15. Bölüm

Geçen bölümden;

Herkes durmuş Kenan beyin kendine gelmesini bekliyordu. Ancak bi yandan da Kağan'a bu haberi nasıl vereceklerini düşünüyordu.

Herkes bu haberi alacak olan Kağan'ın yıkılacağını düşünürken bir kişi öyle olmadığını düşünüyordu.

Yelda Karan

Çünkü kendisi neyin ne olduğunu ve kendisinin nelere sebebiyet vereceğini biliyordu ve herşeye rağmen buradaydı.

Ve istediğini almadan da durmayacaktı.

Şimdi ki bölüm;

• Öykü Karan •

Sabah baya bi havuzda eğlendikten sonra öğlene doğru uyuyakalmıştık. Şimdi de çalan telefon sesi ile uyanmış boş boş duruyordum.

Telefonu açmış ve

"Alo " demiştim karşı taraftan gelen

"Alo" sesi ile bunun abim olduğunu anlamış ve uyanan Kağan'a doğru bakış atmıştım.

"Efendim abi?" Diye sordum ne oldu dercesine

" Abicim sakin ol ancak Kenan bey... Kalp krizi geçirdi şu an hastanedeyiz " dedi

Kulağımda bi çınlama sesi geliyordu ve bu ses Kağan'a aitti..

"Öykü iyi misin?" Diyerek beni kendime getirmeye çalışıyordu. Ardından telefonumu eline alıp abimle konuşmaya başladı.

"Ne oldu Yusuf?" Dedi Kağan merakla

"Kağan sakin ol ancak Baban Kenan abi kalp krizi geçirdi şu anda hastanedeyiz. " Dedi abim

Kağan ise

"Ne ! Kapat biz geliyoruz" dedi ve acele ile hemen hazırlandık ardından da hızla uçağa binip İstanbul'a doğru yola çıktık.

... 

• Kağan Karan •

Yaklaşık olarak 1.5- 2 saat kadar bir süre sonra tekrar İstanbul'a varmış ve aynı hızla getirttiğim araçla birlikte Öykü ile Hastaneye doğru yola çıkmıştık.

Yolumuz sessiz ama düşünceli geçiyordu. Bunun sebebi ise babama bişey olacak mıydı? Sebebi buydu..

En sonunda ise yaklaşık bi yarım saatlik yolu geçmiş ve eşyalarımızı ise araba aracılığıyla eve göndermiştik.

Hızla hastaneye giriş yapıp danışmana doğru gittim ve

"Merhaba ben Kağan Karan babam Kenan Karan kalp krizi ile gelmiş de buraya tam olarak nerde?" Diye sordum

"Merhaba efendim babanız hala ameliyatta ikinci kat-" devam etmesine izin vermeden hemen Öyküyü kolundan tuttuğum gibi asansöre yöneldim ve hızla çağırdım asansör de kısa sürede gelmişti ve biz de 2. Kata basıp bekledik.

Yaklaşık yarım saniye sonra varmış ve hemen ameliyathaneye doğru gitmiştik...

Orada . Yelda , Yusuf ve Züleyha hanımı gördükten sonra hızla oraya doğru yöneldik..

"Ne oldu nasıl oldu?" Diye sordum panikle

"Bilmiyoruz biz oturuyorduk bir anda hizmetli geldi ve Kenan abinin kalp krizi geçirdiğini söyledi hemen de zaten buraya getirdik. Annem her ne kadar söyleme dese de içim el vermedi size söyledim. " Dedi Yusuf

"İyi yaptın " dedim desteklercesine.

En sonunda ise gözüm Yelda ile kesişti

"Ee tabi daha yaşı Kemale erdi. Normal yani böyle şeyler" dedi işte o an anladım bu iş Yelda'nın başının altından çıkmıştı.

Hemen kafamı Öykü'ye çevirdim ve benimle gelmesi için bi işaret çaktım ki o da anlamış ve hemen ardımdan peşime takılmıştı.

"Anladın mı?" Diye sordum

"Neyi ?" Diye konuştu

"Tamam anlamadın.. babam doğaldan kalp krizi geçirmedi sağlığı gayet yerinde bi adam kalp krizi çok düşük oranda olan bi adam nasıl bi anda kalp krizi geçirir... Üstelik hizmetli haber veriyor hizmetliler babamın odasına o kadar girmez genelde Yelda ordadır sürekli ve hiç çıkmaz o yüzden hizmetlinin olması imkansız" dedim sebepleri sunarak

"Yani Yelda yaptı diyorsun" dedi aydınlanma yaşamış gibi

"Ondan her şey beklenir" diye cevap verdim

"Ama bu kadarı" diye ekledi

"O da beklenir" dedik ve oradan ayrılıp beklemeye devam ettik.

2.5 saat sonra;

• Öykü Karan •

Kağan'ın dediklerinden sonra gözümü Yelda'dan ayırmamıştım.

Haklıydı ve her an ne yapacağı belli olmazdı...

Ama düşünmüyor değilim hani bi insan nasıl olurda kocasına bunu yapardı hadi anladık sevmiyorsun ama bu kadarı yapılmaz ya !

Hala bekliyor bi umut normale dönmesini bekliyorduk.

Kağan bi yandan kötüydü herkes bi yandan bi tek Yelda gayet normaldi.

Onun ben ağzına - neyse

Arkandayım yap!

Diyen iç sesimi görmezden geldim.

Ve gayet normal durup Kağan'a destek vermeye çalıştım

"Ben bi baş hekim ile konuşup geliyorum" dedi ve ayrıldı

Arkasından baka baka kalmıştım - keza Yelda da öyle -

Yavaşça kolumu birbirine bağlayıp yavaşça Yelda'ya yaklaştım.

"Ne oldu Yelda kurtulamadın değil mi?" Bunu gayet rahat diyordum çünkü annem ve abim bize uzaktı

"Neyden bahsediyorsun sen?!" Dedi Yelda anlamamazlıktan gelerek

"Ah ah bana anlamamazlıktan gelme Yelda ben her şeyi biliyorum ama biliyor musun ? Bu sefer de kazanamayacaksın tıpkı hiç kazanamadığın gibi.. " dedim ve keyifle ordan ayrılıp annemin yanına geçtim.

• Kağan Karan •

Baş hekimin odasının önünde bekliyordum ve çok geçmeden kapıyı tıklattım.

Baş hekim den gelen ' gel' sesi ile içeri girip kapıyı kapattım baş hekim ayağa kalkmıştı bende hemen yanına yaklaşıp elini sıktım.

"Baş hekimim" dedim selamlayarak

"Kağan bey hoşgeldiniz " dedi

"Hiç hoş gelmedim. " Dedim ve devamını ekledim.

"Çünkü sorun babam onun tedavisi için yaşaması için ne gerekiyorsa yapın doktor bey ben annemi kaybettim ancak babamı kaybedemem. " Deyip net bi şekilde konuştum.

"Ve neden böyle olmuş bana onu bulun lütfen " dedim ve ardından ayağa kalkıp yine el sıkıştık

"Merak etmeyin Kağan bey hiç şüpheniz olmasın " dedi ve oradan ayrıldım.

• Öykü Karan •

Anneme doğru ilerleyip koluna girdim ardından da kaldırıp

"Annem hadi gel biz senle biraz dolaşalım " dedim.

Oradan yavaşça kol kola ayrıldık annemle birlikte bahçede dolaşırken annem bana

"Ah be kızım siz o kadar bizler için bişeyler yapıyorsunuz ancak biz size yük olmaktan başka bir şey yapmıyoruz" dedi

O an gözüm doldu aklıma babam gelmişti

Geçmişe dönüş:

Babam hasta yatağında evde uzanıyordu yanında ise her zaman ki gibi ben vardım elini tutuyor onunla sohbet ediyordum.

"Babam" dedim sevgi dolu sesimle

"Kızım... " Dedi elimde meyve vardı babama meyve yediriyor bir yandan da sohbet ediyorduk.

"Al şunu da ye babacığım " dedim ve sondu artık bitmişti ve tabağı kaldırıyorken babamın dediği şey ile dona kalmıştım.

"Ah be kızım sen benim için her şeyi yapıyorsun ancak ben sana yük olmaktan başka bir şey yapamıyorum. " Dedi hızla sarılmıştım babama ve

"Olur mu öyle şey babam " demiştim...

Şimdi ki zaman

• Öykü Karan •

"Ne oldu kızım?" Diyen annemin meraklı sesi ile kendime geldim

"Hiç aklıma bişey geldi de" demiş ve onu içeri götürmüştüm.

İçeriye girmiş ve ameliyathaneye yetişmeden abimle karşılaşmıştık.

"Hadi gelin Kenan abi uyandı" dedi ve hep birlikte heyecan ile onun peşinden gittik bi odaya girmişti Kağan başında heyecanla duruyordu Kenan amca' nın..

Hep birlikte başında toplanmıştık

"Babacığım daha iyisin demi?" Diye sordu Kağan

"İyiyim yavrum iyiyim... Ah be çocuklar ne diye tatilinizi bozdunuz " diyerek iç geçirdi Kenan amca

Ben tam konuşacak iken Kağan araya girdi ve

"Olur mu öyle şey baba senden kıymetli değil" diyerek bu konuya noktayı koydu bende ek olarak

"Kenan amca bu normal bi tatil senden önemli değil tatile yine gidilir ama sağlık bi daha geri gelmez " dedim ve bende noktayı koydum.

"Biliyor musun baba en çok Yelda üzüldü" dedi Kağan

• Yelda Karan •

" Biliyor musun baba en çok Yelda üzüldü" dedi Kağan

Ne saçmalıyor bu?!

"Yeldam yapar öyle şeyler ama üzülmesin" dedi Kenan ve benim midem kalkıyordu ama

İzin isteyip ayrıldım ordan

Sinirden kuduruyor bi sağa bi sola paytak paytak yürüyordum başaramadım...

Yüzüm ve gözlerim kıpkırmızı olmuştu ta 2 kilometre öteden bile belli olurdu gözlerim dolu dolu idi.

Başaramamanın verdiği o sinir ile kuduruyordum...

Arkamdan gelen ses ile durdum

"Ne oldu başaramadın mı Yelda?" Arkamı dönüp baktığımda bu ses Kağan'a aitti...

"Neyden bahsediyorsun sen?" Dedim merakla

"Bana yalan söyleme Yelda ben her şeyi biliyorum bunu yapan sendin düşününce bütün kanıtlar seni gösteriyor" dedi açıklayarak Kağan

"Ne ne kanıtı ne düşüncesi neyden bahsediyorsun sen?!" Dedim sinirle

"Diyorum ki babamın krizi normal değil babamın sağlık raporu gayet normal çıkmışken hiç bir kalp krizi sebebiyeti yok iken bunlar normal mi ? Ha ya da dur ... Hizmetliden devam edeyim hizmetliler babam odadayken hayatta girmezler odaya ne babam varken ne sen varken hizmetlinin görüp de haber vermesi imkansız üstelik başhekime gidip didik didik arattıp ve sonuç olarak senin verdirdiğin bi şeyden kaynaklı olarak Yelda.. babam bu halde" dedi her şeyi anlatarak

O an bunu anlamıştım ki Kağan Karan çok zekiydi ... Ve ben onunla baş edemezdim...

3. Kişi ağzından;

Onlar bunu konuşurken onları dinleyen bi kişi daha vardı ve bu kişi kendini dengesizliği ile belli etmişti...

SON