"Sev..." dedi, gözlerinde gördüğüm acıya rağmen benden bir uzaklaşmayı başarmıştı. "Önce kendini, sonra başkasını.."

"Bilirsin beni, denizden korkarım. Yüzemem. Ama bak.." dediğinde bakışlarını arkasında görünen denize çevirdi. "Şimdi ona geldim. Ne kadar garip değil mi?""

Başımı onu onaylarcasına salladığım zaman arkasını bana döndüğünde kafasını gökyüzüne doğru kaldırdı ve güldü.

"Denizden korkan bir adam ölümü için denizin kucağına koşuyor."