28.bölüm Seç birini!
Artık maske düştüğüne göre hoşgeldin belalı aksiyonlu günleer 3
Hazırlanma odasına geldiğimizde sinirle etrafımda dönüyordum bir anda bizimkiler içeri girince sinirle elime gelen ilk şeyi duvara fırlattım2
"Ne hakla karşıma çıkıyor lan!, hangi yüzle!"diyerek etrafımda dönmeye devam ettim yiğit bana doğru gelince bu sefer elime birşey alıp aynaya dırlattım ayna paramparça olmuştu sinirle
"Ya sen orda olmasaydın!, ya yanıma gelseydi!"dedim ve
"Siktirsin kendi ülkesine dönsün"dedim Yiğitte
"Evet Ela haklısın biraz sakin ol bak bir yerine birşey olucak"dedi bende
"Benim zaten kalbim paramparça olmuş! Başka yerime birşey olsa ne olacak"dedim ve arkamdaki aynaya bu sefer ben yumruk attım yiğit hemen yanıma koştu ve bana sarıldı ben daha çok kendime zarar vermiyeyim diye sarıldı bende yere çökerek
"Dayanamıyorum Yiğit yapamıyorum yıllar sonra onu tekrar görmeye katlanamıyorum"dedim oda başımın tepesini öptü ve
"Biliyorum biliyorum Elam"dedi ve Eren şokla
"Bu bizim Elamı"dedi ve Efe3
"O sahneye atlayan adamda bugün önümüzü kesmişlerdi"dedi şokla hepsi şoktaydı bilincin gitmek üzereyken Burak
"Yıllarca hayranı olduğumuz kişi ikizim miymiş"dediğinde konuşmanın yarısında zaten bilincim gitmişti
Ela bayılınca Canerle Kağan içeri girmişti koşarak Elanın yanına gitmişlerdi ama Ela çoktan bayılmıştı
Ela tüm duyguları aynı anda yoğunca yaşayınca daha fazla dayanamadı ve bayılmıştı yiğit Elanın bilinci gittiği anda onu kucağına aldı ve kapıdan çıkmadan
"Eren kendine gel ve hastaneye gel kardeşinin sana ihtiyacı var!"diyerek çıkmıştı oradan herkes tek tek kendine gelirken Eren hızlıca arabasına binip gaza bastı kardeşinin ona ihtiyacı vardı hastaneye geldiğinde Elayı bir odaya almışlardı Eren içeri girip Elanın yanına çöktü ve
"Bunu neden bizden sakladın"diyerek saçlarını sevmeye başladı ve
"Umarım sakladığın başka birşey yoktur"dedi odadan çıktı ailesine bakıp
"Birşeyi yok iyi birkaç saate uyanır"dedi ve odasına gidip Elanın dosyasını incelemeye başlamıştıki bir hemşire kapısını çalıp içeri girdi ve
"Hocam kardeşiniz Ela hakkında bilmeniz gerektiğini düşündüğümüz bir dosya var"diyerek Erenin önüne bırakıp çıktı
Eren korka korka dosyayı açınca okuduğu şeyler karşısında şok geçirdi çünkü Elanın vücudunun birçok kısmında darp izleri olduğu yazıyordu ve Elanın bir kaç defa hastaneye gelip darp raporu aldığıda yazıyordu
Bu yaralanmaların hepsi boks maçındayken olamazdı o kadar da fazla boks maçına çıkmamıştı bu işin içinde farklı birşey vardı
Açtığım dosya karşısında şok geçirmiştim bir okadarda sinirlenmiştim neden bize bunlardan bahsetmemişti anlamıyorum neden saklama gereği duymuştu ki
Acaba bizimkilere anlatmalımıydım yada biliyormuydular
Neyse şimdilik kalsın Ela uyanınca anlatır
Yavaş yavaş gözümü açtım ama kimse yoktu etrafa bakınmaya başladım ama heryer gereğinden fazla karanlıktı küçük bir ışık gördüm ve o tarafa doğru yürümeye başladım yaklaşdıkça beyaz ışık dahada fazlalaşıyordu artık elim gözümün önüne siper etmiştim çünkü gittikçe gözlerim ağrıyordu ama arkamda birşey hissetmemle arkama döndüm oradanda küçük beyaz bir ışık varfı birazcık o tarafa ilerleyince o taraftan gelen insanları gördüm şuan tam iki ışığın ortasındayım ve bu seferde arkamda hissettiğim şeyle oraya döndüm o tarftanda insanlar yaklaşıyordu ışıktan dolayı kim olduklarını görmüyordum sağ tarfımdan
"Elam neyi bekliyorsun bu tarafa gelsene"diyerek beni yanına çağıran kişi yiğitti sadece o değil arkasında Kağan ve Canerde vardı yiğit elini bana doğru uzatıyordu diğer taraftan ise farklı bir ses
"Defnem buraya gelmeyecek misin"dedi o tarafa döndüğümde bu seferde Toprağı gördüm yanındada diğerleri vardı ve oda bana gelmem için elini uzatıyordu önce şaşkınlıkla bir o tarafa bir o tarafa baksamda kendime geldim ve toprağın olduğu tarafa döndüm1
"Birincisi Defne değil! İkincisi beni bırakıp siktirolup giden insanlar umrumda değil!"dedim ve yiğitlerin tarafına bir adım attım ve arkamdan
"Tamam Ela! Ela gitme! Dinle beni sana herşeyi açıklamalıyım dinle!"dedi o tarfa dönüp2
"Benim beni bırakanları dinleyecek gücüm yok"dedim ve yiğitlere doğru bir adım daha attım ve tam o anda yukarılardan kahkaha sesleri gelmeye başladı kulağı kanatacak derecede kötü ve gürdü benim dışımda kimse kulağını kapatmamıştı ve Tuğrul geldi
"Nasılsın Ela uzun zaman oldu neyse şimdi karar vermen gereken bir konu var"dedi ve tam karşıma dikilip elimi tuttu ve bir silah bıraktı ve içeride koşuşturma sesleri gelmeye başladı
"Ne oluyor lan! Yine ne yaptın piç!"dedim oda
"Bu sefer ben değil sen yapacaksın"dedi elimdeki silahı işaret ederek bende
"Bu ne yine ne peşindesin!"dedim oda
"Bu elindeki silahla ya sağ tarafındaki yiğiti yada sol tarafındaki toprağı öldüreceksin"dediğinde Caner Kağan Atakan Yaren ve Asya hepsi beraber 'yapma' 'bırak beni' gibi şeyler söylüyorlardı baktığımda Tuğrulun adamları onları tutmuşlardı ve bazılarıda yiğit ve toprağı öne getirmiş tutuyorlardı bende
"Ne saçmalıyorsun lan sen!"dedim oda
"Ya bu ikisinden birini öldürürsün yada buradaki herkes ölür! Bugün buradan iki kişinin cesedi çıkacak"dedi bende
"Eğer burdan birinin ölüsü çıkacaksa bu ne yiğidin,"dedim elimdeki silahla yiğidi göstererek
"Nede onun olur"dedim bu seferde onu gösterdim ve sonra silahın ucunu ona çevirdim
"Ya sen ölürsün yada"dedim oda
"Sen beni öldüremezsin ama yada ne"dedi bende silahı kafama dayayıp gülümsedim
"Yada ben ölürüm"dedim o bile şok olmuşken hemen silahta kaçtane kurşun olduğuna baktım
Ve tekrar silahı kafama dayayınca bu sefer herkes beraber
"YAPMA!"diye bağırmaya başladılar onları takmayarak tam tuğrula karşı adım atmıştımki tüm silahlar bana çevrildi bende
"Son kez bak bu yüze tuğrul çünkü bir daha göremeyeceksin"dedim veee sıktım
Ama birşey olmamıştı Tuğrul son anda kolumu yukarı kaldırıp beni kurşundan korumuştu ve silahı elimden alarak
"Bu yaptığın hatadan dolayı cezalısın"dedi ve bağırarak
"İkisinide öldürün!!"dedi ve iki kurşun sesi ...
***
Yatakta bir anda doğrulunca kendime gelmiştim kan ter içinde kalmıştım hemen etrafa baktım odadaydım ve kimse yoktu derin derin nefes almaya başladım büyük ihtimalle hastanedeydik hemen odadan çıktım karşımda Yiğiti görünce koşup sarıldım ve
"Çok korktum"diyerek ağlamaya başladım o hiçbirşey anlamazken bana sarıldı ve
"Ne oldu bilmiyorum ama birşey yok bende iyiyim sende"dedi ona daha çok sarılıp ağlarken
"Çok korktum! Çok korktum! G gittin diye çok korktum!"diyerek daha fazla ağlamaya başladım oda başımın tepesini öpüp
"Canımın içi ben burdayım geçti birşey yok"dedi bende
"O s sana vurdu g gördüm k kendi gözlerimle gördüm kaf kafana sıktı"dedim oda
"Canımın içi sen kabus mu gördün"dedi bende
"G gerçek gibiydi seni ö öldürüyordu"dedim ağlayarak oda
"Tamam hayatım geçti,geçti canım geçti bir tanem"dedi ve Kağan ile Caner geldi ve ikisi yanıma geldi caner
"Ela iyimisin"dedi bende kafamı yiğitin göğüsünden kaldırmadan hayır anlamında salladım Kağan
"Ne oldu doktor çağırayım mı"dedi ve yiğit
"Bu sümüklü böcek kabus görmüş onun için korkmuş"dedi bende ona vurup
"Sensin böcek"dedim ve beni kucağına aldı
"Birazdan geliriz"dedi ve odaya girdi ve beni yatağa uzandırdı
"Bana anlatsana şu olayı en başından"dedi ve anlatmaya başladım
"Siktir rüyana girecek kadar seni nasıl etkiledi"dedi bende
"Ben onun yüzünü görmeseydim hiçbirşey olmayacaktı o dönmeseyd-"derken kapı açıldı ve Eren sinirle içeri girdi bana bakıp
"Ooo gece hanım uyanmışsınız"dediğinde şokla gözlerimi açıp yiğide döndüm
"Sen dövüşürken onu gördüğünde masken düşmüştü ve herkes senin gerçek yüzünü gördü"dedi bende
"Konumuz o değil sen bana şunun hesabını ver!"diyerek dosyayı önüme attı dosyada vücudumda bir sürü darp izi olduğu ve birçok kez darp raporu aldığım yazıyordu bana bakıp
"10 yıl bile boksör olmuş olsan bu kadar yara veya darp izi olması mümkün değil!"dedi bende
"Tamam biraz bı sakin ol anlatıcam herşe-"derken diğerleride içeri girdi ve annem bana sarılıp6
"Kızım çok korktuk birşeyin varmı"dedi bende Erene bir bakış atıp
"Birşeyim yok iyiyim"dedim ve Caner
"Az önce neden ağ-"derken benle yiğit öksürmeye başladık susması gerektiğini anlayınca sustu Eren tekrar bir bakış atınca Barış
"Hayırdır ne bakışlar atıyorsunuz birbirinize"dedi ve Eren
"Benim işim var birazdan gelirim onunda birşeyi yok merak etmeyin"dedi ve çıktı
"Bononda borşoyo yok"diyerek onu taklit ettim ve telefonum çaldı baktığımda bilinmeyen numaraydı yiğite gösterdim ve
"Bizim mesai başladı"dedim annem
"Ne olacak düşmanlar harekete geçiyor"dedim yiğitle gülerken telefonu açtım ve
"Ela duyduğuma göre hastanedeymişsin"dedi bende
"Aaa kırılıyorum bak"dedi bende
"Bana bak Tuğrul yemin ederim şuan gelip seni parçalara ayırırım"dediğimde Burak efenin kulağına
"Boksör sandık piskopot çıktı"dedi ve Tuğrul3
"Sen bana birşey yapamazsın Ela"dedi bende
"Cidden ben seni neden bunca yıldır yaşatıyorum en yakın zamanda sende diğer tarafa gitmelisin"dedim oda
"Bana birşey yapmıyorsun çünkü bana aşıksın"diyince kahkaha attım ve
"Ay ne komikleşmişsin ya ben seni sevicem ha ha Tuğrul lütfen rüyalarını yani kabuslarımı dile getirmen hiç komik değildi boş yapma kapat daha çok işim var"dedim oda
"Düşmanlarınlamı konuşacaksın"dedi bende
"Evet sanki hayatımda senin gibi bir bela yokmuş gibi yenileri eklendi"dedim oda
"Baksana istersen seni onlardan koruyabilirim nasıl bir güce sahip olduğumu biliyorsun sadece tek bir şartım var ...9
***
Evett ben geldimmm sjsjsj hemen buraya geldim çünkü Wattpadde düzenlendi bölümler sadece bazı bölümlerde mantık hatası vardı onları halledicem şimdi yeni bölümlerden devam edicezzz
Evet sizce bölüm nasıldı tepkilerinizi bekliyorum(o editten sonra burayı okuyup kızmayın lütfen sjsjsjj)2
Diğer bölümde ailesinin tepkisini daha iyi okuyacağız çünkü hala şoktalar
Yorumlarınızı ve oylarınızı esirgemeyin şimdiden teşekkürler 💖
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
Bölüm Hakkında Şikayet Gönder
İçindekiler
| 64.66k Okunma |
5.99k Oy |
0 Takip |
43 Bölümlü Kitap |