Midemdeki kelebekler

Gözlerimi sıkıca kapattım ve suya daldım.Bedenim buz gibi suya temas ederken beynimde dünkü sözler yankılanıyordu.Ve tabii onun yüzü.

"Tanışamamıştık,ben Sarp."

Yüzünü aklımdan çıkartmaya çalışırken daha da hızlandım.Orhan hocanın suyun kenarında bağırdığını duyabiliyordum ancak bir nefes alıp tekrar suya girdiğimde tekrar o ana,düne döndüm.

Murat'ın yanında flörtü vardı,güzel kızdı aslında,bir yaş küçüktü bizden.Rahatsız olacağını bildiğim için onun yanına oturmadım.Sarp'ın yanı boştu,oraya baktım ancak oturup oturmamakta tereddüt ettim.

Sarp gözlerime baktı.

Ne yapacağımı bilemedim ve abimin maçını daha fazla kaçırıp salak gibi ayakta durmak istemediğim için tek boş yere,Sarp'ın yanına oturdum.

Arkamda Deniz'in bakışlarını hissediyordum.

Sarp bana doğru döndü;"Abin mi?"

dedi sahadaki kaleciyi yani abimi kast ederek.

"Evet.."diye mırıldandım.Arkamdaki Deniz'in bakışları hoşuma gitmiyordu.Aramızdaki şeyi çoktan bitirmiştik.Gerçi aramızda bir şey olup olmadığı da şüpheliydi.

Gözlerimi abimden ayırmadım ancak Sarp'ın gözlerini yüzümde hissettim.

Ona döndüm ve sordum;"Ne?"

Güldü.

Tamam pek de yakışıklı bir çocuk değildi.

Ama gülüşü içimde bir şeyler olmasına sebep oldu.Olmaması gereken şeyler.

Hissetmemem gereken şeyler.

Muhabbet etmeye başladık.Havadan sudan konulardı ama söylediği her şey gülmeme sebep oluyordu.Murat'ın bakışlarını umursamadan konuşmaya devam ettim.

Zil çaldığında Sarp bana döndü;"Tekrar bekleriz."

Güldüm ve içimden mırıldandım.

"Geleceğim,Sarp."

Sudan çıktım.Antrenmanın nasıl geçtiğini anlamamıştım,okul başlayacaktı bu yüzden hızlıca soyunma odasına gittim ve üzerimi değiştirdim.

--

Yukarı çıktım ve çantamı sıramın yanına astım.Pelin beni görür görmez bana döndü."Dün ne anlatacaktın!Anlat çabuk."sabırsız gözlerle bana bakıyordu.Ondan saklayamayacağımı biliyordum ancak sınıfta olmazdı.

"Şimdi olmaz kanka."dedim."Kitaplarımı alayım ben."

Ayağa kalktım ve Pelin'in gözleri üzerimdeyken dışarı çıktım.

Dolabın kapağını açtım ve kitabımı aramaya başladım.Hangi kitabı aradığımı bile bilmesem de..

Elime bir defter alıp kapağı kapattığımda birkaç adım ilerimde onu gördüm.Sarp'ı.

Ona baktığımı hissetmiş gibi bana döndü ben de sorgulamadan ona doğru yürüdüm.

"Gelecek misin bugün?"dedi başını çevirip kitabını almadan önce.

"Nereye?"diye sordum cevabını bilmiyormuş gibi.

"Halı sahaya."dedi ve sessizce güldü.

"Ha,geleceğim."dedim salaklığıma inanamazken.

"Tamam o zaman,görüşürüz."dedi ve sınıfa girdi.

Arkadaşça bir konuşma.

Arkadaşça sorular.

Arkadaşça duygular?

Onu bilmiyordum ama içimde yanlış bir şeyler olduğunu hissedebiliyordum.Sınıfın açık kapısından içeriye baktım ve bir iç geçirip sınıfıma girdim.

---

Pelin sorularını bırakmamıştı ancak hiçbirine ısrarla cevap vermemiştim.Derste zorla önüme üzerinde sadece "Kanka." yazan bir kağıt koyunca kaçışım olmadığını anladım."Salaksın sen.."diye mırıldandım ve kağıdı alıp yazmaya başladım.

Yüzünde bir zafer gülüşü vardı ancak kağıdı ona verdiğimde gülüşü soldu.Çünkü sadece "Ne?" yazmıştım.

Gözlerini devirdi.Kağıdı tekrar sırama koydu.

"Dökül çabuk."

Selin hoca tiz sesiyle matematik anlatırken ne var ne yok önümdeki kağıda döktüm.

Öyle ki dersin bitmesine 5 dakika kalmıştı.Kağıdı Pelin'e uzattım.

Zil çalıp herkes dışarı çıktığında bana döndü;"O ayrık gözlü çocuğa aşık olursan intihar ederim!"

"Aşık değilim!"diye bağırdım.Ancak kapının sonuna kadar açık olduğunu görünce onu kolundan çektim ve dolapların yanına götürdüm.

Kağıdı bakarak okudu;"Havadan sudan konuştunuz demek?"

"Evet."dedim suçlu bir tavırla.

Çünkü Pelin'in bu havadan sudan konuşmaları bildiğini biliyordum.

"Kızım senin bu erkek zevkin beni öldürüyor."diye mırıldandı arkamızda Deniz'le şakalaşan Sarp'a bakarak.

"Sus ya."dedim arkama dönüp onlara bakarken.

"O defter kapandı."dedim.

Deniz benim için kötü bir deneyimdi.

Fazlası değildi ve olamazdı.

Sadece sıkılıp dalga geçtiğim sarışın,şımarık bir çocuktu.

Pelin gözümdeki ifadeyi görünce 'salaksın' der gibi bir bakış attı ve elindeki kağıdı çöpe atıp sınıfa girdi.

---

Öğlen teneffüsü aynı geçmişti,Sarp tribünlerin en sağına oturmuştu.Pek konuşamamıştık ancak sorun değildi.Çünkü konuşacağımızı biliyordum.

Bir yandan olup biten her şeyi düşündüm.O hissi görmezden gelmeye çalıştım.O arkadaşımdı.

Fazlası olamazdı zaten.Bir kere Pelin haklıydı.Gözleri ayrıktı,ayrık!

Bu düşüncelerle sahaya bakarken "Arda!"diye bir ses duydum.

Mina'ydı bu.Abimin gıcık arkadaşlarından biri.

Sesin geldiği yöne baktığımda abimi gördüm.

Yerdeydi.

Ayağa fırladığımda Sarp'ı yanımda hissettim.Herkes abimin etrafında toplandığında oraya gidemedim.

Korkuyordum.Vücudum titrediğinde Sarp bunu hissetti.

"Lal,sakin ol."

Hızlı adımlarla kalabalığa gittim.Birkaç öğretmen durumu görüp oraya gitmişti.

Sarp peşimden beni takip etti.

Barış hoca abimi oturttu ve etrafındakilere uzaklaşmalarını tembihledi.İlk yardım eğitiminin olduğunu biliyordum,bu içimi rahatlatıyordu ama korkuyordum da.

Büyük bir kargaşa vardı.Herkes bir şey diyordu.Ne yapacaktım?Elimden bir şey gelmiyordu.

Sarp önüme geçerek abimi görüş alanımdan çıkardı ve gözlerime baktı.

"Lal,bana bak."gözlerimi ona çevirdim."Sarp.."dedim.

"Biliyorum,biliyorum.Ama iyi olacak.Söz veriyorum." dedi.

Murat arkadan geldi ve kolumdan beni yönlendirerek;"Gidelim hadi."dedi.

Son kez arkama baktım ancak elimden başka bir şey gelmeden kendimi sınıfta buldum.

---

Pelin:Kankam nasılsın?Abin nasıl oldu?

Mevsim:Arda nasıl?

Murat:Geçmiş olsun.

Eliz:Kankamm,geçmiş olsun yapabileceğim bir şey olursa yaz.

Ve 34 yeni mesaj.

Gözlerimi ovaladım ve telefonu kısa bir süreliğine kendime gelmek için kenara koydum.

Doktordan gelince başımı koyup anında uyumuştum.

Doktor abimin kısa süreli bir hafıza kaybı yaşayabileceğini söylemiş,hayati bir durum olmadığını belirtmişti.

İçim rahatlamıştı ancak günün yorgunluğu üzerimdeydi hala.

Telefonu elime alıp tekrar bildirimlere göz gezdirdiğimde farklı bir bildirim gördüm.

Tiktok:Sarp Çakır sizi takip etmek istiyor.

Gözlerimi kırpıştırdım ve tekrar baktım.

İnanamasam da doğruydu.İstek atmıştı.

Hemen uygulamaya girdim ve isteğini kabul edip geri takip ettim.

Saniyesinde ekrana bir bildirim düştü.

Sarp:Selam.

İşte o gün ilk defa sabah 05:00'da kalkacak olmamı umursamadan gece 01:00'a kadar konuştuğum akşamdı.

İşte o akşam bir daha hiçbir şeyin aynı olmayacağını anladım.

İşte o gün,ben,Lal Demir,midemdeki kelebeklerin gerçekten uçtuğunu hissettim.

İlk bölüm sonu..