Sidoş

Elindeki şakayıkları çevirirken yeni doğan güneşin ışıklarına bakıyordu güzel kadın. O hep idealleri için yaşamıştı, ilk okulu için sonra mesleği için , ama gün gelmiş mesleğinin yanında yaşamasını icap ettiren bir adam gelmişti, o adama karşı koymak için sınanmıştı, o adam uğruna gururuyla sınanmıştı, gün gelmiş o adamı terk etmekle sınanmıştı, adam ona geri verildiğinde içindeki büyük savaşla sınanmıştı. Bütün sınanmaları geçmişlerdi, bitti derken hayatlarının ikinci sınavı başlamıştı.

Zordu, kadın için zordu, adam için zordu, ne kadar seversen sev bir olmak zordu, sonunda törpülenmeyi öğrenip el ele verip senelerin cam kırıklarının üzerinde birbirlerinden sonuna kadar destek alarak yürümüşlerdi, o kırık dolu yolun sonu mükemmel bir bahçeye açılmıştı.

o bahçeyi büyütmüşlerdi, yeni tohumlar ekmişlerdi, kendi aşklarına can katarken kademe kademe o bahçeye de can katmışlardı.

Ben bu kitabı abim ve onun güzelleri güzeli canı için yazmaya başladım, aşklarını unutmasınlar, hatıraları yaşasın diye. Bu bölümü ise yengeme yazmak istedim.

Sidelya, güzeller güzeli yengem iyi ki doğdun, iyi ki abimlesin, iyi ki ailenlesin,iyi ki bizimlesin. Güçlülüğün bütün kadınlara ilham olsun, istikrarın, idealistliğin bütün dünyaya örnek olsun. Abimle, ailenle ve bizimle yaşıycağın daha nice güzel senelerin ve yaşların olsun. Seni çok seviyoruz.

Ve teşekkür ederiz, seni darlasakta, kızdırsakta bize sabrettiğin için, her sorunumuzda yanımızda olduğun için, sorun çıkardığımızda anlamaya çalıştığın için ve en önemlisi bizim canımızı kendinle bir bilip onu çok sevip mutlu ettiğin için TEŞEKKÜR EDERİZ.

sana senelerce aynı cümleleri kurtmaktan sıkılmıycağımı da söylemek isterim.

SEN BENİM İÇİN BİR İDOLSÜN. Ve daima öyle kalıcaksın.❤️