Bölüm 51

••••••••

Bölüm 51

‘ Hayatımda daha ne süprizlerle karşılaşacağım acaba ' diye düşünmeden edemedi. Sadece oradan uzaklaşmak istemişti. Bilseydi kapıdan adımını kesinlikle atmazdı. İki erkek tarafından köşeye sıkıştırılmıştı ve ikisi de birbirinden beterdi. Burada olmak yeterince zorken şimdi birde karşısına çıkan Aktan’a ne yapacağını bilemiyordu. Tüm kanı yüzünden çekilmişti sanki. Nefes alamıyordu. Nasıl bulmuştu onu? Gerçi kim olduğu göz önünde bulundurulursa geç kalmış bile denebilirdi ama yinede bu onu iyi hissettirmedi. Ya bir planı varsa? Ya bir şey yaparsa? Ya güzel giden her şey tepetaklak olursa?

Ayvaz Berfu'nun peşinde giderken ağzından çıkan “Aktan” ismini duymuştu. Adımlarını sıklaştırarak “ Her şey yolunda mı güzelim? ” diye sordu.

‘ Her şey yolunda mıydı? ’ Tabiki değildi! Nasıl olsundu ki? Aktan kumral saçlı, yeşil gözlü ve Ayvaz’a oranla çok daha kısa boyluydu. Nikaha kalan son birkaç ay boyunca onunla evlilik fikrine alışmak için elinden geleni yapmıştı Berfu. Hatta safça bir düşünceyle onu sevebileceğini bile düşünmüştü ama, o birçok kişiyle yatınca ona güvenemeyeceğine kesin kez ikna olmuştu. Bir insan yedisin de neyse yetmişinde de o oluyordu ve onun gibilerin değiştiğini görmekse deveye hendek atlatmakla eşdeğerdi.

Sonunda kapıda kimin olduğunu gören Ayvaz kendini çabuk toplasa da şaşkın ifadesini Aktan görmüş ve alayla gülüyordu.

Berfu şaşkınca ikisine bakarken neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Birbirlerini tanımayan iki insan için bu tavırlar fazla ilginçti. Gerçi şimdi asıl önemli olan Aktan’ı nasıl göndereceğiydi.

–“ Demek şimdi de evleneceğim kadını ayarttın ve yetmedi evlendin öyle mi Ayvaz. Görmeyeli işi bayağı ilerletmişsin. ” Dedi alayla. Sesinin tonunda saf öfke ve kıskançlık yatıyordu.

–“ Aktan! Sana kendimi savunacak değilim. Ayrıca evleneceğin kadını ayartmadım. Ayartan da ben değildim ya neysee. Berfu seni değil beni seçti.! Gördüğün gibi sana değil bana aşık ” kendine hâkim olmak gittikçe zorlaşıyordu.

İki erkekte birbirlerine saldırmaya hazır bekliyorlardı ve Berfu onların tanışıyor olmaları karşısında küçük dilini yutmuştu. ‘ Her şey beni buluyor derken abartmıyordum işte ’ diye hayıflandı.

–“ Siz nerden tanışıyorsunuz? ” diye sormadan duramadı. Merakı feci kabarmıştı. İki erkekte sinirle ona bakıp konuşmalarına kaldıkları yerden devam ettiler. Sonra Ayvaz Berfu'ya dönüp “ sen içeriye geç canım, ben hallederim ” diyerek onu göndermeye çalıştı.

Berfu bir an bunun iyi bir fikir olduğunu düşünüp içeri girecekken güçlü bir el tarafından durduruldu.

–“ Hiçbir yere gitmiyorsun küçük hanım. Seninle daha işim bitmedi.! ”

Berfu olduğu yerde kalırken, bir an önce her şeyin normale dönmesi için dua ediyordu ama bu pek kabul görecek bir dua değil gibiydi.

–“ Aktan. Lütfen. Uzatmanın anlamı yok. İkinizin arasındaki konu nedir bilmiyorum ama bizim konuşacak bir şeyimiz yok. Ben kararımı o gün giderken çoktan vermiştim zaten. Seninle evlenemezdim. Zaten sende benimle istediğin için değil, ben istemediğim için evlenmek istiyordun. Sırf egonu tatmin etmek için. Ben huzurlu bir hayat istiyorum ve sen birçok kişiyle yattın! Sana nasıl güvenip evlenecektim söyler misin? Mantık evliliği yapamazdım. Hem sen kimseye bağlı kalamazsın. Sadece sıkılana kadar takılırsın o kadar. Daha da önemlisi Ayvaz'ı seviyorken sana evet diyemezdim ”

–“ Ayvaz'la mutlu olacağını mı sanıyorsun? Ben neysem o iki katıdır emin ol. Hem ona ne zaman aşık oldun da evlendin söyler misin? Yapamayacağım dediğin mantık evliliğini zaten onla yapmış olmayasın? ” diye tükürürcesine konuştu.

–“ Bu seni ilgilendiren bir konu değil. Kiminle mutlu olup olmayacağıma ben karar veririm. Herkes kendi davranışlarından sorumludur ve sen sütten çıkmış ak kaşık değilsin! ”

Aktan Berfu'nun dediklerini dinlemiyordu bile. Öfkesini kusmaya devam ediyor ama bir türlü sakinleşemiyordu.

–“ Sen bu sefer çok oldun. Şimdide nişanlım. ” diye bağırmaya devam etti Aktan.

–“ Bunların hepsi bir oyundu değil mi? Düğün gününü bilerek beklediniz. Sırf beni kötü duruma düşürmek için bu haince planı ne zaman yaptınız ha! Söyleyin. ”

–“ Birincisi, Berfu kimsenin nişanlısı değil! Benim KARIM. İkincisi, Berfu kimseden intikam almak için ya da onu kötü duruma sokmak için kimseyle evlenmez. Eğer böyle düşünüyorsan onu hiç tanıyamamışsın demektir. ”

Bu tartışmaya bir son vermek istiyordu Berfu. Kimsenin gelmemiş olması bir mucizeydi ve şansını da fazla zorlamak istemiyordu. Yeterince zorlamıştı zaten.

–“ Lütfen yeter artık! ! ” diye bağırdı sonunda ama Aktan duracak gibi görünmüyordu.

–“ Bana yetmez! ” diye karşılık verdi.

–“ Can düşmanımla evlenip karşımda duracaksın ve ben sessiz kalıp gideceğim öyle mi? Hahh! ”

Ayvaz’ın karşına geçip diklendi.

–“ Seni geberteceğim! ”

–“ Elinden geleni ardına koyma gel gebert kolaysa ” dedi Ayvaz gayet sakin bir şekilde. Zaten üstün bir konumdaydı ve kavga ettiklerinde az hasarla atlatacağı aşikardı. Tek istediği Berfu'yu bu kötü durumdan uzaklaştırmak ve kolları arasına alıp sakinleştirmekti.

Aktan birini öldürecekmiş gibi bakmasına rağmen geri çekildi. Tam her şey bitti diye sevinecek gibi olduğunda erken karar verdiğini anladı. Çünkü Aktan geri dönüp yumruğunu çoktan Ayvaz'ın suratına geçirmişti.

Berfu olanları ağır çekimde izliyordu. Daha sonra Ayvaz'ın kaşının patladığını ve çok kötü kanadığını görünce bayılacağını sandı. Aktan’ı parçalamak istiyordu. Ayvaz şaşkınlığından sıyrılıp karşılık verdiğinde ikisinden birine bir şey olmadan bu kavganın bitmeyeceğini anlamıştı Berfu.

Kendini çok güçsüz hissetmesine rağmen araya girip onları ayırmayı denedi ama mümkün değildi. Son bir gayretle tekrar denediğinde, kimden geldiğini anlamadığı yumruğun hedefi olup yere yığıldı. Son hatırladığı Ayvaz'ın “Berfu!” diye haykırmasıydı.

Ortada yumruğu Berfu yemişti ee boşuna dememişler olan araya girene olur diye ..