2. Bölüm

• Öykü Doğru •

En son ne mi olmuştu hemen anlatıyorum.

Geçmiş:

"Ben ve Kenan amcanın oğlu Kağan Karan ile birlikteyim ben" dedim o da bana şaşkınlıkla bakıyordu hem abim hem de o çok şaşkın idi. Doğrusu bende kendime inanmıyordum ve o da ekledi demek ki bişey vardı ki ekledi

"Ve biz evlenmek istiyoruz" dedi abime bu sefer ben ona şok içinde baktım ikimizde birbirimize bakıyorduk ve ortamızda ise abim gözünü ikimizden ayırmıyordu.

′Geçmiş bitti′

"Ne ne demek evlilik Öykü! Ne diyor bu Öykü! Cevap ver kardeşim sen kariyer yapacaksın sen öğretmen olacaksın ne evliliği Öykü!" Diye soruyordu bana hiddetle

"Özür dilerim abi ben yapamadım hem Kağan'ı da çok seviyorum onsuz yapamıyorum buraya uzun yıllar sonra geri dönme sebebi de benim benim için geldi benimle evlenmek için" diye açıklamada bulundum ama içim kan ağlıyordu abim haklıydı ben kariyer yapacaktım öğretmen olacaktım lakin günümüz ülke şartları nedeni ile olamadım abim olmazsa yiyecek tek lokma ekmeğimiz olmayacaktı annem hastaydı ve iyi değildi abim desen her gün orda çalışmaktan eriyip gidiyordu benim abim ve annem ellerimden kayıp gidiyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum öğretmen olmak istiyordum evet ama olmuyordu bu işte ise ufak da olsa bişeyler kazanıyordum ancak olmuyordu yetmiyordu şimdi annem o hasta hali ile çalışmak ve bize bakmak için çırpınıyordu. Tek çarem vardı o da evlilik ve çaremin sahibi ise yani Kağan Karan tam yanımda dibimde duruyordu umarım abim zorlamaz ve kabul ederdi tabi edeceğini zannetmiyordum ancak bi umut...

"Öykü benimle gel ! Eve gidiyoruz kardeşim annemle de konuşacağız! Bu seninle evlenmek isteyen adam da gitsin ailesi ile konuşsun her şeyi sonra da oturur konuşur bakarız hal çaresine" dedi abim netti sesi itiraz istemiyordu

"Tamam abi" dedim sesim çekingendi abim fark etmemişti ama

"Senin sesin niye çekingen Öykü?" Diye sordu Kağan

"Ne?" Diye sordum anlamamıştım neyden bahsettiğini benim sesimin çekingen bi şekilde abime çıktığını bi ben biliyordum ama benim ailemden biri bile fark etmemişken o nasıl fark etmişti belki de çok dikkatliydi bu kadar işi gerizekalı bi insan yapamazdı çok zeki ve dikkatli bi adamdı zaten Kağan Bey o yüzden fark etmiş olmalıydı.

"Ne çekingenliği ? Öykü sen benden çekiniyor musun kardeşim? Ve ve ben bunu fark edemedim mi ben fark edemedim de bu adam mı fark etti ? " Diye kendi kendine konuşuyordu ama bana soruyordu sanki

"E-evet abi?" Dedim yine kekelemiştim ben niye kekelemiştim ya

"Bak yine yapıyor? " Dedi Kağan ve bize doğru yaklaştı ve sanki gerçekten sevdiği sevgilisinin gözlerine bakar ve ellerini tutar gibi ellerimi tutmuş ve gözlerime bakmıştı abim ise bizi izliyor aynı zamanda da kafasındakileri oturtmaya çalışıyor gibiydi.

"Sakın Öykü kekeleme lütfen kekeleme konuştuk bunları hani bi daha ne çekingen olacaktın ne de kekeleyecektin? Bi daha olmasın lütfen hem beni de üzüyorsun güzelim.." dedi bana güzelim dedi ve sanki gerçekten konuşmuşuz gibi davranmıştı. Benimle sevgililik oyunu mu oynuyordu artık dönmek istese bile dönemezdi çünkü bu yolun sonu evlilikti..

• Kağan Karan •

Sevgilimmiş gibi davranıyordum çünkü kekelemesi gerçekten zoruma gitmişti.

Bi abi neden kız kardeşinin bi de tek kız kardeşinin ondan çekinmesini ve korkmasını isterdi bu yoldan dönüş yoktu biliyordum ve bende galiba istiyordum daha fazlası için bu kız ile evlenecektim o şirketin başına geçecektim ve daha fazlasını yapacaktım. Bu kızın ise hayallerinin gerçekleştirmesinde yardımcı olacaktım. Çünkü bence bi kız bi kadın en çok okuyup istediği mesleği olmalı kendi ailesinden ve abisinden çekinmeden korkmadan yaşamalı.. benden özellikle çekinmemeli çünkü artık bu son yaptığım şey ile yoldan dönüş çizgisini geçmiş bambaşka bi yola sapmıştım.

Onları evlerine bırakıyordum şimdi ne oluyordu biz ne yapıyorduk daha bi kaç dakika önce gördüğüm ve sadece adını ve kim olduğunu bildiğim bi kız ile neden bunu yapmıştım bilmiyorum ama bu yoldan dönüş yoktu bu işten ikimizde kârlı olacaktık o hak ettiği yerde olacaktı bi kadın olarak ve ben ona yardım edecektim ben ise şirketin başına geçip daha büyük işlere imza atacaktım ve o kız da bana yardım edecekti hem babamın en yakın arkadaşının kızı idi. Babamın da güvenini kazanmış olurdum böylece zaten güveniyordu lakin daha fazla güvenmeliydi kızı daha güçlü ve mükemmel bi kız yapacaktım ki babam bunu görünce neler yapabileceğimi görecekti herkes istediğini aldıktan sonra da boşanırdık olur biterdi açıklamam bile hazırdı

' artık birbirimize iyi gelmediğimizi fark ettik ve ayrılmaya karar verdik' diyecektim. Araba evlerinin önünde durmuştu gelmiştik ve ben düşüncelerimden ayrılmıştım en önde abisi Yusuf arkada ise Adının Öykü olduğunu yeni öğrendiğim sevgilim (!) Öykü biz mükemmel bi aileyiz..

Tam inecektik ki abisine

"Öykü ile konuşabilir miyiz? Belli ki bugün onu üzmüş olmalıyım kendimi size tanıtarak bir süre daha gizli kalmasını istiyordu çünkü ama ben dayanamadım çok seviyorum onu çünkü ve daha fazla saklı kalmasını istemiyorum bi an önce evlenmek istiyorum Öykü ile.." dedim Yusuf bana bakıyordu sanırım samimiyetimi görmüştü evet evlenmek istiyordum ama sevdiğimden veyahut aşık olduğumdan değil hem o kızın kariyer yapması için hem de kendim için lakin adam inanmıştı ki izin vermişti

Öykü o sırada araba dışındaydı abisi ile bi kaç bişey konuştuktan sonra ön kapıyı açıp içeri girdi arabanın ve oturdu kemerini taktı ve çalıştırdım arabayı yol boyunca konuşmadık onu sahile getirdim.

Kemerleri çıkardık o klasik kemeri çıkaramayan kız ve ona yardımcı olma ayağına yakınlaşan erkek sahnesi olmamıştı.

Sahilde bi banka yerleştik ve oturduk çok huzurluydu... saatler en sonunda sessizliğe dayanamadı Öykü bana şöyle bi soru yöneltti;

"Benimle niye konuşmak istediniz? Bakın biliyorum ben söyledim bu yüzden beni kovacaksanız eğer -" dedi ki elimi kaldırarak sözünü kestim

"Seni kovmayacağım.. bunu niye yaptığını da biliyorum.. ailene yardımcı olmak istedin durumunuz iyi değildi ve bi şekilde yardım etmen gerekiyordu ancak bi kadın olarak bunu yapman imkansızdı ve tek çare kalmıştı o da evlenmek ve karşına ben çıktım babaların arkadaş olduğunu düşünürsek bu işe yarar bi plandı.. merak etme sana yardım edeceğim " dedim sıra ile

"Ne? Nasıl?" Diye sordu ister istemez haklı idi.

"Şimdi şöyle sen ve ben evleneceğiz" dedim

"Ne!" Dedi şaşırmıştı

"Evet doğru duydun evleneceğiz ben senin öğretmenlik kariyerinde yardımcı olacağım ve ailene yardım edeceğim sende benim şirketin başına geçmemde yardım edeceksin ve daha fazlasını yaparken yanımda durup bana yardımcı olacaksın " dedim

"Ama siz zaten başına geçeceksiniz şirketin " diye soru yöneltti bana

"Doğru geçeceğim ama babam evlilik istiyor bana hala tam güvenmediğini biliyorum yuva kurmamı istiyor yaşım 28 oldu ki haklı da merak etme bütün bunlar olduktan sonra anlaşamadık ayrıldık der boşanırız" dedim

Kız hala şaşkındı

"A-ama" dedi hala kekeliyordu korkuyor ve çekiniyordu benden sanırım bunu da düzeltmem gerek

"Bi daha benden korkma ve çekinme çünkü çekinmeni veyahut korkmanı gerektirecek bişey yok ortada ayrıca bana bey deme veyahut siz diye hitap etme sevgilim" dedim kafamı hafif yan yatırıp ona yaklaştım bunları derken

• Öykü Doğru •

28 mi ?! Ben daha 22 yaşındaydım tam bunu diyecektim ki bana

"Bi daha benden korkma ve çekinme çünkü çekinmeni veyahut korkmanı gerektirecek bişey yok ortada ayrıca bana bey deme veyahut siz diye hitap etme sevgilim" dedi ve bunu derken de kafasını hafif yan yatırıp bana yaklaşmıştı ve hala uzaklaşmış değildi bende ona

"Kağan sen 28 yaşındasın ben ise daha 22 yaşındayım" dedim

Şaşkındı ama çok da belli etmedi

"İyi bakalım aşkın yaşı olmazmış küçük hanım" dedi dalga geçercesine

"Ben küçük değilim siz çok büyüksünüz beyefendi" dedim onun gibi yakınlaştı bana yine abicim öpeceksen öp!

"Ahahahahaha " diyerek güldü gamzesi vardı çok güzel gülüyordu hayır etkilenme Öykü hayır yapma

"Neyse aileni ikna etmen lazım benimde ikna etmem lazım o zaman müstakbel kocacım" dedim azıcık cilve yaparak

Hoşuna mı gitmişti bana mı öyle geldi öyle bi baktı ki her an burda üstüme atlayacak zannetim sanki gerçekten evleniyorduk ama sanırım arkadaş olmaktan zarar gelmezdi.

• Kağan Karan •

Kızı eve bırakmıştım sonra ise kendi evime gelmiştim babam ise salonda üstünde kırmızı sabahlık ile beni bekliyordu salonda gözünde gözlük ile salonda düşünceli bi biçimde bekliyordu beni acaba gene ne olmuştu?

"Oğlum nerdesin sen?! Hadi nerde olmanı geçtim ne oluyor yakın arkadaşım Ali'nin oğlu Yusuf aradı beni ve senin kardeşi Öykü ile birlikte olduğunu söyledi hatta evlenmek istediğini de dile getirdi ne oluyor oğlum?" Diye sordu kızar gibi değil de daha çok merak eder gibiydi sesi

"Babacım ilk olarak nerde olduğum sorusunu cevaplamak isterim.. öğhm

Iı ben atölyedeydim ve sevdiğim kadını görmeye gittim ve evet ben Öykü'yü seviyor ve onunla evlenmek istiyorum" dedim ancak bu bi yalandı evlenmek istediğim dışında

"Evlenmek mi?! Oğlum sen ne diyorsun ne evlenmesi bak bizim zorumuzla oldu değil mi sende bu kızı buldun iyi dedin değil mi?!" Dedi yalvardı bana

"Hayır baba öyle olmadı ben gerçekten öyküyü çok seviyorum aşığım ve evleneceğim" dedim net bi şekilde ardından onu mecburen arkamda bırakarak odama gittim gün ağırdı daha geldiğim gibi ilk olarak gece bi anda atölyeye gitme kararı aldım ben yokken neler olmuştu diye bi kaç bişey kontrol edecektim sonra ise bi anda kızı gördüm ve olanlar olmuştu..

Odama girdim kapımı kapattım ve ceketimi çıkartıp kenara koltuğun üstüne bıraktım sonra ise yatağıma bıraktım kendimi tavanı izlemeye koyuldum bugün olanları kızı ve daha nicelerini cidden evlenecek miydim? Yoksa neler olacaktı?

• Öykü Doğru •

Eve gelmiştik ve abim odama girmeme izin vermemişti

"Hop! Küçük hanım gelin bakalım buraya ne konuştunuz her şeyi hatta bugün olanları da bana ve anneme anlatacaksın!" Dedi ben de sinirle yanına gittim annem de şaşkınca bize bakıyordu anlamıyordu garibim

"Ne mi konuştuk beni ne zaman isteyeceklerini ve bugün beni kırdığını düşündüğü için özür diledi tamam mı evleniyorum abi.. anne ben evleniyorum anlayın artık!" Dedim sertçe ve onları her ne kadar istemesem de ardımda bıraktım

Şaka maka ben evleniyordum ya anamm abii ben bunu Goncaya anlatmadım hemen Goncayı aramam lazımdı

Arıyordum... Çalıyor... Çalıyor... Aha açtı!

"Alo?" Dedi bi erkek sesi bu bu eski sevgilim Caner değil miydi?!

Gonca benim eski sevgilim ile ne yapıyordu?! Gonca bana ihanet mi etmişti?!

"Ah ! Caner aşkım gel artık iki saattir seni bekliyorum? Bekle sen benim telefonum ile ne yapıyorsun? Öykü? Öykü bak-?" Demesine kalmadan telefonu kapattım çünkü benim artık böyle dostum yoktu...

Ben ihanete uğramıştım.. hem de en yakın bildiğim dostum tarafından... Ve hiç tanımadığım bi adam ile evleniyordum ... Her şey çok ağırdı... Ağlama Öykü Ağlama! Dimdik dur dimdik dur ki kim olduğunu görsünler aileni kurtaracak ve herkese kim olduğunu göstereceksin!

SON