•••• Bölüm 22 🍷🚬

Bir amcayla tanıştım durakta sigara paketine bir kadının fotoğrafını yapıştırmış. Baktığımı görünce anlatmaya başladı; Yıllar önce sevdiği kadınmış fotoğraftaki. Sigara içmezlermiş içenleride sevmezlermiş. Uzaklara taşınmış sevdiği, mektuplaşırlarmış. Bir gün kesilmiş mektuplar gitmiş kızın adresine kapıda yanında sigara içen birine sarılıyormuş sevdiği kadın. İlk sigarasına onun şehrinde başlamış. Elinde ki tek fotoğrafıymış her paketine yapıştırıp ona karşı içermiş sigarayı hep. Sen sen ol sigara içme, sigara içirecek birini de sevme dedi ve dolmuşa bindi. Elim cebimde kalakalmıştım, avucumun içinde paketle. Oturdum ve çoktan kül olan ciğerlerime ağladım. O hatayı çoktan yaptım ben amca, diyemedim.

Cebimden telefonumu çıkartıp da cevap vermeyeceğini bildiğim hâlde mesaj yazmıştım. Hiç düşünmeden yazıp da göndermiştim. Sonrasında keşke söyleseydim dememek için, pişmanlık yaşamamak için yapmıştım bunu. Şimdi de cevabın gelmesini bekliyordum.

“ Oysa biz seninle denize bakan bir bankta oturup sarılmadık bile. ” ( 20: 12 )

“ Ben sana söz verdim. Seni bırakmayacağım diye. ” ✔️✔️

“ Sen beni değil ben seni bıraktım. ”

Demişti mesajima. Doğruydu ama bende gitmene izin verdim diyemedim. Keşke o gün tutup kolundan bırakmasaydım. Sözümü tutsaydım da bu hâlde olmasaydım. Belki de o da öyle yapmamı bekliyor olabilirdi. Kim bilir bi umut..

“ Mesele ne ama biliyor musun? ”

( 21: 16 ) ✅✅

“ Benim için iki satır yazmayan insana oturdum bir defter yazdım ” ( 21: 16 ) ✅✅

Yazdıktan sonra göndermiştim ve paketten sigarayı çıkartıp da dudaklarımın arasına almıştım. Ateşi yakarken “ ve o defteri göz göre göre ateşe attım ” diye fısıldamıştım dumanını olabildiğince solurken.

“ Omzuna ihtiyacım var ” ( 21: 34 ) ✔️✔️

“ Orası sana ait değil. ” ( 21: 34 )

Biliyorum, değil. Orası bir başkasına ait. Hak etmeyen birisine hem de. İçimden sövmek geçerken susmuştum ve sineye çekmiştim. Acımı içimde yaşamıştım, aşkımı yaşadığım gibi.

“ Ama her satırını ezbere bilmek istediğim bi roman gibisin ” ( 21: 50 ) ✅✅

Demiştim ve cevap da gelmemişti. Görmemişti bile mesajımı. Kim bilir kiminleydi. Kime sarılıyordu. Bense sigarama sarılmıştım yine. Ki başka sarılacak kimim vardı ki. Bu aralar daha çok sarılır olmuştum. Öyle ki beş dakika arayla yakıyordum.

Düşünmemek adına radyonun sesini az daha artırmıştım. Ve çalan müziğe sigaramın dumanı ile eşlik etmiştim. “ Ben sende tutuklu kaldım kendi hayatımdan çaldım ” sözleri duyulmuştu odanın içinde.

YN: Pişman / Aydın Kurtoğlu 🎵