9. Bölüm

"Anlamıyor musun?

Gökyüzü güneş olsa,

Sensiz karanlıktayım"

-ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Bir kızın bedeni ölürde, ruhu nasıl ölür peki?

O kızın umudunu ve aşka olan inancını kaybettiren insanlar onun ruh katilidir..

Bazen insanlar çok acımasız olup, hem ruh katili

Hemde beden katili olabiliyor

Bir kız aşk'a olan inancını kaybettiyse sevgi duygusu ondan alınır, karanlık tarafıyla yüzleşirsiniz...

Bir zaman sonra ip atlayan küçük kız çocuğunun,

Büyüdüğünde o iple ruhu asıldı..

Sürekli ıslak, o hep gülen kızın gözleri

Sürekli yalnız kalbi..

2 gün önce

Yazarın anlatımıyla...

Batu Ekinler

Mona'nın okulunda ki ona aşık olan kişi,

Daha doğrusu aşk değil takıntı

Mona'nın kalbi durmuştu..

Bunu fırsat bilip birkaç hemşireyle anlaşma yaptı

"İyi dinleyin beni şimdi, mona Morga girdikten sonra onun yerine ailesi olmayan bir kişiyi koyacaksınız, mona'yı öldü zannedecekler ama ben ne yapıp edip bir şekilde onu yaşatacağım

Cenaze işlemlerine kadar gözünüzü ayıramayacaksınız o kişiden, kimse bir şey fark etmemeli özellikle burcan!"

Diğer yandan söze atıldı sarışın hemşire

"İyi ama bunun bir karşılığı olmalı"

Burun kemerini sıktı Batu, ve tekrar onlara döndü

"Olacak zaten bedavadan yapmayacağınızı biliyorum, ne kadar istiyorsunuz"

Tekrar ileri atıldı sarışın hemşire

"100 bin"

Kaşlarını kaldırarak sarışın hemşireyi baştan aşağı süzdü Batu

"Tamam anlaştık, bir yanlışınızın olduğunu görürsem," Elini silah haline getiriip kendi şakağına bastırdı, ve sözüne devam etti

"BUM! Herşey biter"

Kafalarını sallamakla yetindiler sadece hemşireler..

Bazen para karşılığında hemcinsini bile satabilir insan

Hayvanlar bile onlardan daha vicdanlı, ama onlar bunun farkında bile değil

Şimdiki zaman..

Mona'nın anlatımıyla

Bir insan en kolay nasıl ölebilir?

Hangi silahla

Silah olmadan da ölür

Özlem nasıl bir duygu, bu yaşıma kadar çok yaşadım bunu

Ama ben annemi bile bu kadar yanımda istememiştim

Burcan..

Sevgilim, gel lütfen gel sensiz yapamıyorum

Sensiz nefes alamıyorum

Sensiz bir yanım eksik

Sensiz karanlıktayım

Gel lütfen..gel

Sensiz yaşayamıyorum

Aşkı bana öğrettin ama, seni düşünmek nasıl unutulur

Bunu öğretmedin

Öğret bana nasıl unutulur düşünmek

Çünkü ben Sensiz eksik kaldım

Ellerin ellerimden uzakken nasıl güçsüzüm bilemezsin

Keşke diyorum bazen..keşke alışmasaydım sevgine ve sana

Gel bu sefer sarılalım, Belki ikimizinde yaralı geçer

Canım çok acıyor biliyor musun? Seni görmediğim her an ölüyorum...

Yoksun bugün

Dün olduğu gibi

Yarın olacağı gibi..

Kalbimde hep varsın..

Yanımda'da olmanı isterdim

Seni sevmeyi bırakmayacağım

Ama şundan çok korkuyorum, ya yaralarını benden başka biri sararsa

O zaman benim yaralarım daha çok kanar

Kanayan yarana başka bir beden basarsan mikrop kaparsın, ama bizim yaralarımız birbirinin merhemi..

Gözyaşlarımı kendim silmeyeyim, sen sil

İçeriye birden Batu girdi

Yerde oturuyordum Ellerimle bacaklarımı kavrayıp kendime çekmiş bir vaziyetteydim.

Yavaş adımlarla sırıtarak yanıma geldi pislik

"Hâlâ dün gecenin etkisinden çıkamadın mı, bebeğim?"

Birde soruyor musun pislik!

"Kes sesini, seni duymak istemiyorum"

Ayağa kalktım ve başımı dikleştirdim

Kural 2: Ondan korksanız bile korkunuzu belli etmeyip güçlü durun,

"Ha öyle mi? Sen dün akşam ki güzellikleri tekrar yaşamak istiyorsun yani"

Üstüme doğru yürüdü, geri geri gittim

"Sen kimsin be! Ne zannediyorsun kendini pislik herif, Senden mi korkacağım ben! Ben korkak bir kadın değilim bunu O aklına sok! Kendine gel artık

Beni burada tutamazsın, Amacın ne senin? İstemiyorum seni Ben sadece Burcan'ı seviyorum hep de onu seveceğim"

Yürek mi yedin Mona, of neden yükseldim ki şimdi

Neyse tamam korkmuyorum sakinim

Gözlerimi yerden kaldırarak ona baktığım sırada

Gözlerinde ki o öfkeyi gördüm hiç düşünmeden,

Eli bile titremeden tokat attı bana

Burcan'ın okşadığı yanağıma o tokat attı

Aralarında ki fark da bu

Canım yansa da belli etmedim, psikopat gibi görünmek için kahkaha attım,

"Mal mısın?" Der gibi bana baktı

"Ne gülüyorsun kızım, komik mi" Diyerek Kolumu sıktı

Ne komiği geri zekalı korkudan altıma edeceğim şimdi, psikopat gibi davranıyorum aptal!

"Hıhı evet çok komik, sürekli öfkelendiğinde bana vuruyorsun gücün bir bana mı yetiyor Aptal! Git burcan'ın da karşısına dikil, bakalım seni yaşatacak mı yoksa süründürecek mi"

İkisininde olacağına emindim

"Olur Güzelim sen yeter ki iste, burcan'ın adamları var da benim yok mu zannediyorsun sen! Tek bir işaretime bakar o çok sevgili burcancığının ölmesi"

Ne saçmalıyor bu, hayır ya böyle bir şey yapamaz

"Sende o cesaretin olduğunu zannetmiyorum

Geri kafalı, Yüreğin varsa git çık onun karşısına

Ama olmadığını ikimizde biliyoruz"

"Peki Tamam" Diyip göz kırptı "Sadece finali izle olur mu Mona, Emin ol final çok korkunç"

Psikopat bir şekilde gülerek parmağını şıklattı

Ve telefonunu burnumun dibine soktu

Burcan'ı gördüm arabadaydı iyi ama neden bunu bana gösteriyor

Sonra tiz bir patlama sesi yükseldi az önce gördüğüm o araba alevlendi,

Gözlerimden alev çıktı, başımdan kaynar sular döküldü sanki

Alevler

Çığlık seslerim

Batu'nun acımasız gülüşü,

Hepsi birbirine karıştı

Yere çöküp kulaklarımı kapattım

Gözyaşlarım dinmiyordu

"Hayır hayır hayır yapmadın hayır, o ölmedi hayır

Hayır ölmedi o ölmedi"

Birden ayağı kalkıp yatağın üstünde ki çarşafı dağıttım çığlıklarım ve gözyaşlarım dinmiyordu

Batu sadece gülerek oda'dan çıktı

"Hayır ölmedi benim sevgilim benden gitmedi hayır! HAYIR!"

Masa'nın üzerinde duran bütün herşeyi yere atıp kırdım

Çığlık seslerim ve kırılan eşyaların sesi

Finalin başlangıcıydı

Kendimi sakinleştirmeye çalışarak kollarımı kendime sardım

Duvara yaslanıp yere oturdum, kısık bir sesle fısıldadım

"Hayır o ölmedi mona, o seni bırakmaz tamammı sakin ol o seni hiç bırakmaz, Hayır hayır o ölmedi"

Canım yanıyor, canım çok yanıyor

"Burcan seni bırakmaz mona, sen onu bırakmadın o da seni bırakmaz"

Tekrardan ayağı kalkıp her şeyi yere attım kırılan bir cam parçasını elimde sıktım

Bir insanın sevdiği ondan alınırsa Acı hissetmez

Kalbinde ki Acıdan başka..

1 saat sonra..

Yazarın anlatımıyla..

1 saat..tam bir saattir Psikolojisi bozulmuş gibi oturarak sallanıyordu mona

Batu ise aşağıda keyifle oturmuş televizyon izliyordu

Daha fazla dayanamadı mona bu işkenceye

Birden ayağı kalktı ve Kanayan elini umursamadan sert adımlarla aşağıya indi

Batu'nun yanına

Aşağıya indiği anda batu'nun keyifli bir şekilde oturmuş televizyon izlediğini gördü, işte kan beynine sıçradı yine

Karnında ki dikişleri umursamadan acısını bile hissetmeden hızlı adımlarla mutfağa gitti

Çekmeceyi açıp en keskin bıçağı çıkardı

Beline sıkıştırdı bıçağı

Bir kadın katil olmayı bile göze aldıysa o kadından korkun

Yavaş adımlarla mutfaktan çıktı Batu mona'yı görünce ona baktı

"Gelsene yanıma Güzelim" Dedi hiçbir şey olmamış gibi

Mona'nın kalbini ondan söküp almamış gibi acımasız bir şekilde bunu söyledi

"Geliyorum" dedi yapmacık bir gülüşle mona

Batu'ya değil Burcan'a gidecekti aslında

Batu'nun yanına geçip oturdu ve saatlerdir acıyan

Ve ağlamaktan kıpkırmızı olan gözlerle batu'ya baktı

"Ne oldu güzelim, yanlış yaptığını anladın, ve bana geldin değil mi?"

Diyerek baktı mona'nın yüzüne

Gülümsedi sadece mona, acı ve korkunç bir gülümsemeydi bu oysa ki

"Evet yanlış yaptığımı anladım ve bu yanlışı düzeltmeye geldim, ben senden çok özür dilerim Batu?"

Diye fısıldadı mona

"Ne için?"

Gözlerini batu'nun gözlerinden ayırmadan beline sıkıştırdığı bıçağı eline aldı, ve hiç düşünmeden

Batu'nun kalbine sapladı, Acı içinde inledi Batu

"Seni zamanında öldürmediğim için" diyerek batu'nun az önce ki sorduğu soruyu cevapladı mona

Dünya bir pislikten daha kurtuldu

Hemen koşarak kapıya doğru gitti mona

İki kere zorlandığı an hemen açıldı kapı

Adamlarının başlarını duvara yaslayıp uyuduklarını gördü bunu fırsat bilerek hemen villanın dış kapısını açıp çıktı ellerini saçlarına geçirdi ve derin bir nefes aldı, Nerede olduğunu ve burcan'a nasıl gideceğini bilmiyordu

Koşarak villadan uzaklaştı belki bir araba görür diye saatlerce yürüdü ve bir tabelaya rastladı

Bandırma yazıyordu tabelada

Balıkesirdeydi mona

Burcan ise İzmitteydi

Aralarında 224 kilometre vardı

Karnında ki yarayı bile düşünmeden koşmaya başladı mona

Araba olmadan otobüs olmadan, yürüyerek gidecekti burcan'a

Aralarında 3 rakam vardı sadece

O gün sadece sevdiğine gitmek için 224 kilometre yürüdü mona dinlene dinlene gitti sevdiğine

Yorulma hissi bile yoktu

Çünkü ulaşacağı kişi Kalbiydi

Not: Bu hafta bölüm atmayacaktım ama dayanamadım arkadaşlar haftaya bölümümüz olmayacak ondan sonra ki hafta görüşmek üzere🤍