9. Bölüm

Yetişmemize az kala Kubat beni uyandırdı ve kendimi toparlayıp hazırlandım. Gitmemiz gereken bölgeden 7km uzaklıkta inmiştik . Hava kararmaya yakındı ancak ne kadar erken uetişirsek o kadar iyi diyerek tedbirli bir şekilde yürümeye başlamıştık . 4 km ilerlemiştik ve hepimiz yorulmuştuk ancak kimse ses çıkarmıyodu . En sonunda dayanamayıp durdum . Hepsi bana bakarken " 5 dakika dinlenip yola devam edeceğiz " dedim . Güneş zaten batmıştı ve saat gece yarısına gelmek üzereydi . Uygun bir bölge bulup dinlenme alanı olarak seçtik.

Kalan yolu da tamamlayıp sonunda sınır karakoluna yetişmiştik . Karakol komutanı geleceğimizi haber almış olmalı ki dışarıda üç asker ile birlikte bizi bekliyorlardı .

"Asteğmen Ömer Harlı Hoşgeldiniz komutanım " diyerek elini uzattı "üsteğmen Burçak Özlü Hoşbulduk" dedim ve elini sıktım . " Astsubay başçavuş Hasan Soyal Hoşgeldiniz komutanım " dedi Ömer'in sağ tarafındaki asker . Sarışındı saçlarını çok hafif uzatmış arkaya doğru taramıştı . Yüz hatları fazla keskin ve ona çok yakışmıştı . Gözleri ela rengi boyu benden 10cm daha uzundu. " Hoşbulduk " dedim sadece .

Ardından Ömer'in solunda ki iki askerden uzun boylu esmer olanı "Astsubay çavuş Emin Arar Hoşgeldiniz komutanım" dedi. Ona da " hoşbulduk" dedim . Eminin yanındaki kumral ve fit vücutlu olan " Astsubay çavuş Ali Serli Hoşgeldiniz komutanım" dedi . "Hoşbulduk" dedim tekrardan . Diğerleri tanışma merasimindeyken ben karakoldan içeri geçtim. Burdaki en üst rütbeli Ömerdi ama şu an benim. Bizlere ayrılan koğuşa geçtim . Kapıdan girdiğimde sağ tarafta dolaplar vardı . Sol tarafta ranzalar vardı . Öyle çok yorgundum ki önüme gelen ilk ranzaya uzandım. Diğerleri gelene kadar gözlerimi dinlendirebilirdim sonuçta onların işi uzun sürerdi .

*

*

*

*

*

*

YAVUZUN ANLATIMIYLA

Haftalardır aynı kadını düşünmekten deli olacaktım . En son at çiftliğinde görmüştüm . Konuşturmaya çalıştıkça kendisi bana soğuk yapıp yan tarafındaki atıyla ilgileniyordu . En sonunda dayanamayıp kalkmıştı . O zamandan beri hiç görmemiştim ama aklımdan da çıkmıyordu . Onun hazel gözlerini ve o kıvırcık sarı saçlarını öyle çok özlemiştim ki rüyamda bile görebilecek duruma gelmiştim.

İnsan çok severse rüyasında bile görür derlerdi de inanmazdım. Doğruymuş görmediğim için deliriyor onu görecek bir yer arıyordum .

Şimdi arabama bindim ve hastaneye doğru gidiyordum . Yol üzerinde ilk ışıklarda durduğumda yanımda bir motor durdu . Canım açıktı ve dışarı baktığımda motorcu da bana baktı . O an vizörün açık bıraktığı gözlerini gördüm .

O hazel gözlerini bir kere daha gördüm ve bir kere daha aşık oldum.

Kaskın izin verdiği kadar saçları uçuşuyordu ve ben o sarı saçlarını gördüm . Size bir şey diyim mi ben o sarı saçlarına bir kere daha aşık oldum .

"Aaaaaa tanıdım şimdi seni " dedim aslında aşkımı bağıra çağıra ona söyliyesim vardı ama söyleyemedim . " Efendim beyfendi tanıyamadım " dedi . Ama gözlerinde beni gördüğü için kendine küfürler savurduğu çok açıktı.

"Ya beni nasıl tanıyamazsın ben Yavuz" dedim heycanla tanımasını beklerken "beyfendi biriyle karıştırdınız heralde" dedi ve gaza basarak gitti .

Arkasından duygularım dağılmış bir şekilde ona bakıyordum . Daha doğrusu arkasında kalan tozlara.

Beni hemen unutmuştu gerçi aramızda ne geçti ki .

Duygularım darmadağın bir şekilde hastaneye doğru sürmeye başladım. Onu bir şekilde unutmam lazımdı . Ama nasıl ?