7.bölüm geçmiş
"Sen nasıl bir lanetsin lan bi kurtulamadık!"dedi babam ban tokat atarak2
"Orusbuların ailemizde yeri yok şerefsiz"dedi yine babam saçımı eline dolayarak beni sürükleyerek bodrum katına getirmişti1
"Ahh baba lütfen yapma canım çok yanıyor"
dedim ama dinlemedi ve beni sanki elinin kiriymişim gibi fırlattı
Ve yanıma gelerek tekme tokat sanki kum torbasıymışım gibi kullanıyordu ben ise iki elimi yüzüme siper edip yüzümü koruyordum ve yorulunca bu seferde etraftaki eski eşyaları üzerime atmaya başladı cam birşey atınca camlar kırılmıştı ben ise çığlık atmıştım hepsi koluma batmıştı ve canım çok yanıyordu en çokta bunu babamın yapması canımı yakıyordu ve kapı açıldı annem içeri girdi yine her zamanki gibi umutlanmıştım bir ihtimal beni kurtarır,birşey söyler diye bekledi ama hiçbir şey yapmadı sadece elinde çayıyla izledi ve babam eline geçenleri bana atarken hiç fark etmemişti bile annemin geldiğini ben
"Anne! Anne! Anne nolur yardım et canım çok yanıyor"dedim ama takmadı bile bu sefer ise demir birşey karnıma denk gelince tüm gücümle çığlık attım ama kimse ne geldi,ne duydu,nede yardım etti ,duyanlar bile takmadı
ben ilk defa o gün hayatın acımasız olduğunu anladım
Sonunda eşyalar bitmişti ve bende bitmiştim heryerim kan içindeydi ve annem çay bardağını babama vererek arkasını döndü ve
"İşini çabuk bitir ve bu orusbudan kurtul"dedi ve gitti babam ise
Eline geçen son şeyide üzerimde parçalayarak tekrar yanıma geldi ve saçlarımı eline doladı ve beni tekrar sürüklemeye başladı ve merdivenlerde ilerledikçe camlar bana daha çok batıyordu ve canım her seferinde daha çok yanıyordu kapının önüne gelince beni tuttuğu gibi dışarı fırlattı ve kapıyıda arkadından kapattı
yine evden atılmıştım hava biraz esiyordu ama ben soğuğu daha çok severdim ne kadar üşüsemde soğuktan şikayetçi olmazdım bu darbeler üzerine yürümek aptallık olurdu uzandım evet yere uzandım ve birkaç dakika bekledikten sonra ayaklandım ve yürümeye başladım
O kadar dalmıştımki ıssız bir sokağa girdiğimin farkında bile değildim tam arkama döndüğüm anda bir adamgördüm bana doğru geliyordu ama yamuk yumuk yürüyordu bende korkup kaçmaya başladım adam ise arkamdan koşmaya başladı ve çıkmaz sokağa girmiştik
"Gel buraya küçük kız"2
"Bırak benii! Yardım edin,kimse yokmu!"
"Burda seni kimse duyamaz minik kız"
"Kes sesini! Kimse seni elimden alamaz!"
"bırakkk! Bırak benii! yardım edin!"
Ve sıkışmıştık dahada yaklaştı ve ben tüm gücümle çığlık attım ve eğilerek yanımdaki taşı aldım tam ona vuracakken arkasından bir onun boynunu tutmuştu ve ben titriyordum o
"Senin soyunu sopunu sikecem lan! daha küçük kız ne istedin kızdan!piç orusbunun evladı!"diyerek onu yumrukluyordu ve adam bayılana kadar onu yumrukladı ve kafasını kaldırarak bana baktı ve şokla
"Defne! Defne! iyimisin sana birşey yaptımı hadi abicim söyle bana birşey yaptımı sana"dedi ben hala olayın şokundayken onun Kerem abi olduğunu gördüm ağzımı açarak3
"O o ç ok çok yakındı B ban ç çok y yakındı B b bişey yapıcak bişey yapıcaktı o o bana bişey y yapıcaltı"dedim kerem abi1
"Şşşt abicim bak ben geldim yetiştim izin vermedim birşey olmadı kurtardım seni"dedi ve kollarımı gördü
"Defne Defne bu kollarının halı ne! Kim yaptı!"dedi farkındamıydı bilmiyorum ama sesi fazla yüksek çıkıyordu ellerimi kulaklarıma koyarak
"N neden bağırıyorsun b ben birşey yapmadım ki"dedi bana
"Özür dilerim özür dilerim sesim öyle bir anda oldu"dedi ve karşımda diz çökerek
"Abim şimdi bana doğruyu söyle kim yaptı"dedi ben başımı sallayarak
"Söylemem söylemem öldürür öldürür beni beni öldürür yapamam"dedi korkmuştum çünkü babam beni gerçekten öldürürdü
"Abim bundan sonra kimse sana karışamaz ben varım tamam mı kimse sana birşey yapamaz"dedi ama ben söylememekte kararlıydım ve
"Tamam defne gel gidelim"dedi ve beni kucağına aldı ben ise hiçbir şey demeden ona sarılarak gözlerimi kapattım
***
Bilmiyorum cemal bilmiyorum zaten kafam allak bullak
Gözlerimi açınca yataktaydım kollarım sargılıydı ve kerem abi karşımdaydı ben
"Nerdeyim ben"diye sorunca ikisininde bakışı bana döndü ve kerem abi tebessüm ederek
"Değilim o adamın yüzü,sesi hala aklımda"dedim oda
"Orusbu çocuğu kızda nasıl bir travMa bıraktı piç"dedi bende
"Ayrıca bu abi kim"dedi kerem abinin yanındaki adama bakarak
"ben cemal kerem abinin sağ koluyum"dedi ve bana göz kırptı bende kerem abiye bakarak
"Ama onun sağ kolu varki?"diyince ikiside kahkaha attı ve kerem abi
"O anlamda değil benim yardımcım bı okadarda kardeşim gibi düşün"dede bende
"Haa o zaman bende senin sol kolun olabilir miyim"dedim sevinçle bana tebessüm ederek 1
"Olursun tabi niye olmasın"dedi
***
Aradan 3 ay geçmişti ve kerem abi bana şuanda sağlık dövüş vb. Konularda yardımcı olmuştu ve olmayada devam ediyordu şuan boks torbasının önündeydik ve
"Kerem abi düşünsene böyle Türkiye boks yarışmasına katılıp birinci oluyorum falan"dedim oda bana
"Neden olmasın ki"dedi bencede olurdu ya
"Ama çok çalışmalısın"dedi bende gülerek
"Çalışırım ne var"dedim ve çalışmaya devam ettim
her defasında kum torbasına daha sert bir yumruk atıyordum ve artık parmak boğumlarım kanıyordu ve kerem abi
"Bu eldiveni boşuna mıydı buraya bıraktık taksana"dedi bende
"Yok ya sargı daya güzel"dedim bana
"Ellerinin haline bak mahvolmuş"dedi bende
"Ne olucak ya sen onu boşver kerem abi ben bugün dışarıya çıkabilirmiyim"dedim hiç beklemeden
"Ama lütfennnnnn"diyerek gözlerimi doldurup dudağımı büzdüm ve oda
"Sadece 5 dakika"dedi ben sevinçle ona sarıldım ve
***
Şuan dışarıda boş boş dolanıyordum ki yere oturmuş ağlayan erkek bir çocuk gördüm ve
"Neden ağlıyorsun"diye sorunca bana yerde ayağı kopmuş oyuncağını gösterdi ve
"Patatesin bacağı koptuuu"dedi burnunu çekerek ben ise
"Patates mi"diyerek kahkaha attım ve
"Nesin sen halilişko falan mı"diyerek gülmeye devam ettim oda6
"Gülme be!"diyerek bağırdı ben hala gülerken
"Senin adın ne soğan mı"diyerek gülmeye devam ettim ve oda
"Hayır yiğit,hem sen kimsinde patatese laf ediyorsun"diyerek ayağa kalktı aynı boydaydık bende2
"Bende defne ela ve ayrıca patates bir sebzenin ismidir"dedim oda bana bakarak
"O zaman elada göz rengi niye senin adın ela oluyormuşta patates olmuyormuş"dedi ben tam konuşacakken dön sürat bir araba tam bize doğru çarpıcaki
(Reklamlar sjsjsjsjsj şaka)2
Yiğit üstüme atladı ve ikimizde diğer tarafa yuvarlandık yiğit
"Ay gerizekalımısın ne diye üstüme atlıyorsun"dedim oda
"Lan salak ben olmasam araba sana çarpıyordu"dedi bende
"Ben zaten çekilecektim senin çekilmeni bekledim"
Yani yiğit çekilmeseydi elada çekilmeyecekti ve ikiside ölecekti ama yiğit onun üstüne atlayarak onu kurtarmıştı
"Şimdi gitmem gerek yarın yine buraya gel tamam mı"
"Görüşürüz patates Kafa"1
Dedim ve ikimizde farklı yönlere ilerlemeye başladık
****
Evet sürekli kerem kim diye soruyordunuz size geçmişten bir bölüm ve son sahnede yiğitle olan ilk karşılaşmas var 5
Peki elanın üvey babası ve annesinin yaptıkları:(2
Orayı okurken biraz ekran bulanıklaşabilir
Beğendiğiniz sahnelere yorum yapmayı ve
İyi gecelerrrrr💖💖1
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
Bölüm Hakkında Şikayet Gönder
İçindekiler
| 64.72k Okunma |
5.99k Oy |
0 Takip |
43 Bölümlü Kitap |