2.13 : Rotamız Mardin
Sabah erkenden mide bulantım sayesinde uyanmıştım daha sonra mutfağa geçip kahvaltı hazırladım
Masayı kurunca Araf'ı çağırmak için mutfaktan çıkacağım an telefonumun çalmasıyla geri dönüp telefonu aldım
Alihan abim arıyordu hemen açtım
" Alo efendim abi bir sorun mu var?"
Alihan " Evet güzelim bir sorun var. Yeni bir görev geldi ama bu göreve sadece sen ve ben gideceğiz "
" Anlamadım abi neden ben ki?"
Alihan " Size geliyorum kahvaltıya her şeyi o zaman anlatırım "
" Tamam hızlı gel kahvaltı hazır "
Alihan " Uçuyorum güzel kardeşim " dedi gülerek bende gülüp veda edip telefonu kapatıp üst kata doğru yol aldım
Başımda zaten üç harfliler varken bir de göreve gitmem ne kadar doğru bilmiyorum?
Kamir " O göreve gidecek misin?"
" bilmiyorum bu üç harfliler nerede yoklar ?" Diye sordum merakla
Kamir " Bazı cezalar almışlar bir süre seni rahatsız edemezler "
" Onlar ceza alabilir mi?" Diye sordum şaşkınca
Odaya gelince kapıyı açıp içeriye girdim Araf beni yattığım yastığa sarılmış bir şekilde uyuyordu
Yatağa gidip boş alana çıkıp Araf'a yaklaşıp elimi saçlarına attım saçlarını okşarken Araf Memnun bir şekilde sesler çıkardı
" Bebeğimizin babası uyan bakalım bebeğimiz açıkmış " dememle hamurdandı yastığa sarılan kolunun birisini belime atıp birden beni altına aldı
Bu anı hareketlerine her zaman sinir olurdum ama bir o kadar da hoşuma giderdi
Bana yaklaşıp burnumun ucunu öptü sonra yanağımı yanağımdan boynuma doğru yol aldı ben huzurla gözlerimi kapatırken kafasını hafif benden çekti ama nefesini boynumda hissediyorum
Gözlerimi açıp bana bakan yeşillerine baktım koyulaşmıştı gözleri daha çok seviyordum daha belirgin olurdu yeşilleri
Araf " Dur de güzelim yoksa asla durmam " dedi zorlanan sesiyle
Hormonlar nedeniyle bende fazla azgın oluyordum galiba
" Demezsem nolacak ki?" Dedi masum bir ifadeyle
Araf " ışıl!" Dedi uyararak bu haline gülerken Araf dudaklarıma yapıştı bende ona karşılık verirken ellerimi boynuna götürüp kollarımı boynuna doladım ellerimle saç diplerini okşarken nefes almam için benden ayrıldı
" Dur diyemem " dedim nefes nefese gözleri iyice koyulaştı ben ona hayranlıkla bakarken geri ben öpeceği an zil çaldı ve benim aklım yeni başıma geldi hızla üzerimden Araf'ı itip ayağa kalktım
Araf " Ah ışıl Napıyorsun?" Demesiyle ona baktım yataktan düşmüştü
" Abi gelecekti senin yüzünden unuttum " dedim sinirle
Araf " niye geldi ki?" Dedi sinirle o sırada zil bir kez daha çaldı
" Aşağıya iniyorum hızlı gel "
Araf " Hızlı gelemem nedenini biliyorsun " dedi göz kırparak ona göz devirip hızla merdivenden inip kapıya doğru yürüdüm
Kapıya varıncaya kadar üçüncü defa çaldı zil kapıyı açınca abim bana şaşkınca baktı
Alihan " Işıl! Üzerini düzelt " Demesiyle üzerime baktım
Hangi ara geceliğim sol askısı düşmüştü ya eteği nasıl bu kadar açılmıştı
Araf tabi ya o yaptı ! Hızla üzerimi düzelttim utançla abime baktım abim ise içeriye girdi
Salona gelince abimin yanına oturdum
Alihan " Senin hayırsız kocan nerede ?"
" Abi koca karılar gibi hayırsız kocan ne ya ? Duşa girdi gelir birazdan "
Alihan " Gelsin gösteririm ben ona "
Alihan " Göreve bu halde gelmeni istemiyorum hamilesin "
" Araf'ın izin vereceğini düşünmüyorum ama ne görevi bu ?"
Alihan " Gizli bir teknolojik tasarımcı ölü olarak biliniyor ama kaçırılmış onu bulmamız isteniyor üstler onun Türkiye için önemli birisi olduğunu söylüyor "
Alihan " İz Yeşim Zorlu bir buçuk yıldır ölü biliniyor " 2
Araf " Kimin adı çok havalı?" Diye sordu sorgular bir şekilde ona kaydı gözlerim nemli saçlarını havluyla kurulurken bize bakıyordu
Alihan " Işıl'ı göreve çağırıyorlar yeteneklerine ihtiyaçları olduklarını söylediler "
Araf " Bu halde bir yere gidemez üstlere bildir bunu " dedi sinirle
Alihan " Bende gitmesini istemiyorum zaten " dedi normal bir şekilde
Alihan " Hayır kapanmadı üstlere bildirdim ama bu görevde Işıl'ı istiyorlar " dedi kesin bir dille
Araf bir süre düşündü sonra cevap verdi
Araf "Bende sizle olacağım o zaman "
Abim bunu bekliyormuş gibi güldü
Alihan " Bunu diyeceğini bildiğim için üstlerden izin aldım sende bizle geliyorsunuz "
Alihan " Önce kahvaltı edelim sonra her şeyi anlatacağım "
" Bende açıkmıştım " diyerek yerimde kalkıp mutfağa geçip masaya oturdum
Kahvaltı sessiz sakin yaparız sanırken sürekli görev hakkında konuştular tabi ben onların anlattığının yarısını dinlemedim
Alihan " O kız da Işıl gibi ama baya zorluk çekmiş geçmişte sonra ailesini bulmuş ama ailesiyle de sorunlar yaşamış "
Araf " Kızın hayatı olaylı geçmiş ama böyle güçlü kalması hayran verici doğrusu " demesiyle ona baktım
" Araf o kızı öldürmemi mi istiyorsun?" Diye sordum sinirle
Araf " Kıskanma güzelim sadece kolay şeyler yaşamamış kız "
" Umrumda değil beni ona düşman edecek bir kelime daha etme "
Araf " Fotoğrafları göstersene "demesiyle abim telefonu çıkarıp fotoğrafları gösterdi
Alihan " İz Yeşim Zorlu " Diye tanıttığı kızın resmine baktım
Kısa saçları yeşil gözleri beyaz teni güzel kızdı maşallah hızla kafamı kaldırıp Araf'a baktım boş gözlerle fotoğrafa bakmasıyla gülümsedim
Araf " Ailesini göster " dedi normal bir şekilde
Alihan " Annesi Suzan Zorlu ve babası Agah Zorlu " dedi kadın ve adamı göstererek
Alihan " En büyük abisi Alaz Zorlu " diyerek diğer resmi gösterdi
Araf " Bu sima tanıdık geliyor doğrusu "
Alihan " İkinci abisi Akif Zorlu "diyerek diğer resmi gösterdi
" Ne yuh be ! Futbol takımı mı kurdunuz amk?"
" Ben böyle görmek yerine tanışmayı tercih ederim nereli bunlar?" Diye sordum merakla
Alihan " Keşke biraz dinleseydin kardeşim Mardin'liler " demesiyle yerimden kalktım
" Aşiret paket mi?" Diye sordum abimle Araf bu halime güldüler
Alihan " Aşiret paketler " demesiyle dans etmeye başladım
Araf " Mardini bu kadar sevdiğini bilsem seni oraya götürürdüm "
" Hadi ya oturdunuz kaldınız hazırlanın da hemen yola çıkalım "
Alihan " Bu kız bizi durdurmaz ben kalkıp gidip hazırlanayım "
Araf " Fazla bile kaldın git hadi " Diyerek abimi kovdu abim ona göz devirip ayağa kalktı abime sarıldım
Alihan " Kalmam güzelim " diyerek benden ayrılıp gitti
Ben geri dans etmeye başlarken Araf sadece beni izledi. Aklıma gelen şeyle durup Araf'ın yanına gittim
" Araf bu görevden sonra topluca uçan balona binmek için peri bacaklarına gidelim mi?"
Kamir " Sizin kadar vurdum duymaz insanlar görmedim " demesiyle ona döndüm mutfak tezgahında oturuyordu
" Bak dedecim sen yaşlı olduğu için eğlence nedir bilmezsin "
Kamir" Işıl kaşınma " dedi sinirle
" Beni tehdit mi ediyorsun seni Şükran nineme söylemeyeceğim gör sen " dedim ona karşılık olarak bana göz devirip ortadan kayboldu
" Böyle kaçarsın işte " Diye güldüm
Araf " Herkesin senden korkması lazım kimseyi takmıyorsun "
" Hayır takıyorum meselaa seni " dedim gülümseyerek
Araf " İfla olmaz bir kızsın ışıl bu halini daha çok seviyorum ama şimdi hazırlansak iyi olacak "
" Evet ya abime gev kalma dedim şimdi ben geç kalırsam tüm racon bozulur "
Araf " Racon mu? Bu aralar fazla mafya izliyorsun "
" dikkatimi çekti napim? " Dedim
Araf " Bir uğraş bulmana sevindim " demesiyle kaşlarımı çatarak ona baktım
Bir uğraş derken ? Ben boş boş takılıyor muyum? O bana işe yaramaz mı dedi ?
Yok canım diyemez benden korkar o ben yanlış anladım bence
Araf " Yanlış bir şey mi söyledim ışıl neden bana işkence etmeden önce ne işkencesi daha uygun olur bakışını atıyorsun " Diye sordu tedirginlikle
" Sen bana işe yaramaz mı dedin?" Diye sordum sakinlikle
Fırtına öncesi sessizlikti bu ve Araf bunu anladı yutkundu sonra belimden tutup beni kucağına aldı. Eliyle saçlarımı arkaya atarken bile hala aynı şekilde ona bakıyordum
Araf " Ben sana asla öyle bir şey demem güzelim biliyorsun hormonlar yüzünden böylesin alınganlık başladı ve senin bu hallerin beni çok mutlu ediyor bebeğimiz sayesinde senin başka hallerini tanıyorum " dedi sakın bir şekilde saçlarımı okşarken
İşte koca dediğin böyle olur. Gülümseyip Araf'a sıkıca sarıldım
" Araf dans ettiğim için yoruldum odaya çıkar da hazırlanalım "
Araf" Bence önce yarım kalan şeyleri hallederim " Diye fısıldadı kulağıma zaten sayesinde rezil oldum abime hala aynı yerdeydik
" Odaya çıkınca hallederiz " dememle ayağa kalkmıştı kucağında benle hızla odaya doğru giderken güldüm bu haline
...
" Araf hadi artık!" Dedim bıkkınlıkla
Alihan " Işıl tatile gitmiyoruz farkındasın dimi ?" Demesiyle abime baktım
Haklıydı galiba biraz abarttım
" Haklısın abi abarttım biraz "
Araf " Işıl bana işkence olsun diye yaptın dimi?" Demesiyle masumca ona baktım
Ne kadar tatlı dille beni ikna etmiş olsa bile bana işe yaramaz olduğumu hissettirdiği için ufak bir ceza vermiştim 1
" Ben hiç öyle bir şey yapar mıyım?"
Araf " Işıl seni senden iyi tanıyorum "
" İyi o zaman fazlalıkları atta gidelim artık " dedim hoşnutsuzlukla
Araf gülümseyip korumalara işaret yaptı bir kaçı valizlerin gereksiz olanları alıp gitti
Araf " Işıl hanım seni arkaya alalım " diyerek kapımı açmasıyla gülümseyip arabaya bindim
Alihan abim öne geçerken Araf 'ta şoför koltuğuna geçti
Alihan " Arabadaki silahlara ihtiyacımız olabilir "
" ee bize silah verenler illaki olacaktır "
Araf " Güzelim sen uyu gelince seni uyandırırım ben "
" Bir şey daha otelde mi kalacağız?"
Alihan " Ben aileyle konuştum otelde kalmamızı istemediler konakta onlarla kalacağız "
" Bak buna sevindim o zaman ben uyuyorum çok ses yapmayın "
Araf " Emrin olur bebeğim " dedi alayla
Onu takmayıp kendimi uykuya bıraktım
° Araf Solmaz °
Alihan " Işıl'ı bu işe sokmak istemiyordum ama üstler kesinlikle onu istedi "
" Neden Işıl'ı bu kadar çok istediler "
Alihan " Işıl'a verilen görev farklı o sadece konakta duracak seni yanımda götüre bilmem için yaptılar bence "
" Yani Işıl'ı değil beni istediler "
Alihan " Aynen öyle ışıl konakta kalıp Afra denen kızı koruyacak üstlerin kesin emri "
Alihan " Konak kalabalık bu yüzden planları yalnızken yapalım "
" Bu Zorlu ailesi bana neden bu kadar tanıdık geliyor acaba?"
Alihan " İçlerinden birisini tanıyor olabilirsin "
" olabilir varınca anlarız " dedim normal bir şekilde
Hala aklımda Zorlu ailesinin neden bu kadar tanıdık olduğunu düşünüyordum
Saatler akıp giderken gecenin ilerleyen saatlerinde Alihan da uyumuştu ben ise arabayı sürmeye devam etmiştim
Kamir " Bu göreve gitmek iyi bir fikir mi?" Diye sordu arkadan gelen sesiyle
" Işıl konakta kalırken yanında ol "
" Ülke için önemli birisi olmalı o kız yoksa bizi buna bulaştırmazlardı "
Kamir " Hakkında bende küçük bir araştırma yaptım doğrusu yetenekli ve çok zeki Işıl ile iyi anlaşırlar kesin " dedi net bir şekilde
" ışıl daha çok onu öldürmek istiyor " dedim alayla
Kamir " Sadece seni kıskandı o kadar " dedi normal bir şekilde
" Biliyorum onca erkeğin içinde onu bırakmak istemiyorum doğrusu "
Kamir " Evli bir kıza bakacak insanlar değiller "
" Öyle olsun bakalım onu sana bırakıyorum yanında olduğun için içim daha rahat "
Kamir " Işıl'a ne zaman Şükran'ın hasta olduğunu söyleyeceksin "
Kamir " Teyzesine olanların hepsinin nenen ve deden yüzünden olduğunu anlatmayacak mısın?"
Kamir " Korkuyorum demede onu kaybetmekten bu kadar korkma "
" Duygularım seni ilgilendirmez "
Kamir " Işıl seni çok seviyor senden kopamaz ona en kısa zamanda anlat " diyip ortadan kayboldu
Anlatmak bende istiyorum Işıl'ı ne tepki vereceğini kestiremiyordum
Her şeyin suçlusu olduğumuzu bile söyleye bilirdi
Hamileydi ve ben onu stres edecek şeyler yapmamaya çalışıyordum
Saatlerce bunu düşündüm göreve odaklanmak zorundaydım belki de ama benim için her şeyden daha değerliydi Işıl bu yüzden bu göreve odaklana bileceğimi sanmıyorum ama odaklanmam lazımdı galiba bu konuyu daha sonra düşünmem gerekiyordu
Dikiz aynısından arkada uyuyan Işıl'a baktım o kadar masum uyuyordu ki ona kıyamazdım
Nasıl olur da onu üzecek şeyler söyle bilirdim ki?
Karnında kaydı gözlerim yüzümde bir gülümseme oluştu ikimizin bebeği olacaktı ikimizden bir parça
Önüme odaklandığım da hala aklımda sadece bebeğimiz vardı Işıl'a benzeyen güzel bir kızımız olmasını istiyordum doğrusu
Ama ışıl bana benzeyen bir oğlan istiyordu yakışlı bir oğlu olmasını istiyordu tabi kızı da olmasını istiyordu
Cinsiyeti umrumda değildi ama yine de hayal etmeden edemiyordum evin içinde küçük bir ışıl kopyası baba diye bana koşmasını hayal ettikçe daha çok mutluluğum artıyordu
Hayali bile bu kadar güzelken gerçeğini düşünemiyorum bile
Saatlerce sadece bebeğimizin olduğunu hayal ederek geçirdim sabaha karşı ışıl huzursuzlukla uyandı
Işıl " Araf arabayı durdur " demesiyle hemen kenarıya çektim arabadan hızla indi peşinden indim
Işıl biraz uzağa gidip kusmaya başlamasıyla hızla yanına gidp saçlarını tuttum
Zaten boş olan midesinden çok bir şey çıkmamıştı
" İyi misin güzelim? " Diye sordum merakla
Işıl " İyiyim su getirir misin?" Demesiyle hızla arabaya gidip su alıp yanına döndüm
Şişeyi açıp eline su döktüm ellerini yıkayınca Şişeyi alıp biraz su içti ama sadece ağzını temizlemek için kullandı
Bir kaç defa ağzına su alıp geri boşalttı
Işıl " Evet daha ne kadar var ?"
" Çok bir şey kalmadı geri uyu istersen "
Işıl " Açıktım biraz hızlı sür "
" Peki hadi bin bakalım " dedim gülümseyerek
Arabaya geri binince hala uyuyan Alihan'a baktık bu nasıl asker ?
Alihan " İyi misin güzellik ?" Diye sormasıyla uyanık olduğunu anladım
Alihan " Yol seni sarmıştı olmalı biraz daha dayan "
Işıl " Yok abi İyiyim hamilelikte kusmalar normal "
" Sür kaptan rotamız Mardin !" Demesiyle hepimiz güldük
Arabayı çalıştırdım. Yola devam ettik
Işıl ve İz'in arkadaşlığı olmasını nedense çok istiyorum bu yüzden her iki kitapta da ikisinin de sözü geçecek
Hep İz gibi birisini Araf ve Alihan kurtarması lazım bence
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
Bölüm Hakkında Şikayet Gönder
İçindekiler
| 64.03k Okunma |
4.32k Oy |
0 Takip |
54 Bölümlü Kitap |