Aşk-ı Mehcûrluk (Ağır Eski TR)

Gönlüm gam ile yâre meftûn iken,

Sîneme düşdi firkatin bir diken.

Perişân hâlimi görmez mi felek?

Sensiz geceler ağlar, gündüz üşen.

Ey meh-i tâbânım, yârim-i nâzım,

Senden ıraklık, olur bana azâbım.

Her dem adınla yanar içre cânım,

Bî-vefâ zaman, kıyar her hitâbım.

N’olur bir dem gelsen, gözüm görse,

Gamzenle dertli ömrüm neş’e bulsa.

Lâl dudaklarından bir heves alsam,

Sürgün günlerim vuslatla dolsa.

Lâkin yazgı, hep mehcûr eder bizi,

Kıyamaz bahar, açtırmaz gülü.

Sen ki hâlâ düşümde bir serâb,

Ben ki sevdâya zincirli kuluyum.