14. Bölüm

• Öykü Karan •

Uçağa binmiş ve yurt dışına çıkıyorduk ben ve Kağan bu tatil şaşırtıcı derecede hem bizim için dinlenme hakkı olarak hem de Yelda için kışkırtıcı bi unsur olacaktı.

Hem belki de bu tatil bizim gerçek anlamda birbirimiz için iyi olacaktı çünkü ne ben ne de Kağan birbirimize ' Aşk ' anlamında hiç bir adım atmıyorduk.

Daha doğrusu önceden Kağan çalışıyordu adım atmak için ancak ben geri tepmiştim. Şimdi ise ben adım atmaya çalışıyordum ancak o benimkini geri tepecek miydi orası meçhul.

"Kağan?" Diye çağırdım onu

"Hı?" Diyerek uykusundan uyandı yani galiba tam uyumak üzereydi ki ben uyandırmıştım.

"Gelmek üzereyiz kaptan az evvel duyuru yaptı hadi kalk da kendine gel eşyalarımızı alalım çok az kalmış" dedim Kağan'a

"Hı. Tamam kalkıyorum şimdi" dedi ve gitti bir iki dakika sonra ise geri döndü elini yüzünü yıkamış ve kurulayıp öyle gelmişti anlaşılan.

•Kağan Karan•

Uçakta Öykü ile birlikte bir süre uçuyorduk yurtdışına gitmeye karar vermiştik. Çünkü bu hem bizim için bi tatil hem de Yelda için kudurtma aracıydı.

Şunu fark etmiştim ki 'Aşk ' anlamında hep ben çabalamıştım Öykü'ye karşı...

İstemeseydim onun da çalışması için her şeyi ayarlamazdım.

İstemeseydim onun o aptal saptal tripleri olan ağabeyi ile başa çıkmazdım.

İstemeseydim annesini tedavi ettirmek için bu kadar uğraşa girmezdim.

İstemeseydim sadece iş için bile olsa gelip buraya onunla karşılaşmazdım.

İstemeseydim onunla evlenmeme rağmen ayrı eve çıkma imkanım varken sırf o istiyor diye babamla ve o Yelda denen o kadınla aynı evde kalmazdım.

Ve en önemlisi istemeseydim onunla evlenmezdim.

Tüm bunları düşünmek bile uykumu getirmeye beni mayıştırmaya yetmişti.

Biraz kestirmek fena olmazdı herhalde diyerek yavaşça gözlerimi kapattım ve uyku için bekledim.

Tam uykuya dalacak iken Öykü'nün o güzel sesi ile kendime geldim.

"Kağan?" Diye seslendi bana

"Hı.." diye cevap verdim uykulu sesimle

"Gelmek üzereyiz kaptan az evvel duyuru yaptı hadi kalk da kendine gel eşyalarımızı alalım çok az kalmış" dedi bana

"Hı. Tamam kalkıyorum şimdi" dedim ve gittim bir iki dakika sonra ise geri döndüm elimi yüzümü yıkamış ve kurulayıp öyle gelmiştim.

Öykü ile aramızda belli belirsiz bi soğukluk vardı bu bariz belli idi.

3. Kişi ağzından..

Öykü ve Kağan çifti az kalan yolları için son hazırlıklarını hallediyorlardı.

O sırada ise Karan malikanesinde ise herşey aynı gibi duruyordu.

Yelda ve Yusuf harici..

Yelda Kağan ve Öykü 'nün böyle romantik bi tatile gittiği için takıntılı olduğu adamın onu değilde başka bir kadını seçtiği için bu hale gelmesini sorgularken

Yusuf ise Öykü ve Kağan arasında ki evliliği sorguluyordu ' acaba neden evlendiler? , gerçekten beraberler miydi bunca zaman? , Kağan gerçekten Öykü'yü aldattı mı? ' gibi daha bir sürü saçma sapan sorular ile dönüp duruyordu..

Öykü'nün annesi Zeliha hanım ise Kızı ve damadının arasında bir soğukluk olduğunu hissediyordu Kağan'ın bakışlarında bi kırgınlık vardı sanki Öykü'nün ise suçluluk hissi gibi bişey görmüştü gözlerin de ancak aralarında düzeltirler diye bişey dememişti.

Kenan Karan ise oğlunun nefret ettiği adam olarak tarihe geçmişti resmen bu aralar böyleydiler ancak karısına ve karısının ailesinin yanında böyle olmamak için yaptığını biliyordu. Yelda'yı sevmiş miydi bilmiyordu ancak Yelda ve Kağan'ın yaşları yakındı bu yüzden Kağan'a arkadaş olsun diye onunla evlenmişti hoşlandığı için değildi.

• Öykü Karan •

Uçak sonunda havaalanına iniş yapmıştı, ben ve Kağan ise ellerde bavul ardından da ' Aşık Çift ' olarak el ele aşıkmış (!) gibi indik uçaktan orada bizi bekleyen araca binip hızla otele doğru yola çıktık burada ise Kağan'ın yeni anlaşma yapacağı şirket ile toplantıları vardı hem bize tatil olacaktı hem de o işlerini halledebilecek ve Yelda'yı da rahatça kudurtup kendi kendini yok etmesini görebilecektik.

Çok geçmeden kalacağımız otele varmıştık yolumuz sessiz sakin geçmişti sadece ben bi iki soru sormuştum Kağan'a işte ne zaman varacağız varınca ne yapacağız ya da işte burada neler yapacağız gibi sorular sormuştum Kağan ise kısa ve öz yanıtlar vererek sorularıma cevap vermişti.

Acaba benden bıktı mı? Diye düşünmeden edemedim belki de benden bıkmıştır benim yüzümden yaşadıkları gerçi bende onun yüzünden az şey yaşamadım değil ama ?!

Üvey annesi ile öpüşmüş gerçi benden önce ve zoraki olan bişeydi bunun için de böbürlenmeye hakkım yoktu.

Düşünmeyi bırakıp asansöre binmiş ve kalacağımız odanın katına doğru çıkmaya başlamıştık elimizde ise bizim kalacağımız günlere yetecek kadar kıyafetlerin sığacağı küçük bavullarla odaya giriş yapmıştık. Bavulları sürükleyerek odanın bi köşesine bırakmıştık ve ben de kendimi yatağa bırakmıştım. Kağan ise kendini koltuğa atmış halime gülüyordu.

"Ne var ya?" Dedim bende dalga geçercesine

"Hiç.. " dedi ama alttan alttan gülüyordu biliyordum

"Aaa bak hala " dedim ve arkamda ki küçük yastığı ona doğru fırlattım engel olmamıştı hafifçe göğsüne çarptı ve düştü attığım yastık.

Ancak hiç bir şey yapmadı sadece güldü ve ardından da durdu bana baktı ve sanırsam banyo kapısının olduğu kapıya baktı bi bana bi kapıya doğru baktı ve

"İlk ben!" Dedi ve koşarak banyoya girdi.

" Koca bebek!" Deyip gülmeye başladım.

O sırada bende kendi eşyalarımı yerleştirmeye baktım.

3. Kişi ağzından..

Yelda Karan sinirle aşağı indi topuklu ayakkabıları ise sanki ona uyum sağlar gibi sertçe zeminde çıkarttığı o tok sesi ta öte mahalleden duyulur cinstendi.

"Noldu hayatım?" Dedi bu sinirin sebebini öğrenmek isteyen Kenan Karan

"Hayatımmış" dedi sessizce Yelda Karan

"Efendim." Dedi ne dediğini duymak isteyen Kenan Karan

"Diyorum ki sıkıldım bunaldım dışarı çıkacağım hesabıma para atarsın. " Dedi ve ayrıldı ordan Yelda Karan

Ve yine aynı sertlikle ayrıldı oradan ...

•Yelda Karan•

Ben Yelda , Yelda Karan kendini Kenan Karan ile evlenirse daha güçlü ve zengin olacağını zanneden ancak sadece hata yapan Yelda.

Ah be Kağan ben burada neler yaşıyorum haberin bile yok!

İyi eğlenin ta ki benim son kozumu oynamama ramak kalmışken.

Sizi ben değil en çok öğrenmelerinden korktuklarınız ayıracak!

Eğer ki bende Yelda Karan isem bunu yapacaktım..

• Kağan Karan •

Hızla duşa kaçtıktan sonra ilk önce kıyafetlerimi kirli sepetine attım ve o süre içinde de duşu sıcağa ayarladım ardından da kullanacağım şampuan vb şeyleri seçtim dolaptan sonra da hiç uzatmadan girip ilk önce iki şampuan yaptım ve saçlarımı kazarcasına kaşıttım. Ardından da saç kremi ile yavaşça masaj yaptım ve saçlarımı taradım.

Ve lifi köpürtüp yavaşça kendime masaj yapar gibi duş jeli uyguladım. Artık duşum bitmişti. Ve üzerime sadece belime bağlandığım havlumu geçirdim ardından bi diğer saç havlusunu da elime alıp saçlarımı kurutarak içeri girdim dan diye.

Öykü beni görünce far görmüş tavşan gibi kalmıştı ancak çok da umursamadan gülerek onu es geçtim ve kıyafetlerimin olduğu yere gittim özellikle karışılmasını sevmezdim.

"Sen önümde mi giyineceksin?" Diye gelen soru ile başımı Öykü 'ye doğru çevirdim

"Hayır banyoda giyineceğim. " Dedim ona karşı hala kırgındım. Neden bilmiyorum ama sadece Öykü'ye değil herkese karşı bi kırgınlık vardı içimde.

Eşyalarımı alıp banyoya geri dönüp üzerimi giyinip geri çıktım ardından da Öykü'ye bakıp

" Öykü ben giyindim sende gir duşa yol yorgunusun sende " dedim ardından o da kafa salladı ve kıyafetlerini alıp duşa girdi.

• Öykü Karan •

Elimde kıyafetlerimde banyonun kapısının önünde öylece bekliyordum. Niye girmiyordum bilmiyordum ancak gözümün önüne onun burada yıkandığı anlar geldi o gerim gerim gerilen kasları sırt kaslarının kasılması falan her şeyi gözümün önüne gelmişti ve ben feci şekilde yükselmiştim anlaşıldı biz bu gece anyayı konyayı görecektik.

Kız kocan o senin sakin ol bak o nasıl kalp be vicdansız!

Of of çok uzatmadan duşumu kısaca alıp çıktım.

Tabi giyinerek.

Odaya geçip yatağa oturdum ve ayaklarımı yatağa doğru uzattım.

"Kağan" dedim sevimli olduğunu düşündüğüm sesimle

"Efendim. " Dedi burdayım der gibi

"Şey" dedim devamını getiremeyecek

"Ney?" Dedi bana dönerek

"Ben - ben - " dedim ama devamını getiremedim.

O ise sanki haydi konuş artık der gibi bana bakıyordu.

Ki haklıydı da mal gibi yüzüne bakıyordum adamın

Ayıp ediyorsun sadece mal mı?!

Der gibi benimle dalga geçen iç sesime ise sadece göz devirdim.

"Ay yeter be ne oldu söylesene artık" dedi sabrı taşmış gibi.

Allah'ım yardım et.

Öyle bi şekil bakıyordum ki ona arzulu şehvet dolu istekli gözlerle bakıyordum ona ve hafifçe gülümsedim.

O da anlamıştı galiba ki yavaşça yaklaştı bana ve sol elini sağ yanağımı tuttu ardından beni kendine çekti kendisi de yakınlaştı bana.

İlk önce dudaklarımız birbirine sürtündü ardından da yavaşça dudaklarımı dudakları arasına aldı.

Yavaşça öpüşmeye başladık ardından da yavaş yavaş kademe kademe hızlandık.

Ki o sırada gelen arama ile kendimize geldik.

Keşke gelmeseydiniz ne Öykü!

Diyen iç sesime hak verdim.

Kendimize geldik zoraki de olsa ardından gelen aramayı kalkıp yanıtladı Kağan gelen arama ise sanırsam ailemiz idi.

Kısa tuttu konuşmayı

"Tamam baba görüşürüz" diyerek kısa şekilde tutup kapattı.

Babasıyla konuşmayı sevmiyordu ve bunun farkındaydım. Bugün o gittiğimiz zaman veda ettiğimiz de Kağan babası ile samimiyetten uzak hatta yakınından bile geçemeyecek şekilde sarılmış ardından da kısa tutarak da ayrılmıştı.

3. Kişi ağzından..

Yelda , Zeliha ve Yusuf kapının önünde çıkacak olan doktorun bişey demesini bekliyordu.

Geçmişe dönüş

Herşey gayet yolunda gidiyordu herkes kendi halinde takılırken bi anda acele ve endişe ile gelen hizmetli Dila hanım ile sıçradılar yerlerinde

"Ne oldu Dila neden böylesin? " Diye sordu Yelda Karan

"Efendim Kenan bey kalp krizi geçirdi... " Dedi o an zaman durmuştu...

Geçmişe dönüş bitti

Herkes durmuş Kenan beyin kendine gelmesini bekliyordu. Ancak bi yandan da Kağan'a bu haberi nasıl vereceklerini düşünüyordu.

Herkes bu haberi alacak olan Kağan'ın yıkılacağını düşünürken bir kişi öyle olmadığını düşünüyordu.

Yelda Karan

Çünkü kendisi neyin ne olduğunu ve kendisinin nelere sebebiyet vereceğini biliyordu ve herşeye rağmen buradaydı.

Ve istediğini almadan da durmayacaktı.

SON