12. "O"na doğru 1/2

Senin beni ilk görüşün olabilir
Ama benim seni ilk görüşüm değil
___________________________________

"Lucia" diye bir ses duydum o an gözlerimi ne kadar açmak istesemde açamadım sanki bir birlerine mühürlenmiş gibiydi

"Hey! Hadi uyandır kızı geç kalıcaz!" Diye bir bağırış duyuldu. Sesler o kadar boğuk geliyorduki kim olduklarını çıkaramıyordum.

Bir an düşünmeye başlayınca neden burda olduğumu sorguladım. Aklıma gelenlerle bir an şok geçirdim ben...ben...ne yapmıştım rüyamda 6 yaşındaki küçük kız geri gelmiş ve yerime geçmişti ya da ben izin verdim...

Bir ses sadece 1 kelime 2 hece 4 harf söyledi Uyan

Çığlığı basarak ayaklandım gözlerimi açabilmiştim. Etrafımda sesin kaynağını aramaya başlarken karşımda Artemis'i gördüm.

Bana endişeli bakışlar arıyordu "iyi misin?" Diye sordu.

Sadece"iyiyim" diyebildim. Gerçekten iyi miyim? Gerçekten nasıl hissediyorum? Ve asıl soru o ses kime ait?

O an seslerin bozukluğundan hiç bir şey anlayamazken o ses o kadar net, sert ve bir o kadar otoriterdi. Sanki...sanki yapmazsam kötü şeyler olucakmış gibi hissettim

Artemis'e tekrar baktım "emin misin?"dedi, sesi kaygı ve endişe doluydu peki neden? Benim için mi?

"İyiyim sadece rüya gördüm" Artemis mırıldanarak "Gerçekten yapmış"dedi.

Yüksek ihtimalle duymadıpımı düşünüyordu ama ben duymultum ve bunu belli etmeye hiç niyetim yok çünkü gerekte yok ne oldupunu bilmediğim bir işe bulmaşmak kötü sonuçlar oluşturabilir

Artemis "hani gece ve ay bululmasına gidicektik ya saat akşam 21:30 genelde bu saatlerde toplanmaya başlanır 22:00 da​​​"

Kafa sallıyarak onayladım ve Artemis'e sırtımı dönerek odanın köşesine gittim bir yandanda hala sesin kaynağını düşünüyorum

seni bekliyor olacağım

Minik bir çığlık attım ve arkamı döndüm Artemis "ne oldu?" Dedi

Bende "Bir ses duydum sandım boşver" Artemis kafa sallarken sırıtmaya başladı ne alaka şimdi?

Artemis odanın kapısını kapatıp gidince bende üstümü değiştirmeye başladım. Ne kadar ateş başında oturacak olsakta sonuçta nehir kenarı bir yerdi ve Thyra'nın dediğine göre ı bölge soğuk olurmuş

Bu yüzden buraya gelirken kıyafetlerimi koyduğum poşeti aradım. Şimdiye kadar kızların kıyafetlerini giysemde her zaman onların kıyafetlerini giyemem.

Kapıyı sadece kafamı dışarı çıkaracak kadar araladım "benim kıyafet poşetim nerde acaba?"

Irene tam bu sırada odamın önünden geçiyordu o an göz göze geldik "senin dolaba kıyafet koyduk poşeti hiç görmedim galiba buraya getirmedin"

Doğru ben onu arabadan hiç çıkarmadım ama burda bu kadar mutluyken efendilerin yanına sırf bir kıyafet için gidemem bu yüzden dolaptaki kıyafetleri giymekten başka çarem yok

Ben bunları düşünürken Irene gitmişti ve bende odaya geri girerek dolabın önüne gittim.

Dolap kapağını açtığımda "Oha!" Diye bildim dolabın içinde çeşit çeşit renk renk kıyafet vardı.

Bunların hepsi benim mi?

Elime ilk geçenleri aldım ve giydim. Üstümde yeşil bir sweet altımdada siyah bir eşofman vardı. Odadan çıkıp kapıyı kapattığım sırada arkamdan çığlık sesi geldi.

Arkamı dönüp baktığımda Emily olduğunu gördüm o bana ben ona bakıyordum masum masum ona bakmeye devam ederken "noldu?" Dedim

Bu sırada arkadan Artemis, Irene ve Thyra'da gelmişti ve hepsi bana sanki bir hortlak görmüş gibi bakıyordu.

Emily"Rezalet" dedi ben ne dediğini daha anlamamışken kızlar peş peşe konuşmaya başladı. Dedikşeir iyice birbirine karışırken kargaşayı durduran kişi ben değil içimdeki sesti

Ağzımdan "YETER" diye bir bağırış koptu. Hepsi bana dönünce bunu neden yaptığımı sorguladım ama içşmden öyle geldi ve yaptım geri dönüşümde yok "ben özür di-"

Thyra sözümü kesti"özür dileme! Azıcık öz güvenli ol be kızım ha şöyle"dediğinde kızlarda ona katıldı

Bana kızmamışlardı

Artemis bana yaklaştı "seni bir giydiricez" beni süzdü "senin pek giyinmeye hevesin yok gibi"dedi ve göz kırptı. En önden odama girdi.

Arkasını döndü "ee hadi gelin artık çok zaman kalmadı sonuçtaözel bir gün"

Bugünün nesi özel?

Kızlarda içeri girdiğinda geride kalan tek kişi bendim ve asıl savaş şimdi başlıyor.

5 dakika sonra

İrene-Bunu giyecek!

Emily-hayır bunu giyecek hem Lucia'nın saçları kırmızı o kıyafet onun saçlarının güzelliğini engeller

Amacım o zaten

Thyra-biraz sakin olu-

İrene- Thyra sen bu işe karışma benim dediğimi giyecek

Şu an ne olduğunu size anlatmak isterdim ama olaylar o kadar karıştı ki ben bile Ne olduğunu anlayamadım sadece giyinip gitmek istiyorum bu işi neden bu kadar abarttılar ki?

Artemis- kızlar bence bunu giymeli. Dedi

Bütün herkes Artemise döndüğünde

Kızlar "Evet" derken ben zıttını yapıp "hayır!"dedim

Bu sefer bütün bakışlar bana döndü ve sorgulara bakışlar atmaya başladılar "ciddi misiniz siz! Ben bir kez böyle bir şey giymedim"

Siyah dar ve kısa bir kıyafetti bu giymek isteyeceğim son kıyafet olabilir

Kızlar beni onaylarken Irene "hem hava soğuk olucak ve yanında oturacak kişide çok önemli"

Yanımda oturacak kişinin kıyafet seçimim ile ne alakası var

Emily kafa sallıyarak "o zaman bu olsun" diyerek elinde tuttuğu kıyafeti gösterdi.

Beyazdı ama kolları koyu ve yaka kısmı lacivert tam göğüs kısmında minik kıyafetin kolları gibi koyu lacivert bir kedi resmi olan bir t-shirt. Arkasını çevirdiğinde kedinin büyük versiyonu vardı

Artemis- nehir kenarında olduğunu biliyorsun dimi onun için orası soğuk olabilir sonra azar işitmek istemiyorum

Neden beni yöneten biri varmış da sanki bana bir şey olsa ona kızacak gibi konuşup benim fikirlerim önemsemiyor

İrene- üstüne hırka giyebilir, dediğini sırada Thyra söze girdi ve "bunun gibi mi?" Diyerek elinde tuttuğu hırkayı gösterdi.

Sade, örgü ve siyah renkli bir hırkaydı kızlar itiraz etmeye başladığı sırada Thyra'nın elinden ona dokunmayarak hırkayı aldım ve "ben sevdim aslında sonuçta ben giyeceğim"

Kızlar normalde itiraz edierlerdi ama onlarda sonunda pes ettiler galiba irene" zaman altına dediğim siyah düz pantolonu giyebilirsin değil mi?"

Bu sorunun altında tehtid mesajalrı sezsemde artık uğraşmaya gerek yoktu "giyerim" dedim ve kızları odadan kovarak üstümü giyindim

Saçlarımı topuz yaparak odadan çıktım ve kapıya gittiğim sırada "Hey!" Diye bir ses duydum arkamı döndüğümde elleri beline bana bakan bir Artemis vardı"saçlarını toplama kimse saçlarına bir şey demez"

"Neden?"

"Çünkü derlerse sonuçlarına katlanmak zorunda olduklarını biliyorlarmve bizde pek normal durmuyoruz Lucia hadi"

Sonuçlar ve katlanmak genelde bana kullanılan cümlelerdi.

"Luica!"

Hayal dünyasından çıkarak"hah! Ne?" Dediğimde Artemis'in delici bakışlarıyla karşı karşıya kaldım

"Tamam abla pardon" dediğimde Artemis oyunuma ayak uydurarak "Tabii adam ol" dedi ve ikimizde gülmeye başladık

Buraya geldiğimden beri daha iyi ve mutlu biri olmuştum Mırmır hariç

Onu bıraktığım için hala üzülüyorum ama Emily'nin dediğine göre Mırmırı bir aileye vermiler ve iyi bakıyorlarmış.

"Lucia hadi ayakkabılarını giy" önüme döndüğümde hepsinin ayakkabılarını giymiş beni beklediğini gördüm.

Kendi siyah eski ayakkabımı giyecekken bir ayak ayakkabılarımı ittirerek "hopp onları değil bunları giyeceksin"dedi kafamı kaldırdığımda Thyra olduğunu gördüm sonra onun baktığı yere baktım ve krem rengi Converse görmeyi beklediğim bir şey değildi

"Bunları ben mi giyeceğim?" Dediğimde Emily"Başka kim giyecek hadi geç kalıcaz"

Ayakkabıları giyerken cidden benim için çok şey yaptıklarını görüyordum sadece kıyafet dolabı için bile bin kez teşekkür ederim

Bacaklarımı bağladığımda yola koyulduk yollarımız heykelin olduğu meydanda ayrılıyordu bu yüzden oraya kadar birlikte yürüme kararı aldık.

Hayatımın dönüm noktasına doğru gittiğimi bilmeden mutlu mesut gidiyordum fakat kim bilebilirdi böyle şeyler olacağını kaderin oyunu mu? Hiç sanmıyorum...

Evet bir bölümün daha sonuna geldikkkk

Öncelikle kombin yapabilen biri değilim bu kıyafetleri fazla takılmamanızı tavsiye ediyorum

Ve sonunda karşılaşacaklar ben bile heycanlandım