Veda
Yine ve yeniden bir hikâyenin daha sonuna geldik. Yüreklerimizde tatlı bir burukluk, yüzümüzde masumane bir tebessüm. Yıllar önce kitap okurken televizyondan duyduğum bir isim ile yola çıktım bu hikâyeye. Özüm ismi o kadar çok hoşuma gitti ki o gece beynimde oluştu hemen kurgu ve başladım hikâyeye. Ama şükürler olsun ki desteğinizi hiç esirgemeden okudunuz, yorumladınız, beğendiniz yeri geldi bana moral verdiniz. Her şey için çok teşekkür ederim.
Alper ve Özüm… Bende ki yerleri daha bir farklı olan karakterlerim. Evlerinize, bilgisayarlarınıza, telefonlarınıza, tabletlerinize ve en sonunda da kitap sayfaları ile buluşup güzel yüreklerinize misafir olduk. Hiç gocunmadan kabul ettiniz bizi tüm karakterlerimle birlikte. Yeri geldi kızdınız, yeri geldi güldünüz, bazen affet bezen bırak git dediniz. Her şeyleriyle, hatalarıyla,kusurlarıyla, günahlarıyla, sevaplarıyla kabul ettiniz. Ama artık misafirliğimizin sonuna geldik. Bazen elimde olmadan yazamadığım günler yaşadım, bazen de gece bile demeden tüm uykusuzluğuma inat yeter ki okuyun diye günü ağartarak bölümleri arka arkaya yazdım. Sizleri beklettiğim, meraklandırdığım ve ortadan kaybolduğum dönemler de oldu. Ama artık buradayım, hep birlikte buradayız.
Bu hikâyemizi burada sonlandırırken kısa küçük hatırlatmalar yapmak istiyorum. Hakan ve Hande’nin hikâyesi, Kutay’ın hikâyesi ve Özer’in hikâyesini de ilerleyen dönemlerde misafir edeceğim hayatlarınıza. Her zaman diyorum sizler olmasaydınız ben yazamazdım diye, eksikliğinizi yüreğim hiçbir zaman hissettirmesin. Yeni hikâyelerde görüşmek üzere hoşçakalın, kendinize o zamana kadar çok ama çok iyi bakın.
YAZARDAN KÜÇÜK NOT: Sizler için bir gecede tüm bölümleriyle sisteme yüklendi. Daha nice hikaye de birlikte olacağız. beni takip etmeyi, basılacak eserlerden haberdar olmak için instagram hesabım ozlemugurluaydin hesabımı takibe alabilirsin. Varlığınızda desteğiniz de eksik olmasın.
Ben yazdım ve sizler yaralarınızda buluşup gözyaşlarınız ile iyileştiniz.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
