13. Bölüm

- Annene veda etme zamanı kızım!

Bu kelime zihnimde yankılanmaya başlamıştı bütün algılarım kapanmıştı

Nefes alamadım, gözlerim doldu ağzımdan dökülen sadece bir kelime aldu

- Anne!

Sesim içime kaçmıştı ekrana bakakalmıştım omuzuma birinin dokunması ile kafamı çevirdim akan yaşlarım hiç te yardımcı olmuyordu

- sana sesleniyorum inci!

- en oldu diye lannn neden cevap vermiyorsun

- abi!.

- Karan! Sesim yine içime kaçmıştı

- Annem arıyordu bana ihtiyacı var

Titreyen ellerim ile motoru çalıştırmaya çalışıyordum ama olmuyordu

Sora annem görüntülü aradı

Akımdan geçenin olmaması için dua ettim motordan indim

Kaskımı çıkardım yere düştü tutamadım

Telefonu yanıtladım işte tamda düşündüğüm şeydi annem saklanmıştı karan hemen yanımdaydı olanları görüyordu teleodn elimden düştü motora bindim ölecekse biri o annem olmamalıydı, o ben yada o it olmalıydı motoru hızla sürmeye başladım çok hızlı sürüyordum o kadar ses çıkmıştı ki

Son sürat hızla gidiyordum arabaların arasından kaskın olmadan çok zordu ama annem

Evin kapısına geldiğimde kapıyı hızla açtım

- anneeeeeeee!

İki el silah sesi tam iki el silah sesi hemen üst kata çıktım

Annem, annem kanlar içinde yatıyordu

Anneeeeeee!

Avazım çıktığı kadar bağırmışım hızla yanına gittim o yoktu neredeydi anneme o kadar çok odaklanmıştım ki arkada babamın kanlar içinde yatan babamı daha yeni gördüm daha çok ağladım

- Annem, anne uyan, anne!, anne uyan anne baba ne yaptın?

Anneme ne yaptın baba ne yaptın anneee yerimde sallanmaya başladım

- Anne, anne yetişemedim, anne uyan anne anne lütfen

Hıçkırıklarla ağlıyordum elimde el hissetim kafamı kaldırıp baktım annem ölmemişti

Konulmaya çalışıyordu

- Anne şşş annem şşşş anne zorlama kendini kurbanın olam anammmm

- kızımmm

- amaaaa lütfen ana konuşma kurbanın olam

Dışarıda duyduğum sesler galiba ambulanstı

Bi an elimdeki ağırlık yok oldu

Vücudum titremeye başladı elini tuttum annemin gitti içli içli ağlarken o kadar canım yanıyordu ki

- Anneeeeeeeee!

Sesim kısılmıştı artık içeri daldılar karan kapıdaydı ve yanında nur ve sağlık ekibi ayağı kalktım kalktığım gibi dizlerimin üstüne düştüm ayaklarım beni taşımadı nur şok içindeydi

Karan yanıma koştu sarıldı bana annemin elini sımsıkı tutmuştum buz gibi elini anne? Beni bırakma

- Anne beni bırakma!, karan bak annem beni bıraktı , karan annem gitti

- sakin ol lütfen gidelim burdan he Hadi güzelim

- nurrr bakkkk annemde gitti! Ama ben istemedim gitmesini!

Sağlık çalışanları beyaz bir örtü ile babamın üstünü örttü

- Karan?

- güzelim. Bakma oraya Hadi gidelim

Annemin üstünü örtüler hayır Hayr hayır örtmeyin

- Karan n annnmin üstünü örtüyorlar hayır Anneeeeeeeee

Ayağı kalkıp çekmeye çalıştım doktorları ama olmadı karan beni kucağına aldı çıkardı beni ordan nurda geldi arkamızdan

Son kalan gücüm ve takatim ile

- aaaaaaaaaaaannnnnnnaaaaaaaaa

Bağırdım gücüm kalmamıştı sesim kısılmıştı mahallenin hepsi toplanmıştı kısılan sesim ile öylece kaldım gözlerim kapanıyordu

​​​​​​Bilinçsizce konuşuyordumm

- anne! Anne! Anne! Anne! Gitme, gitme anne.... Anneee...... Ane... Abeee.,..

- senin suçun, öldü anne öldü..... Anne öldü....

Daha çok ağlamaya başladım

- Karan sende beni bırakma ve gözlerimin ve yorgunluğumun esiri oldum....