İHANET Mİ?

Akşam saat onbirde dışarı çıkıp ilk gittiği mahalleye gittim çok dar sokaklı bir mahalleydi çok araştırmama rağmen kimse yoktu. Tam iki buçuk saat sonra geldiğim dördüncü mahallede tam oradan çıkacakken başka bir dar sokakta bir gölge gördüm boşluğa karanlığa doğru ilerliyordu hemen cebimden biber gazımı çıkartıp onu takip ettim. Bir süre sonra arkamda hissettiğim bir bıçak acısıyla yere yığılıp kaldım. Sabah olduğunda hastanedeydim teyzemler dışarıda bekliyorlardı ve yine polislerde oradaydı. “Sedef artık o kadar çok seninle karşılaşıyorum ki ismini bile öğrendim istersen okulunun olmadığı bu dönemde bizim yanımızda araştırmalara katılabilirsin ama önce ifadeni almam lazım.” “Tabiki amirim çık isterim hemde.” “Anlattığın şeylerden başka hareket dışında ses duydun mu?” “Evet iki kişi de konuştu.” Birisi “Burada bırakalım artık peşimizi bırakır herhalde.”dedi. Diğer kişi de “Artık kesin ölür bırakalım dedi.” “Tamam mahallenin yerini zaten biliyorduk araştırmalar yapılacak.” O sırada Ayşe yanıma gelmişti “Acil bir şey konumamız lazım.” “Tamam nedir?” “Dün Zeynep ve Onur bizde kaldı fakat gece uyandığımda yoklardı yani direkt suç atmak istemem ama şüphelenmedim değil parkta da korulamalı olmamasına rağmen hiç zarar görmemişlerdi.” “Karakolda bunları bildiririm biraz dinleneyim lütfen.” “Tamam geçmiş olsun tekrar görüşürüz.” “Görüşürüz.”

6. Bölüm Sonu