Bölüm 27

oyları başlamadan alıyım canolar.
Hamile olmak zordu artı olarak çocuğun doğmayı tercih etmiyorsa 10 aylık olduysa ve bir gıdım bile çaba harcamıyorsa daha da zordu.

” Aşkım.” Yavuzun sesiyle oturduğu yerden doğrulmaya çabalamıştı Sidelya. Yarım dünya gibiydi, karnı oldukça şişti ve çocuğu tekmeleriyle pek de yardımcı olmuyordu.

“Sakin ol.” Babasının sesini duydukça tekmeleri artıyordu, elini karnına koyarak okşarken kocasının görüş açısına girmesiyle yüzündeki huzursuz ifade yerini gülümsemeye bırakmıştı.

” Oğlumm, sen yine anneni yoruyor musun?” Evet bir oğulları olucaktı, annesin canına tak ettirerek onu sezeryanla doğurtma kararı almıştı.

” Oğlumuz yine senin sesini duyunca hareketlendi.” Yavuzun gülüşü büyürken karısını kaldırmak için bir elini sırtına atmış diğer eli eşinin elinin içindeydi.

“Doktor aradı, hazırlarmış sadece bizi bekliyorlarmış.”

”sezeryan doğum yapmak istemiyordum ama Mustafa Kemali biraz daha içimde tutucak gücü bulamıyorum.” Yavuz gülerken şefkatle karısının karnını okşamıştı.

Oğulları olucağını öğrendiklerinde ikisi de atalarının ismini koyma isteğiyle yanıp tutumuşlardı. Hastanedeki odasına sakince yerleşirken kasıklarında hissettiği ağrılarla yüzünü buruştururken elini karnına atmıştı Sidelya.

” Annecim emin ol bende heyecanlıyım ama azcık sakin mi olsak?” Oğluyla konuşurken alt kısmında hissettiği ıslaklıkla kaşlarını kaldırmıştı, ciddi olamazdı, bunca ay beklemişken şu an sezeryan öncesi olamazdı.

”Yavuz.”
“Canım?”

”suyum geldi.” Karısının sakin sözlerine karşılık ayağa fırlarken doktoru çağırıyordu.

” e be oğlum aylardır seni bekliyoruz şu an yapılır mı bu” yavuzun gergin sözleriyle sidelya kocasının elini kavramıştı sakin ol manasında. Kısa sürede sancıları başlarken acilen doğuma alınmıştı Sidelya.

” Bir daha hiç bir kadına aman ne bağırıyorsun doğur çık demiycem, BU NASI BİR AĞRI” sidelya zorlukla konuşurken Yavuz karısının elini tutmaktan başka bişey yapamamın gerginliğiyle kendini yiyip bitiriyordu. Sidelyanın son bir çabasıyla ameliyathaneyi güçlü bir ağlama doldurmuştu.

” Oldukça inatçı bir bebek.” Doktorun sözleriyle her ikisi de gülerken Sidelyanın kucağına bırakılan bebeğe bakıyorlardı. Saçlarını ve kanlar içindede olsa belli olan koyu ten rengini kesinlikle babasından aldığı kesindi. Oğlunun saçlarını korkarak okşayan Yavuz karısının saçlarını minnetle öptü.

” Sidelya.” Adını duymasıyla sorgular bakışlarla kocasına dönmüştü sidelya.

”bana dünyanın en güzel hediyesini verdin, teşekkür ederim, iyi ki varsın.” Kocasının gözlerindeki yaşlara bakarken yanağını öpmüş bakışlarını yeniden oğluna çevirmişti.

” Annecim hoşgeldin, seni çok bekledik Mustafa Kemal.” Sidelyanın kısık sesle söylediği sözlerle yumruklarını açıp kapatarak buğulu gözlerini aralamıştı. Üzerindeki ince tabakadan bile belli olan yeşil gözleriyle Yavuz gülerek oğlunun küçücük kalan kafasını sevmişti. Şu dünyada bakmayı en sevdiği gözler karısının gözleriydi artık oğlunun gözleri de karısı gibiydi.

” herkes seni çok merak ediyor oğlum, herkes seni bekliyor, hoşgeldin Mustafa Kemalimiz.” Yavuz da Sidelya gibi kısık sesle konuşurken Sidelya kafasını yorgunlukla kocasının omzuna yaslamıştı.

Mustafa Kemali bir kaç kontrol için götürürlerken, Sidelya iki annesinin ve arkadaşlarının yardımıyla odasına yerleşmişti.
“Bu odayı ne ara süslediniz?” Sidelya odasındaki süslere bakarken karşısındaki Cenk ve karnı burnunda olan Parlaya bakıyordu.

” Sen doğumdayken orda beklemek çok sıkıcıydı bende geldim odayı süsledim. “ cenkin sözleriyle gülümserken minnetle gözlerini kapatıp açmıştı.

” Bir ufak delikanlı annesini oldukça özlemiş.” şiddetli bir ağlamayı bastırmaya çalışan hemşirenin sesiyle kapıya çevirmişti bakışlarını sidelya.

” annesi de o ufak delikanlıyı oldukça özledi.” Oğlunu hemşirenin yardımıyla kucağına alırken başına üşüşen arkadaşlarının tepkilerini izliyordu.

” Lan bu aynı Yavuz.” Cenkin sözleriyle gülümserken Mustafa kemalin gözlerini yeniden aralamasıyla hepsi efsunlanmış gibiydi.

” Gözleri de aynı Sidelya.” Canan annesinin sözleriyle oğlunun minik burnunu sevmişti Sidelya. Kendisine ya da Yavuza benzemesinin her ikisi içinde önemi yoktu, oğlunu sağlıklıca kucaklarına almak onlar için en büyük mutluluktu.

4 ay sonra

” annem uyu artık nolursun.” Sidelyanın oğlunun beşiğinin önünde diz çökmüş şekilde yalvarmasına Mustafa Kemal anlaşılmayan sözcüklerle cevap vermesi devam etmişti.

” Hı hı eminim ki uykun yoktur evladım ama bizim çok uykumuz var.” Yavuz oğlunun kelimelerini anlıyormuş gibi ciddiyetle cevap vermesiyle Mustafa Kemal babasına kahka atmıştı.

” Yok uyumuycak.” Sidelya yorgunlukla başını kocasının omzuna yaslarken Yavuz oğlunu kucağına almıştı.

” Ne konuşuyorsun acaba sen bıdır bıdır, baban gibi söyleniyor musun acaba?” Sidelyanın oğluna söyledikleriyle Mustafa kemal annesine de gülmüştü.

” hadi git uyu sen ben idare ederim oğlumuzu.” Yavuzun sözlerine minnet dolu bir öpücükle karşılık verirken oğlunu da öperek kendini yatağa atmıştı.

”sen niye uyumuyorsun oğlum, tamam bende uyumayı sevmiyorum ama senin büyümen için uyuman lazım.” Babasını ciddiyetle dinlerken babasının yalandan esnemesiyle Mustafa Kemal de esnemişti.

Yavuz başını omzuna yasladığı oğluyla bahçeye çıkarken yeni doğan güne gözlerini dikmişti.

” bak bu doğan sarı top Güneş, Dünyayı ısıtıyor ve ışık veriyor, senin annen de gülünce aynen bu güneş gibi benim hayatıma ışık saçıyor.” Babasını dinlerken gözleri yavaşça kapanıyordu Mustafa Kemalin, gözlerinin tamamen kapanmasıyla yatak odasına ilerlemiş Mustafa Kemali ortalarına yatırarak kendi de uzanmıştı yorgunlukla.

” Nasıl uyuttun?” Karısının gözleri aralık sorduğu soruya bedenini ona döndürerek cevaplamıştı Yavuz.

” Bahçede gezdirdim ve Güneşin işlevini anlattım.” Sidelya kaşlarını çatarken kocasının tekniğini aklına yazmıştı, o olmadığı zaman uyutmak daha fenaydı.

” Bir çocuk daha istemiyorum benden uzak dur Yavuz Karaca.” Karısının ciddi sesine gülerken kesinlikle öyle olur anlamında başını sallamıştı Yavuz.
Hayat asla Sidelyanın planladığı gibi olmuyordu.

DIRIRIRIMMMMM

GÜNDE İKİ BÖLÜM ATARAK ASLA KAFAMI MEŞGUL ETMEYE ÇALIŞMIYORUMM.

NAPTINIZ YA SABAHTAN BU YANA, NASILSINIZ?

BÖLÜMÜ BEĞENDİNİZ Mİ?

FİNAL BUNDAN SONRA HAZIR MIYIZ?

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM AKÇACILAR, OYLARI VE YORUMLARI LÜTFEN UNUTMAYALIM.🤍