içine çekip , ne olduğunu sordu. " şimdi değil mertle kavga ettik" deyip kestirip attım. Nasıl anlatacaktim ya nasıl bir durumun içine düşmüştüm. Ayrılırken bile ayrılık nedenimi haykiramiyorum. Haklılığımı gösteremiyorum. Merte o kadar kizgindim ki , ceren biraz daha ısrar etse ben bende olmayıp herşeyi anlatacak , ağzıma geleni sayacaktim . Bu gece biraz düşünmeliydim . Artik mert değildi derdim. Beni hemen gözden çıkartan birisini düşünecek değildim. Aşkımdan gebersem de bulurdu o beni. Annemlere ne diyecektim. Ablam ne yapacaktı. İkimizinde mi evliliği bitiyordu . Ada kuşum peki... Kafam o kadar doluydu ki ne yapacağım diye diye uyumuşum. .

Sabah cerenin kaldirmasiyla uyandım. Mert'in beni severek kaldırması yoktu artık , olmayacaktı da hataydı o en büyük hatam. Ağlamamak için kendimle savasiyordum. Tamam, Dedim daha yeni çok iyi olacaksın , onu unutup hayatına devam edeceksin. Yok öyle biri... Ama var kahretsin ki var ve ben pislik herife aşıktım. Yediremiyordum kendime bunu , nasıl ya nasıl senle yaşarım demişti bana . Hani sevgisi , aşkı...

Hastaneye gittiğimde mesai bitene kadar ruh gibi çalışınca , izin almam gerektiğini dusunup , bir haftalık izin aldım. Hemde ne yapmam gerektiğini dusunecektim. Ceren beni bekle beraber çıkalım dediğinde tamam diyerek onu bekledim kapıda abimede mesaj yazmıştım. Cerene gidiyorum eve gelince haber ver konuşmamız lazım diye . Hastane kapısından çıktığımızda mert arabasına yaşlanmış elinde herzamanki gibi sigarası dikiliyordu. Görmezden geldim. Cerenle diğer yöne doğru yürüdüm.

- sareeee diyerek bağırdı. Öküz ya , mahalleye rezil olmuştuk. Hastaneye de olacaktik. Bekledim mecbur , aslında konuşmamızda lazımdı . Çünkü ayrılık sebebini soyleyecekse hem ablama haber vermeliydim hazırlıklı olmalıydı . İşin ucu onada dokunuyordu.

- ne var . Üzerine baktım işe gitmiş demek kumaş pantolon, gömlek giymiş . Benim utuledigim gömleği birde üzerinden çekip yirtsam ne güzel olurdu dimi .

- konuşalım, kısa kısa konuşuyor birde. Başımı salladım

-tamam , şu kafede oturalım. Ceren sen git gelirim ben diyerek cerene döndüm. O ise gidip gitmemekte kararsizdi. Olayları bilmesede kavga ettiğimizi bildiği için kararsizdi. Gözlerimi açıp kapattığımda sorun yok dediğimi anladı.

- tamam bir sorun olursa ararsın diyerek ilerledi. Mert yürümüyordu. Bense kafeye doğru ilerledim.

- eve gidelim . Bu ses ve konuşma artık canımı sıkmaya başlamıştı. Merte dönerek yanına gittim .

- ne evinden bahsediyorsun sen , benim evim yok. Ha dün beni kovdugun yerden bahsediyorsan oraya bir daha dönmeyeceğimi söylemiştim çıkarken.

- Sare yapma hadi gel . Birde elimi tutmaya çalışmıyor mu ? Neydi bu şimdi , ne değişmişti.

- bu kadar çabuk mu mert dedim . Anlamaz bakış atınca " diyorum ki bu kadar çabuk mu pişman oldun , ama sana olma demistim pişman olma. "

-sareee dedi tekrar onu duymazdan gelip kafeye ilerledim. Sessiz bir köşesine geçtim. Arkamdan geldi. Karşıma oturdu. Dün o bana uzaktı , bugün ben ona. Heran yanyana olan temas bağımlısı çifttik biz , şimdi tek kelime bile aramıza duvar örmüştü. Bakınca bile içimin titrediği adama şuan öfle hissediyordum ...

- Sare özür dilerim...

- Özür mü ? Şakamisin sen mert , git olmadı geri gel . Ne kadar güzel . Sen dün yapamam dedin , unutma ben abinin sebebi olan kadının kardesiyim. Neyse senle şimdi bunu konuşmak istemiyorum. Annemlere söyledin mi ?

- söylemedim , sende söylemeyecektin. Onlarında yarasını deşmeyeceğim .

-en azından bu konuda mantıklı dusunebilmişsin , beklemiyordum . İyi o zaman ayrılık nedeni ne diyeceğiz . Gayette sakin soruyordum. Kizdigimda benimde gözüm görmezdi kimseyi , ama pişman olacak duruma düşmemek için düşünüp öyle karar verirdim . Mert'in oyuncağı değildim , evlenelim dediğinde evlenecek , ayrılalım dediğinde ayrilacak , olmadı yeniden dediğinde hicbirsey olmamış gibi yapmayacaktım. Sevgimi kimseye oyuncak edemezdim.

- ayrılık falan yok , tartıştık bitti . Özür dilerim Sare . Çok kötüydüm , anlasana hastaneye gittiğimizde zaten ben 4 yıl önceye gittim , geldim . Sonrada yaşananlar . Mantıklı düşünemedim . Sensiz nasıl yaparım ben . Seni böyle severken. Bu sözleri duymak bile beni mutlu etmiyordu. Düşünelim konusalim deseydi. Ablanı bir süre görmek istemiyorum deseydi , sende görme deseydi bile belki kabülümdü. Bizim için çıkış arıyor derdim . Ama o beni direk sildi.

- dünde senle yapamam diyordun mert , istemiyorum seni . Keşke annemi dinleseydik de yaza bıraksaydık dügünü . Belki o zamana ögrenmis olurduk.

- ben seni seviyorum. Hemde çok ... Gözlerime bakıyordu anlamami ister gibi . Ama benim kimseyi anlayacak halim yoktu. Hele de merti ... Ben yanında olacaktım onun , belki suçlu gibi onu sakinleştirmeye çalışacaktım . Ama o dedi yapamam seninle dedi . Onun tercihiydi .

- mert yeter konuşmak istemiyorum . Ben izin aldım bu akşam abimle , yarinda annemlere gidip konuşacağım . Evdeki sadece kişisel eşyalarımi Suzan abla toplasın ben alırım . O eve bir dahada çıkmam.

- yapma saremmm elimi tutmaya çalıştı yine , hemen çektim .

- mert ciddiyim bitti diyorum anla artık . Gidiyorum ben tartistik bitti diyeceğim sen ne dersin bilmiyorum . Abim sana gelebilir haberin olsun gelmemesi için elimden geleni yapacağım..

- boşanmak falan yok Sare . Sen kafani topla izninde , annenlerin yanına git . Sonra evimize geliyorsun.

- uzatma mert bitti dedim. Gözlerimizi birbirine kenetledim. Artık anlamaliydi. Gözlerini hiç kaçırmadı . Sinirim şuan tüm bedenime hakimdi . Hatta sevgimi bile yok sayiyordu. Başka birşey konuşmasına fırsat vermeden kalktım masadan ...

Cerene geldigimde abim eve gelmişti. Hemen yanına geçip mertle kavga ettiğimizi , ayrilacagimizi söyledim . Merte ağız dolusu küfür etti. Hatta arayıp ağzını burnunu kıracağım dediğinde zor durdurdum. Belirli bir sebep olmadığını söyledim. Geçinemiyoruz dedim . Yalan gayette güzel gidiyordu evliliğimiz..

Annemlere abimde geldi. Onlara da abime anlattığım gibi söylediğimde . Annem ortalığı ayağa kaldırdı . Boyle sebep mi olurmuş , o bana demis evlenmeden önce , daha yeni evli kiz geri mi donermis .

" Yalnız eve dönmüyorum diye düzelttim. Ya abimle yada cerenle kalacağımı söyleyince . Barisayim değilde birde kendime ev buluyorummus diye başladı bu sefer . Annem ablamı arayıp olanları anlatınca ablam akşam bize geldi . Anladı birşeyler oldu bir zahmette anlasındı.

Ablam geldiğinde inanmaz gözlerle bana bakıyordu . Korkuda vardı , durup durup gel sen ortalığın karışık olduğu dönemde bana anlat ve mert duysun. Annem mutfağa gidince beni odaya çekerek asıl nedenin ne olduğunu sordu , ne mi asıl neden sensin diye avazım çıktığı kadar bağırmak istedim. Herkes ben kötüydüm , psikolojim iyi değil , beni anlayamazsın nidaları atıyor . Annem elalemin diline düsecek korkusu yaşıyor. Ben ne durumdayım kimse bilmiyordu. Harika gidiyor sandığım evliliğim bir sarsıntı da yıkılıyor , beni çok seviyor sandığım kocam ilk beni gözden çıkartıyor ben sevdiklerimin yanında durmak isterken asıl kimse benim yanımda neden duymuyordu...

Nasıl buldunuz kadir - Zehra ilişkisinin detaylarıni öğrendik. Bakalım bu kadarla mi kalacak ôgrenenler 😉

Bölümle ilgili yorumlarınızı, merakla okuyorum okudukcadaha çok yazmak istiyorum.... Lütfen yorum yapın 😉

​​​​​​

​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​