16. Bölüm Kriz

Bilinmeyen numara

"Alo Defne"

"..."

Az önce defne mi demişti o

2.ismini nerden biliyordu

Hem o kimdi

Yoksa o muydu

Yok değil olsaydı sesinden tanırdım

Ya onu bile değiştirdiyse

Yapmaz yapamaz yani yapmaz değilmi

"Alo Defne ordamısın"dedi bende

"Defne değil ela diyeceksin"dedim oda

"Niye ismin Defne değil mi"dedi bende

"Değil tamam mı! Benim adım Ela! Hem sen kimsin!"dedim bağırarak çoktan eve gelmiştim bile odamda dönüp duruyordum kimdi bu beni nerden tanıyordu

"Sen beni tanımazsın Def-"derken sinirle

"Ela ! Je t'ai dit que je m'appelais Ela !(Ela sana adım ela dedim!" Yine Fransızca konuşmuştum nasıl kurtulacaktım bu lanet huydan kendime gelerek

"Eğer bir daha o ismi ağzına alırsan yemin ederim seni bulurum eğer 2.adımı biliyorsan nasıl biri olduğumuda biliyorsundur"dedim oda

"Tamam şampiyon sakin ol"dedi ve

"Ahh oda böyle senin gibi fransızca konuşurdu"dedi bende

"Ne saçmalıyorsun be sen"dedim oda

"Diyorum ki Toprakta senin gibi sinirlenince Fransızca konuşurdu"dedi bende3

"Benimle açık konuşsana sen Fils de pute(orosbuçocuğu)"dedim oda

"Ela bu senin için ne kadar iyi bir haber bilmiyorum ama o"dedi

Ama o ne ona birşey mi olmuştu

Ya öld-

Saçmalama Ela

"Eee o ne"sesim sanki hiç enideşili değilmişim gibi çıkınca bende şaşırmıştım

"Ela o geri dönüyor"dedi

Ne gerimi dönüyor

Hayır dönemezdi bunu bana yapamazdı

Bunca yıl beni bizi nasıl bıraktıysa şimdide dönmemeliydi

Gelmesin nasıl yıllar önce siktir olup gittiyse şuanda da gelmesin1

Hayır hayır bu bir rüya

Ne rüyası be kabus bu

Telefon elimden düştü ve gözüm doldu bunu kimse görmemeliydi çok acil bu evden çıkmalıydım hızlıca merdivenleri inip aşşağı indim montumu askılıktan almaya çalışırken bir türlü çıkmıyordu duvara birkaç tane geçirerek

"Çık lanet olası çık!"diye bağırdım nerdeyse herkes koşarak buraya gelmişti barış koşarak yanıma geldi

"Ela iyimisin"dedi ama onları uğultulu duyuyordum

Hayır hayır şuan burda olmazdı

"Çık şurdan!"diye tekrar bağırınca nur hanım korkmuştu

"Kızım-"ela kapıyı açtığı gibi barış kapattı ve

"Hayır Ela izin veremem bu halde seni tek bırakamam"dedi bende

"Çek şu elini!"dedim sesimin aşırı yüksek çıkması ve bu hareketlerim ereni tetiklemiş olucakki burağa

"Burak koş çantamı getir"dedi ve

"Olabildiğince açılın!"dedi ve nur hanım

"Oğlum ne oluyor"dedi ve eren

"Büyük ihtimalle kriz geçiriyor! Hadi Burak seni bekliyorum çabuk!"dedi o sırada elime geleni fırlatıyordum ve eren yavaşça bana yaklaşarak

"Sakin ol Ela derin derin nefes-"derken elimdeki şeyi kafasına fırlattım eren son anda eğilirken ben

"Ben ne yapacağımı gayet iyi biliyorum!"dedim

şuan içimdeki öfkeyi anlamıyordum nedendi bu öfke kimeydi ?

Yılların birikimiydi başka birşey değildi

Eren tam yanıma gelmiştiki elime aldığım kesici birşeyi ona uzatarak1

"Yaklaşma! Yaklaşma!"dedim ve eren

"Tamam! Tamam! Bak yaklaşmıyorum"dedi ellerini havaya kaldırarak ve

"Burak nerdesin!"dedi ve Burak koşarak geldi bense yavaş yavaş yere çöküp en köşeye oturup ağlamaya başladım ama o kadar içli bir şekilde ağlıyordum ki herkesin bakışlarında aynı duygu vardı eren yanıma eğilirken

"Sakin ol Ela,derin derin nefes al"dedi bende

"Alamıyorum! Ben nefes alamıyorum bundan sonrada alamam"dedim sona doğru sesim kısılmıştı ve eren iğne gibi birşeyi kolumdan vurunca daha içli ağlamaya başlamıştım neden herşey benim başıma geliyordu neden ben bu hayattaki bütün kötü şeyleri yaşamak zorunda kalıyorum neden ben Eren iğnenin etki etmediğini görünce bir diğerinide yaptı aslında yıllardır ilaçlara karşı bağışıklığım olduğu için istesem dayanırdım ama artık halim kalmamıştı ve direnmeyi bıraktım gözlerime bir ağırlık çöktü...

***

Yazarın anlatımıyla

Evdeki herkes şuan perişan bir haldeydi Nur hanım barışa sarılarak ağlıyordu

Barış ise Elanın o halini gördükten sonra hiç iyi şeyler olmayacakti

Burak ilk defa ikizi için içinden gelen bir duyguyla ikizi için üzülmüştü

Fırat elanın kriz geçirecek kadar ne yaşadığını merak ediyordu

Eren ise ya biz evde olmasaydık ya geç kalsaydık ne olurdu diye düşünüyordu

Efe ise ablasına birşey olmasından çok korkuyordu

Herkesin bildiği tek şey vardı oda onlar Elaya alışmışlardı ve herkes son zamanlarda onu çok sevmişti ama barış dışında kimse ona bunu yansıtmamıştı1

Şuan herkes pişmandı Ela ile daha fazla vakit geçirmedikleri için,onunla konuşup anlaşmadıkları için

Ve Eren tama elayı kucağına alacakken barış aldı ve

"Sen arabayı kullan"dedi eren koşarak arabaya bindi ve diğerleridi eren hızla hastaneye gidiyorlardı ne ölü ne olmaz diye1

Hastaneye geldiklerinde herkes kapının öndeydi yoldayken Murat beyede haber vermişlerdi onu beklerken 3 kişi koşarak yanlarına geldi

Bunlar yiğit,kağan ve canerdi

"Ne oldu! Elaya ne oldu!"dedi yiğit ve barış

"Bilmiyoruz"dedi ve eren

"Kriz geçirdi"dedi ve 3'ü aynı anda

"NE!?"dediler yiğit düşündü neden yıllar sonra tekrar kriz geçirmişti yiğit oturarak başını elleri arasına aldı ve düşündü ama hiçbir sonuç bulamadı

Kağan duvara yaslanıp beklemeye başladı elanın iyi haberini almak i çin beklemeye başladı

Caner bir öne bir arkaya gidip duruyordu hastanelik olucak kadar ne olmuştu bu kıza

Murat beyde ne oldu öğrenince apar topar hastaneye gelmişti ve oturup kızına birşey olmaması için Allah'a yalvarmıştı

Zehra hanım içeriden çıkınca herkes ne oldu iyimi diye sorular sormaya başladı ve Zehra hanım

"Çok şükür ki o iyi onu görebilirsiniz ama tek tek gidin içeri lütfen,yiğit ilk seni istedi"dedi ve gitti herkes yiğide bakınca yiğit içeri girmişti

Yiğit"Ela naptılar sana kızım yıllar sonra tekrar kriz geçirmişsin"dedi hüzünlü bir tonda ve ela

"Yiğit sana söylemem gereken birşey var"dedi ve yiğit

"Söyle ben seni dinlerim ne oldu"dedi ve Ela

"O-o yani on-onlar dönüyorlarmış"dedi ela dudakları titrerken,

Yiğit kaskatı kesilmişti çünkü

Ela ve toprak

Yiğit ve yaren

Aylin ve Atakan

Bir gruplardı ve bunlar sevgiliydiler ama toprak,yaren,Aylin,Atakan onları terk edip başka bir ülkeye gittikleri için ela ve yiğit kalmıştı onlar ela ve yiğidi bırakıp gittiğinden beri yiğit elanın yanından ayrılmamıştı elada yiğidin yanından ayrılmamıştı çünkü ikiside korkmuştu ela yiğidin gitmesinden,yiğit elanın gitmesinden korkmuştu ve yanından ayrılmamıştı ve yiğit

"Ne demek dönüyorlar lan!"dedi bağırarakve Ela

"Yiğit! Yapma sakin ol sana birşey olursa ben yaşayamam nolur"Ela korkmuştu yiğidin kendine zarar vermesinden korkmuştu yiğide birşey olsaydı ela yaşayamazdı ve yiğit hızlı ama sert adımlarla kapıya yürürken Ela

"Yiğit"dedi yalvarırcasına ama duymadı yiğit ve dışarı çıktı herkes ona bakarken o sinirle hastaneden çıktı ve Zehra hanım geldi

"Elayı çok yormayın hepiniz içeri girip görebilirsiniz ama sadece 5 dakika"dedi ve gitti herkes içeri girdi ilk konuşan Nur hanım oldu ve

"Kızım iyimisin"diyince Ela sadece evet anlamında gözünü kapatıp açmıştı Caner

"Yiğit neden bir anda öyle koşar gibi çıktı hastaneden"dedi ve ela

"Bu konuları sonra konuşuruz şuan uykum var"dedi ve yatakta herkese ters dönerek gözlerini kapattı Murat bey

"Hadi herkes çıksın kızımda rahat fahat uyusun"dedi ve herkes çıktı ne çok isterdi ela şimdi yaşadığı şeyleri ailesine anlatıp beraber çözmeyi ama insan geçici olunca kimseye güvenemiyor işte2

***

Evett bu bölümü hafta içi yetiştirebilmek için çok uğraştım artık bir oy verirseniz sevinirim

Sizce bölüm nasıldı yorumlarınızı bekliyorum hadi size iyi okumalar9

İyi geceler💖

Tiktok: booksmylife_2

​​​