2. Bölüm

Gölgelerin Ardındaki Işık

Vlad, kasaba dışındaki terkedilmiş ormanlardan geçerek yavaşça ilerlemeye devam etti. Yavaşça ama emin adımlarla ilerliyordu, her adımında ruhundaki karanlık daha da güçleniyor, içindeki boşluğu daha derin hissediyordu. Gölgeler, ona doğru eğilerek bir şeyler fısıldıyordu. Onunla konuşuyorlardı, sanki ona uzun yıllardır beklediği bir mesajı iletiyorlardı. Bir isim, bir ipucu… "Gölgelerin Efendisi".

İlk başta anlamıştı ama sonra her şey karmaşıklaştı. Bu isim, Vlad’e ait değildi. Ama bir şekilde, eski bir güç tarafından ona aitmiş gibi hissettiriyordu. Artık, yalnızca geçmişini değil, aynı zamanda o eski ismin ne anlama geldiğini de çözmek zorundaydı.

Vlad, karanlık bir ormanın derinliklerine girdi. Ağır, kasvetli bir hava vardı, sanki zaman bile burada ölmüş gibiydi. Kollarında, boynunda bir sıcaklık hissetti ve aniden bir şey fırladı. Bir yarasa gibi karanlık bir varlık, onun gövdesinin çevresinde dönerek hızla yüzüne doğru çarptı. Vlad gözlerini kapatmadan, varlığın kara şekline yoğunlaştı.

Gölgeler, ona göz kırpıyordu. "Bunlar, senin kontrolünde olan yaratıklardır." diye fısıldadı bir ses. "Ama unutma, her gücün bir bedeli vardır."

Bir anlığına karanlıkla olan bağını kaybetmiş gibi hissederek geri çekildi. Bu yaratık, aslında onun karanlık mirasının bir parçasıydı. Siyah kanatları, ona sadece fiziksel gücü değil, aynı zamanda gölgelerle olan bağını da getiriyordu. Ama bu bağ ne kadar güçlü olursa olsun, aynı zamanda onu öldürmeye de itebilirdi.