38. Bölüm

Ben geldimmmm...

İyi okumalar hepinize bol bol yorum alayım ... Yıldıza basmayı da unutmayın lütfen 😉☺️☺️☺️

Sahranın kızım olduğunu söylediğimde bir sessizlik oldu. Ortamdaki sessizliği bozan abimdi. Ona her ne kadar kızsamda ailemde bana en yakın ikinci kişiydi. Birincisi asya ... Abim yanıma gelip kollarını sahraya doğru uzattı .

- gel bakalım tanışalım senle sahra hanım, biraz geç oldu ama olsun . Ben dayın Samet diyerek kucağına aldı. Sahra ise

- ben seni tanıyorum ki , annem resmini göstermişti. Benim kızım nasıl birtürdü bilmiyorum. Ama bu haliyle giderse ileride kesin çok darbe yerdi. Karşındaki insana koşulsuz sevgi sunuyordu.

- yaaa demek öyle dedi , bana bakarak abim. Gel bak diyerek cereni yanına çekti. Buda yengen benim eşim . Cerenin karnını okşayıp burada da yeğenin var . Abimin söyledikleriyle sahranın gözleri kocaman oldu.

- orada bebek mi var ? Senin bebeğin mi ? Kız mı ?

- evet fıstık bebek var ama erkek... Konuşma böyle uzar giderdi biliyorum.. babam geldi bu sefer Sahrayı aldı kucağına

- peki beni biliyormusun diyerek sarıldı.

- evet dedi başını sallayip güzel kızım . Sen dedemsin , eliylede annemi gösterip sende annanem. Annem gözleri yaşlı baktı donup kalmıştı. Kizgindim ona elalem ne derlerle , ablamın yuvası yıkılmasın diye korktugu ama benim yuvamin yıkıldığına şahitlik ettiği için . Ama Sahrayı kucağına çekip sıkıca sarıldı. Şaşırdım böyle birşey beklemiyordum açıkçası . Hatta söylenir diye bile bekledim... Ki erken düşünmüşüm Sahrayı kucağına alıp salon olduğunu düşündüğüm yer ilerledi. Birde

- sen niye söylemiyorsun Sare bize. Nasıl saklarsin bunu bizden . Siz beraber misiniz . Ardı ardına konuşmaya başlamıştı yine .

Söze giren mertti . " Önce bir anlaşalım , buraya kimseye hesap vermeye gelmedik. Yanlış anlaşılma olmasın. "

- sen ne diyorsun oğlum. Baksana kocaman olmuş , gelmiş kızımız diyorsunuz. Bizim niye birşeyden haberimiz yok annem durmuyordu.

- haberinizin olmasını isteseydim , söylerdik. Şimdi konu başka oturalım konuşalım bizim işimiz var daha zaten dimi Sare dedi.

- daha yeni geldiniz bir durun bakalım oturup konuşalım. Ne oldu bunca süre . Bunu söyleyen babamdı.

- ceren bebeğe oda yaptınız mı ? Diye sorunca ceren neden sorduğumu anladı. Başını sallayıp .

- sahra bebeğin odasını görmek istermisin? Annemin kucağında pusmustu birden sesler yükselmeye başladığı için. Sahra başını salladiginda ceren elinden tutup salondan çıkarttı. Mert girdi söze.

- şimdi biliyorum garipsiyorsunuz ama biz sahrayla yeni bir araya geldik. Ama ben hep nerede ne yaptıklarını biliyordum. Uzun hikaye burası bizde çok yorgunuz anlatacak zamanda çok yok. İşin özü sahra bizim kızımız ..

- şimdi siz yine berabermisiniz ? Annem soruyordu. Abim daha çok dinliyordu.

- denemeye karar verdik dedim. Ama öncelik şuan mertle benim beraber olup olmamam değil. Sahra hasta dedim birden .

- ne hastası iyi duruyor bu sefer susmayan abimdi.

- hasta mı dedi annemle babam aynı anda.

- lösemi teshis yeni kondu. Zaten o yüzden Bursadayız. Burada hastanede tedavi görecek. Biz ilik nakli gerekebilir , biz test verdik dün akşam babamlara soyledik onlarda şimdi hastanedeler verecekler sizden ricamız kızımız için test vermeniz uyarsa tabiki ilik nakli olacak bunu göze alıp vermelisiniz. Mert bunu söylüyordu çünkü guvenmiyordu. Annem duyduklarıyla daha bir şok oldu. Babam zaten duygularını belli eden biri değildi.

- tanı oğlum saçmalama tabiki veririz . Ne gerekiyorsa hatta ben askeriyede de söylerim test verdiririm o kadar adam.

- ona şimdilik gerek yok sadece yakınlardan bakacağız bakalım. Belki ona bile gerek kalmaz ama yinede test istedi doktor.

- tamam ne zaman gidelim biz dedi babam . Allah'a şükrettim o an. Daha fazla sorgulamadilar diye. Çünkü ne anlatacak , ne de dinleyecek gücüm vardı halimdende anlasiliyordu büyük ihtimalle.

- bir dakika dedi abim . Eee cerenlerin servis değil mi ? Soralım olmazsa en iyi doktoru seçeriz yardimci olur.

- en iyisi zaten şuanlik birşey yok ama ileride olursa söylerim abi sağol dedim. Cerenle sahra geldiğinde abim hemen Sahrayı kucağına aldı. Biraz sohbet etti onunla. Cerene anlattık durumu doktor en iyisi hatta yanında uzman doktor var bir tane daha oda çok iyi , zaten servise gelirler beraber . Bende 2 ay kadar hastanedeyim yanınızda olurum sonra doğum iznine çıkacağım dediğinde. Teşekkür edip kaç aylık olduğunu sordum. 6 aylık hamileymiş ama göbeği normalden fazlaydı.bebekte irimis abime benzemiş heralde. Mert bizim hastane için alışveriş yapmamız lazım diyerek ayaklandı . Ceren sen yardım etsende gidip test verseniz dedigimizde ceren bizi onayladı. Telefon numarasını verdi değişmiş. Benimkini aldı. Haberlesiriz diyerek annemlerle de vedalaşıp ayrıldık.

Abim nerede kalacağımızı sordu. Sultan annelerde kalacagımızı , yarında zaten hastaneye yatacağı söyledik. Çokta kötü gecmemisti konuşma ben annemden baya bir bağırış söylenme bekliyordum . Abimlerden ciktigimizda AVM ye gittik.neye ihtiyacımız olacaksa hepsini aldık. Hemen sultan annelere gidip aldiklarimizi yıkayıp aştık. Yarına kadar kururdu zaten. Sahraya birkaç oyuncak aldık. Kitap ve akıl oyunuda aldık ki hastanede sıkılmasın. Esin , Suzan ablada geldiler gece baya oturduk beraber sohbet ettik. Ayrı geçirdiğimiz zamanda neler yaptığımızı konuştuk. Mert sahra ile ilgilendi hep sahra bir babada bir dedede birazda efsunla oynadı. Bu arada mert geldi yanımıza .hemen dibime oturdu başka türlüsü sasirtirdi beni zaten. Artık ona karşı koymadigim için alisiyordum hareketlerine. Kolunu sandalyeye koyup saçımla oynamaya başladı.

- Sare güzelim , Sabah erkenden giriş yapacağız dimi.

- evet hazır zaten herşey bir tek kuruyan çamaşırları katlayıp koyarım. Tamam dedi hemen .

- eksik kalan birşey olursa biz getiririz zaten , geliriz hergun birimiz Suzan abla yine bir abla edasıyla yaklasıyordu ablamın yapmadığı ablalığı yapıyordu.

- gerek yok abla , mert gelir zaten boşuna uğraşmayın yolda.

- olur mu annem durmaz zaten. Bugün bile ne yapsak diye düşünüp duruyordu gelir sen gelme dersende kızar söyleyeyim.

- iyi madem gelin sahrayada moral olur. Cerende hastanede ...

- anneee.... Sahra hem bağırıyor , hemde koşarak yanımıza geliyordu. Ben sahranın sesiyle korkarak ayaklandim. Mertte ... Ama sahra bizim korkumuza karşı gülerek girdi mutfağa

- anneeee ya efsun abla bana inanmıyor bizim evimiz uzakta diyorum hayır diyor. Sahra konuşurken efsun girdi mutfağa

- ama yenge sizin eviniz yukarıda ... Çocuğa nasıl anlatacaktik ki , hepimiz bir sustuk önce sonra mert eğildi sahranın karsisina efsunuda yanına çekti.

- şimdi ikimizde haklısınız , babacım biz sen doğmadan yukarıda oturuyorduk evimiz oradaydı ama şimdi uzakta oldu mu prensesler . Hadi bakalım oyuna ... Onları mutfaktan çıkartıp oyunlarına devam etmelerini söyledi. Masaya geri oturduğunda esin çaylarımızı tazeledi.

- şimdi sırası değil ama evi ne yapacaksınız düşündünüz mü ? Suzan abla soruyordu. Sorularında hiç art niyet aramiyordum. Esin girdi söze

- keşke yine orada otursanız dedi. Ama istemezsin biliyorum bende istemezdim ne yalan söyleyeyim ben sadece senin orada olman guzeldi . O yüzden diyorum. Hele de sahram apartmani birbirine karardı iyileşince tamda dediğim gibi sizden cadı birsey olmuş dediğinde mert hemen esine döndü.

- sensin cadı be , benim kızım melek bir kere... Kızına toz da koydurmazmış.

- ay abi tamam tamam melek.

- siz barıştınız mı ? Şimdi ben anlamadım Suzan abla korkarak soruyordu sorusunu. Merte döndüm . Bir umutla bakıyordu gözlerime .

- şimdi abla ben senin bu kardeşini çok seviyordum ,ama o beni çok üzdü ... Daha sözümü bitirmeden mert girdi söze.

- ama bu adam çok pişman , hem karısını çok özlemiş. Cezasınıda çekmiş .

- heeeh bende tam diyecektim ki , cezasını çektiğini düşünüyorum.umuyorum ki ona verdiğim son şansı eline yüzüne bulaştırıp pişman etmez beni . Kollarını hemen omuzlarima sardı . Kendine çekip şakaklarımı öptü. Özlemistim bu halimizi artık yorgunluklar üzüntüler istemiyordum. Sahramda iyileşsin mutlu olalalım istiyordum.

- bu adam sensizlikten geberdi , nasıl seni üzsün , ha saremmm . Saçlarımı öpüyordu şimdide.

- ay bu hallerinizi çoook özlemisim valla dedi esin. Koşarak yine yanımıza gelen kızım hemen Mert'in kucağına atladı. Mertin elleri bu sefer kızımızı sarıyordu.

- babacığım artık uyusak mı ? Benim çok uykum geldi.

- olur prenses... Biz yatıyoruz özdemir kadınları , minik özdemir in uykusu geldi. İyi geceler size . Sizde fazla oturmayın Sare yarın erken kalkacak diyerek sahrayı kucağına alıp mutfaktan çıktı... Bu adam yine kalbime zarar olmaya başlamıştı. Babalığı çok güzeldi. Sahra ile iletişimi harikaydı. Ama korkuyordum tam anlamıyla ona teslim olamıyordum. Suzan ablayla esinde evlerine gittiklerinde , nehire mesaj attım uyumuyorsa konuşalım diye. Uyumuyormuş aradı . Burada olanları anlattım , mertle konuştuklarımızı hak verdi bir şansı ikinizde hakediyorsunuz dedi. Uzunca konuşup dertlestik . Tayin isteme konusunda da iste dedi, hatta belki bizde oraya isteriz . Cihan zaten sahra niye yok diye çıldırıyor . Yaaa ne güzel olur diye düşündüm ama tam karar vermemiştim. Asyayi da gündüz arayacaktım ama unuttum. Yarın hastaneye gidince ilk onu aramaliyim diye düşünüp yatağıma yattım. Bu sefer mert ile sahra Mert'in yatağında , bende esinin yatağında yattım.

Sabah gozlerimi açtığımda mert başımda oturmuş saçlarımı okşuyordu.

- günaydın güzel karim.

,- mert , çok mu hızlı gidiyorsun dedim yerimden dogrulmaya çalışarak.

,- ne hızlısı kocan seni özledi hemde çok . Hadi kalk iyileşmesi gereken bir kızımız var . Ve kızımız iyileşince kadınına kavuşmayı bekleyen bir adam var hem sana suprizim var sahra sence nerede ...

- nerede dedim ...

- mutfağa git seni bir süpriz bekliyor. Hemen yerimden kalkıp üzerimi düzelttim hızla mutfağa ilerledim. Sahranin sesi geliyordu yine bıcır bıcır. Mutfağa girdiğimde sahra Asya'nın kucağına oturuyordu . Asyayi görünce çok şaşırdım.

- demek benden habersiz Bursa'ya geliniyor ...

- sen dedim nasill çünkü söylememiştim daha. Merte baktı.

- bana ihtiyacın olduğunu duydum yanında olmalıymışım , emir büyük yerden diyerek merti gösterdi....

- yaaa diyerek önce Asya'ya sonra merte sarıldım. Bizi sarılırken gören sultan annem ay çok şükür diyerek masaya oturdu. Sahra ise

- baba benide al , bendeee diyerek ellerini uzattı onuda yanımıza alıp ailecek sarıldık. Umarım ellerimiz de yüreklerimizde bir daha hiç ayrılmazdı.

Barışma yolunda büyük adimlar atılıyor.... Ne düşünüyorsunuz ?