•••• Bölüm 29 🍷🚬

“ Çok özlüyorum seni ” ( 18: 55 ) ✅✅

“ Bi sarılsam oturur gözlerimi kapar sessiz sessiz ağlarım ” ( 18: 56 ) ✅✅

“ Öyle bir duygu ” (18: 56 ) ✅✅

Yalnızlığın ve hüznün en yakın arkadaşın;

o tenha, çıkmaz sokakların rehber olur sana.

Belki sen ve ben, yine rastlaşırız;

bir akşamüstü,

bir şiirde

yahut 

o tenha, çıkmaz sokaklarımızda…

Diliyorum,

bir gün,

sen ve ben,

yine buluşuruz.

Hoşça kal.

*

yenilgilerime,

kaybettiklerime,

düşüşlerime,

sana

ve

bana

Mesajlarıma cevap alamayınca yazmaya vermiştim kendimi. İçim içimi yiyeceğine beynimi bir yere boşaltmalıydım. O kadar yazacak şeyler vardı ki. Duvarlar üzerime üzerime geliyordu, boğuluyordum. Hatıraların ister istemez aklıma düşmesi kafayı yedirecekti bana. Neden unutmama izin vermiyordu. Aklımı meşgul etmek için dolaptan kitap alayım dedim, gözüme çarpan kitap elime aldığım bana hediye ettiği kitap olmuştu. Neden atmamıştım, bilemiyorum. Kitabın arasından bir kağıt yere düştü tam ayağımın önüne. Eğilip bakmaz olaydım keşke. Sahte aşk dolu mısraları dizmişti kağıda. Bir zamanlar inandığım aşkını yazmıştı. Kağıdı paramparça etmiştim. Sonrasında da kendimi kaybedip önüme gelen her şeyi devirmiştim.

– “ Hayırdır evladım, bu hâlde nereye gidiyorsun? ”

– “ Acılara son vermeye albayım. ”

Sağ elimi yukarı doğru kaldırıp da bir şey demesini beklemeden arkamı dönüp gitmiştim oradan. Ardımdan şaşkın bir o kadar da üzgün bakışlar bırakarak.

Sanırım seni beklerken sigara içmekten ölücem gibime geliyor. Her yaktığım sigara seni unutabilmek için yakıyorum lakin bekleme moduna geçiyorum tekrardan. Bekle bekle bir sigara daha. Acaba bu kaçıncı sigara sevgili? Beklerken yaktığım kaçıncı sigara. Beklemekten yoruluyorum. Sanki bu izmaritler vücudumda söndürülüyor gibi geliyor. Her yerim acıyor. Ama sanırım kalbim biraz daha acıyor. Kalbimde birçok izmarit söndürdüler sanırım ondan bu kadar acıyor. Yoksa beklemekten mi yorulmuş, üzülmüş kalbim? Bilmiyorum sevgili ama ben hâlen bekliyorum..

YN: Ebedi / Serkan Aydın & Buğrahan Denizoglu 🎵