14. Bölüm

Kayıp Zihin

Vlad, güçleriyle daha da büyürken, içindeki insanlık parçasının kaybolmaya başladığını hissetti. Gölgelerin Efendisi olmak, artık bir unvan olmaktan çok, onun kimliğine dönüşmeye başlamıştı. Soyunun mirası, onu son bir şüpheye sürüklüyordu: Gerçekten insan kalabilir miydi?

Bir gün, kalenin derinliklerinde gezinirken, eski bir tapınak kalıntısına rastladı. Tapınakta, eski yazılar vardı. Bu yazılar, soyunun ilk efendilerine aitti ve karanlığın efendisi olmanın bedeli hakkında çok şey söylüyordu.

Vlad, derin bir nefes alarak yazıları okumaya başladı. Her bir cümle, ona daha fazla güç veriyor ama aynı zamanda bir boşluk yaratıyordu. "Karanlık seni içinden yemeye başladığında, sen de onun bir parçası olursun. Gölgeler, seni çağırdığında, onlar seni kontrol eder. Ama eğer bu gücü kabul edersen, sonu gelmeyen bir hükümranlık seni bekler."

O anda, zihninde bir kırılma oldu. Soyunun laneti hakkında okudukça, Vlad’in karanlıkla olan bağının onu yavaşça tüketeceğini fark etti. Eğer bu yola devam ederse, kaybolmuş bir insanlık haline gelecekti.