BÖLÜM 7

Neden bu kadar üstelediğini anlamamışlardı ama Bay Simon kötülerin peşinde olacağını söylemişlerdi yine de Alesta bir tuhaf hissediyordu. Hepsi bir köşeye çekildi ve düşüncelere daldı. Ella pratik yapmaya çalışıyordu. Az da olsa başarılı olmasına seviniyorlardı. Alesta çok acıkmış hissediyordu. Bir deneme yapmaya karar verdi. Zihin yolluyla annesine akşam ne yapacaklarını sordu. Başarılı olup olmadığını anlamak için annesini izliyordu. Ella garip bir şekilde sağına ve soluna baktı Alesta ’nın ona baktığını görünce. “Bana mi seslendin canım?” Drake bir şey duymadığı için “ Ben bir şey duymadım.” Diyerek Alesta’ya baktı. Alesta başarılı olduğunu anlamıştı. “ Evet bir deneme yaptım ve sanırım oldu.” Ella tuhaf bir şekilde bakıyordu. Alesta bu bakışı biliyordu korkuyor gibiydi. “ Sesin çok farklıydı. Senin sesin gibi değildi ama bir şekilde sen olduğunu hissettim.” Alesta şaşırmıştı. “ Nasıl yani benim sesim değil gibi derken nasıl bir şeydi?” Ella biraz düşündü. “ Daha olgun gibi bir sesti ama biraz nasıl desem gıcırtılı gibiydi.” Alesta sesini değiştirebilir mi diye düşündü ve tekrar bir deneme yapmak istedi. Bu sefer babasının ses tonunu hayal etti. O ses tonunu düşünerek Ella’ya “ Seni seviyorum.” Dedi. Ella’nın bir anda gözleri parladı. Drake’e bakınca Alesta başarılı olduğunu hissetti ve annesine kendisinin yaptığını söyledi. Hepsi daha fazla şaşırdı Alesta bu kadar büyütülecek başka ne güçleri var diye düşünmeye başladı. Annesi mutfağa geçmişti babası da eline bir kitap almış okuyordu. Alesta babasının elindeki kitabı ilk kez görmüştü. “ Bu kitabı nereden buldun baba ?” Drake şaşırmıştı. “ Kitaplıktan aldım.” Alesta kaşlarını çatarak kitaba yaklaştı. “ Sanırım senindi Alesta’ya yazıyordu okumamda sakınca var mı?” Alesta bir babasına bir kitaba bakıyordu. “ Benim böyle bir kitabım olmadı ve okumadım. Bu nereden çıktı? Bakabilir miyim?” Drake kitabı Alesta’ya verdi. Alesta kitaba dokununca garip hissetmeye başladı. Kitabı incelemeye başladı, ilk sayfadaki yazıyı hemen tanımıştı. Bu Luna’nın yazısıydı. Bir cesaretle “ Bu kitaptaki sır ne? Ne saklıyor? Neden bende?” diye düşünmeye başladı. Gözünün önüne bazı görüntüler geliyordu odaklanmak için gözlerini kapattı. Ne zaman olduğunu görüyordu. Bir gün okul çıkışı ikisi bu eve gelmişlerdi. Alesta odasında üzerini değiştirirken Luna kitabı çantasından çıkarttı, elini üstünde gezdirerek bir şeyler mırıldandı ve kitaplığa yerleştirdi. Alesta kitaplığa koyduğuna emindi ama kitap rafta görünmüyordu. Dışına bakılırsa bir fantastik romandı. Arka kapak yazısını okuduğunda başına bir sancı girdi. Arka kapak yazısında kehanetler üzerine gelip düzeni değiştirecek çok güçlü bir cadının guclerini alip yok ettikten sonra kötülüğün yükselişini anlatıyordu. Bu ne demek olabilir diye düşünürken dışarıdan sesler duymaya başladı. Sanki bir şeylerin çatlama, kırılma sesine benziyordu. Koştu ve camdan bakmaya başladı. Onun bu halini gören Drake onun peşinden gidip baktı ama bir şey görmüyordu.Alesta ise kalkanın çatlamaya başladığını ve renginin solduğunu gördü. Babasına Bay Simon’a haber vermesini kalkanın saldiri altında oldudunu söylemesini istedi. Zihninden karşı geliyor kalkanı düzelmeye çalışıyordu. Panik halinde bağırmaya başladı “ Bay Simon’a haber verin.” Ella panikle telefona sarıldı. Bir yandan ne olduğunu öğrenmeye çalışıyordu. Ella zihninden onlarında görmesini hayal etti ve camdan baktıklarında Alesta’nın neden panik yaptığını anladılar. Alesta bir ara bir karaltı gördü. Koşarak bahçeye çıktı. Karşıdaki eve bakmaya başladı. Evin önünde biri duruyordu erkek olduğunu tahmin etti. Yapılı ve uzun boylu biriydi Alesta bir yandan kalkanı onarmaya çalışıyor bir yandan onun kim olduğunu anlamaya çalışıyordu. Hava karardığı için ve o kişinin yüzüne kadar inen kapüşonlu bir üstü olduğu için kim olduğunu seçemedi. Kendini yorgun hissetmeye başladığında bir anda sinirlendi. “ Ben bu kadar güçlüysem daha iyisini yapabilirim.” Diye bağırdı o an bu saldırıyı yapan kişinin durmasını ve kimliğini belli etmesini diledi. Bir kaç saniye içinde kalkana olan saldırı azalmaya ve git gide yok olmaya başladı. Gözü karşıdaki adama kaydı. Yanına koşarak gelen kızı tanımıştı bu en yakın arkadaşı Luna’ydı. Adam kapüşonunu çıkarttı. Onu tanımıyordu ama hafızasına kazımıştı. Onlar koşarak uzaklaşırken Alesta “ sizi bulacağım. Bana bulaştığınıza pişman edeceğim.” Diye bağırdı. Eve girdiğinde çok halsizdi. Bay Simon’dan haber bekliyordu. Bir anda ona zihin yoluyla ulaşabileceğini düşündü. Aklından olanı biteni ve tanımış olduğu arkadaşından bahsetti. Annesi ve babası panik yapmıştı. Onları da korkmamaları için teselli ediyordu. Çok geçmeden kapı çaldı ve Bay Simon yanında bir erkekle geldi. Yüzü gülüyordu. “ Bu kadar gelişmene sevindim. Böyle hızlı olacağını tahmin etmiştim zaten. Bu arkadaş bir süre sizin yakınınızda kalacak bir şekilde bir yer ayarlayacağız. En güçlü cadılardan biri. Herhangi bir duruma sizi koruyacak. Zihin yoluyla yönlendirdiğin mesajı aldım. Bir haberim var size. Ella sen hatırlar mısın bilmiyorum. Bir kehanetimiz vardı. Bu sen olabilirsin. Alesta”

Ella bir an duraksadı. Bir şeyler hatırlıyor gibi oldu ama ne olduğunu düşünüyordu. “ Tam hatırlayamadım.” Dedi utanarak. Bay Simon anlayışla gülümsüyordu. “ Açıkçası biz bile unutmaya yüz tutmuştuk. Kadim kitabımıza göre bir gün bir soyumuzdan biri, bir bebek cadı tüm düzeni değiştirecek. Bu karar tamamen onun elinde. Ondaki güçler var olan cadılardan daha üstün. Yıllarca iyi biri olması için dualar ettik. Kesin sensin diyemeyiz Alesta ama uzun yıllardır bir anda senin gibi becerikli bir cadı ile karşılaşmamıştım.” Nazik bir şekilde teşekkür eden Alesta aslında korkmuştu. Babasının bulduğu esrarengiz kitabı hatırladı. Etrafına bakındı ve kitabı yine kitaplıkta gördü. Kitabı alıp Bay Simon’a uzattı. “ Bugün bu kitabı evde bulduk. Daha doğrusu babam buldu. Benim böyle bir kitabım yoktu. İçindeki yazı arkadaşım Luna’ya ait buna eminim. Kalkanı onarırken içimden kimliğini belli etmesini istedim. Onu tanımıyordum ama yanına gelen ve onu götüren kişi bahsettiğim arkadaşım Luna’ydı. O kötü tarafta mı?” Bay Simon düşünceli bir şekilde başını salladı. “O arkadaşını ve kitabı araştıracağım. Sizden çok dikkatli olmanızı ve kötülüğe kanmamanızı istiyorum. Görünen o ki onlarda bizim gibi düşünüyor ve senin peşine düştüler, buna artık eminiz.” Dediğinde Ella “ Peki ya sınav ne zaman. Bildiğim kadarıyla 18 yaşını doldurduğunda o gün oluyordu.” Sesindeki duyguyu herkes hissetmişti. Bay Simon “ Haklısın Ella ama Alesta için bir istisna yaptık. Onun sayesinde bu sene girecek olanlarda ek bir hafta kazandılar. Sınav haftaya olacak.” Alesta anne ve babasına korkuyla bakıyordu. Bay Simon “ Korkma kızım, Jacob artık yanınızda seni bu süreçte artık o eğitecek, Sandra annenle ilgilenecek. Bu süreç hepimiz için daha hızlı olacak. “ Herkesteki şaşkınlığı görebiliyordu. “Jacob’ un size yakın olması tereddüt ettiriyorsa bayan birini ayarlayabilirim” diye ekledi. Drake “ Yoo, hayır sorun değil. Siz bizim için en iyisini seçmişsinizdir buna şüphe yok. Ama sınavın bu kadar yakın olacağını tahmin edemedik.” Ella o an lafa atladı. “ Peki ya Jacob nerede kalacak?” Bay Simon “ O arabada, kapınızın önünde olacak ama görünmez olacak kimse göremeyecek. Merak etmeyin.” Ella ve Drake göz göze geldiler. Aynı şeyi düşündüklerine eminlerdi. “ Evde fazla odamız var. Dışarıda daha yakın olamaz. Bize ne kadar yakın olursa kızımızı o kadar iyi korur.” Dedi Dreake. Ella gülümsüyor Alesta ise şaşkınca bakıyordu. Bay Simon daha fazla durmayacağını belirtip kalktığında herkes garip hissediyordu. Alesta ve Jacob kısa bir süre bakıştılar. Alesta kehanetin ne olduğunu sorduğunda hepsi pür dikkat dinliyordu. Jacob o zamana kadar hiç konuşmamıştı. Konuşmaya başladığında Alesta bir an için sesinin etkileyici olduğunu düşündü. “ Aslında bu kehanet çok öncelere gidiyor. Kadim kitaba göre bebek bir cadı yani yeni cadı olmuş biri tüm dengeyi değiştirecek. Bu bebek cadının bir melez olduğu sanılıyorken aslında saf kan cadı olduğu ortaya çıkıyor bu sayede güçlerine yeni kavuşunca bebek cadı oluyor. Normalde ben bebek cadı demeyi tercih etmiyorum. Her neyse yeni cadılar güçlerini yeni öğrenmeye çalışırken bu kehanetteki cadı çok becerikli. Sen de aynı şekilde sanki yıllardır cadıymışsın da güçlerini yükseltmişsin gibi. Bu yüzden sen olduğunu düşünüyorlar. Kehanet bu ama benim merak ettiğim bahsettiğin arkadaşının cadı olmuş olduğundan hiç şüphelenmedin mi? Ya da karakter olarak nasıl biri kötülüğe yatkınlığı ne kadar?” Alesta düşünmeye başladığında Jacob “ Sakın acele etme. Her şeyi detaylı bir şekilde düşün. Hepsi bizim onlara ulaşmamız için bir ip ucu olabilir. Katrina bir casusmuş. Seni aradığımızı biliyorlardı. Uzun yıllardır kötülüğe kaptırmamak için senin peşindeydik. Onlarda bizden bir adım önde olmak için aramıza sızmışlar.” Alesta anlıyorum der gibi başını salladı. Aklına doğum günü hediyesi gelmişti. Acaba bilinç altıma işlemeye mi çalışıyordu yoksa sonuçlar kötü mü olacaktı? Bu soru resmen içini kemirmeye başlamıştı. Saat gece yarısına yaklaştığında Alesta anne ve babasına yarın okula gidip giremeyeceğini sordu. İkisi de kararsız olsa da Jacob’ un araya girmesiyle sorun çözüldü. Jacob Alesta’dan 4 yaş büyüktü ama kendini sihirle küçük göstererek okul boyunca yanında olabileceğini söyledi. Sabah olduğunda Alesta annesi ve Jacob okula gidip kayıt yaptıracaklardı. Gecenin sakın geçeceğine inanarak herkes odalarına dağıldı. Alesta yatakta dönüp duruyordu. Bir ara dışarıda bir ses duydu. Camdan bakmak için yataktan kalktığında başı dönmeye başladı. Etrafında bir tür gölgeler görmeye başladı. Ne olduklarını seçemiyordu. Tüm gücüyle çığlık ve olduğu yere düştü. Sesi duyan ailesi ve Jacob koşarak Alesta’nın odasına gitti. Alesta’yı o halde görünce Jacob kucaklayarak yatağına yatırdı. Ne olduğunu anlamak için elini alnına koydu ve bir şeyler mırıldandı. Gözlerini kapattığında Alesta’nın gördüklerini gördü ama bir farkla. Odasına baş ucunda duran komodin üzerindeki atlı karınca parlıyordu. Ne olduğunu anlamak için eline aldı. Altında bir şeyler yazıyordu. Okuduğu an gözlerini Ella ve Drake’e çevirdi. “ Bunu kim aldı biliyor musunuz?” Ella ve Drake birbirine bakıyordu. Olumsuz bir cevap alacağını anlayan Jacob Sandra’nın yaptığı gibi temizledi. Sonra tekrar Ella ve Drake’e dönerek “ Bu evde çok fazla kötülük var. Bay Simon’a haber verdim. Tekrar saldırmaya çalışmışlar. Bu kadar ciddiye alacaklarını tahmin etmezdim. Ama Alesta gerçekten çok güçlü.” Ella ve Drake ne diyeceklerini bilemeden duruyorlardı. Ella o an bir şeyler hissetmeye başladı. Koşarak cama gittiğinde dışarıda bahçenin tam ortasında duran birini gördü. Çok tanıdık bir simaydı ama kim olduğunu çıkaramadı. Tiz bir ses konuşmaya başladığında kalbi yerinden çıkacak gibi oldu. “ O bizim.” Diye tekrar ediyordu. Korkuyla Jacob’ a baktı. Jacob bir elini havaya kaldırarak camdan bağırmaya başladı. “ Defol buradan lanetlenmiş ruh.” Diyerek farklı bir dilde bir şeyler söyledi ve o kişi yok oldu. Ella titremeye başladı. O tiz sesi tanımıştı. Ananesinin sesiydi. Bu nasıl olabilir diye Jacob’ a bakıyordu. “ sizi pes ettirmek için sadece sağ olanları değil her şeyi ve herkesi kullanacaklar.” Dedi huzursuz bir şekilde. Alesta uyanmaya başlamıştı. Ne oldu diye etrafına baktığında yaşadıklarını hatırladı ve korkuyla yatakta sıçradı. Ella yanına oturup ellerini tuttu. Alesta Jacob’ a baktığında neler olduğunu bir anda zihninde gördü. Daha fazla dillendirip ailesini üzmemek için zihninden anlatmıştı her şeyi. Alesta “ Ne yapacağız böyle ?” diye oflamaya başladı. Salonda oturmaya karar vererek aşağı indiler. Ella birer kahve yaparak salonda oturdular. Alesta her şeyi bir an önce öğrenmek istiyordu. Daha kolay bir yolu olup olmadığını sorduğunda Jacob gülümsedi. Gülümsemesi Alesta’nın içini ısıtmıştı. “ Bay Simon boşuna mı gönderdi beni buraya. Her şeyin bir kolaylığı vardır. Önemli olan senin buna hazır olup olmaman.” Alesta gülümsemesine karşılık verdi. “ Ne kadar hazır olduğumu tahmin edemezsin. Onlara bana bulaşmanın ne demek olduğunu göstermek istiyorum.” Jacob Alesta’yı baştan aşağı süzdü. “ Şuan yorgunsun yarın söz daha iyi olacaksın.” Alesta peki anlamında başını salladı. Jacob söyleyene kadar saçlarının kızıllığı artmaya başladığını fark etmemişti. “Sen tam anlamıyla cadı oluyorsun.” Drake gülümseyerek kızına bakıyordu. Alesta bir an sınavı düşündü. Jacob’ a bilip bilmediğini sordu.

Jacob bu soruya nasıl cevap vermesi gerektiğini bilemiyordu. “Aslında çok şey biliyorum. Ama her cadı kendi özellikleriyle gidiyor sınava. Yani bu demek oluyor ki kişiye özel gibi bir şey. Bazı teknikler sabit güç denemesi falan onlar klasik ama sonrasında farklı kişisel denemeler oluyor.” Alesta anlıyorum der gibi baktı. Bir süre daha oturduktan sonra Alesta’nın uykusu gelmeye başlamıştı. Sabah okul vardı. Arkadaşlarının tepkisini merak ediyordu. Yeni saçlarını sevmeye başlamıştı. İzin isteyerek odasına çıktı. Bir kaç saatte olsa dinlenmek istiyordu. Yatağa uzandığında her ihtimale karşı etrafında bir çember olduğunu hayal etti. Bu çember onun kişisel kalkanıydı. O sırada aklına evin etrafındaki kalkanı düşündü. “Acaba yine mi saldırdılar da bana bu kadar yaklaştılar.” Diye düşünüyordu. Bir ara içi geçmiş gibi olacak ki alarm sesi ile uyandı. Hızlıca hazırlandı ve odadan çıkmak için kapıyı açtı. Kapının önünde oturmuş bir şekilde uyuyan Jacob’ ı görünce kendini tuhaf hissetti. Sessizce yanına diz çöktü ve ona seslendi. Jacob yavaşça yeşil gözlerini araladı ve gördüğü manzara karşısında etkilendi. Hızlıca toparlanıp ayağa kalktı. Alesta “ Kusura bakma korkutmak istemedim burada ne yapıyorsun böyle?” Jacob muzipçe gülümsedi. “ Sana daha yakın olmak istedim. Herhangi bir şey olursa diye müdahale etmeye hazır olmak için.” Elini sarı saçları arasında dolaştırdı. Utanmış gibi görünüyordu. Alesta daha fazla utandırmamak için “ Hadi bu güzel kokuyu almıyor musun ? Kahvaltıya inelim.” Diyerek önden yürümeye başladı. Jacob’ da onun peşinden gitti. Ella harika bir kahvaltı masası hazırlamıştı. Hep beraber güzelce kahvaltı ettiler. Ve Ella Jacob ve Alesta’yı okula götürmek için evden çıktılar. Arabaya bindiklerinde Alesta Jacob’ a bakıyordu. “ Hâlâ aynı görünüyorsun. Hani benimle yaşıt gibi olacaktın?” Jacob gülümsedi. “Her şeyin bir zamanı var küçük hanım.” Alesta bu küçük hanım lafını sevmemişti. Bakışlarından bunu anlayan Jacob daha fazla sırıtmaya başladı. Okula vardıklarında Ella arabayı park ederken Alesta etrafa bakıyordu. Tanıdık birilerini daha doğrusu en çokta Luna’yı görme umuduyla pür dikkat bakınıyordu. Ella arabadan indiğinde Alesta’da inmek için kapının kolunu tuttu. O an Jacob “ nasıl olmuşum?” dediğinde ona doğru döndü. Karşısında kendiyle yaşıt gibi duran Jacob vardı. Alesta gülümsedi “ Gayet başarılı.” Diyerek arabadan indiler. Ella Alesta’ya sınıfına gitmesini söyledi ve Jacob’ la müdürün odasına gitti. Jacob Alesta’ya zihninden bir mesaj yolladı. Ella Bir süreliğine okula kayıt olurken söyleyecekleri kuzen yalanını kimseye söylememesini müdürden de rica etmişti. Alesta neden böyle yaptıklarını anlamıştı. Çevresinde ona zarar vermek isteyenler yalanda olsa kuzeni olduğunu bilmemeliydi. Alesta sınıfa girdiğinde gözü Luna’yı aradı ama henüz gelmemişti. Fark ettirmeden herkesin alnına bakıyordu. Bir kaç kişide sembol vardı. Onlarda Alesta’yı fark edince şaşırdılar ve kendi aralarında konuşamaya başladılar. Alesta Diğer arkadaşlarının saçı hakkındaki yorumunu dinleyip teşekkür ederken Luna geldi. Göz göze geldiklerinde sanki bir yabancıymış gibi konuşmadılar. Luna’nın alnındaki sembol normal görünüyordu ama Alesta bir tuhaflık olduğunu hissetmişti. Zihninden gerçekleri göstermesini düşündüğünde Luna’nın sembolü siyah çerçeve ile kaplandı. Luna bunu hissetmişti ve Alesta’ya “Konuşmamız gerekiyor.” Diye bir mesaj iletti. Alesta duymamış gibi davrandı. Öğretmen sınıfa geldiğinde herkes yerlerine oturdu. Öğretmenin peşinden Jacob sınıfa gitmişti. Herkesin gözü onun üzerindeydi.

Öğretmenin ricasıyla kendini tanıttı. Jacob arka sıralardan birine geçerken Luna yanındaki arkadaşı gelmediği için yanına oturabileceğini teklif etti. Jacob yandan bir gülümsemeyle teşekkür ederek Luna’nın yanına oturdu. Alesta “ sen ne yapıyorsun?” bakışı attıktan sonra Jacob’un rahatlığına sinirlendi. İlk dersin bitimiyle Luna Alesta’nın yanına geldi. Hiçbir şey konuşmadan bir süre bakıştılar. Dayanamayan Alesta “ Amacın ne Luna?” Luna bu soruyu bekliyordu. “ Belki de seni bana karşı doldurdular bilmiyorum ama hiçbir şey bildiğin gibi değil. Anlatmama izin verirsen emin ol anlayacaksın.” Jacob uzaktan onları dinliyordu. Zihninden Alesta’nın ona kanmaması gerektiğini söylüyordu. Alesta bu sefer ona yandan gülümsedi. Luna bir sonraki derse girmemeyi ve kimsenin olmadığı yerde konuşmayı teklif etti. Alesta kabul etti ve sınıftan çıktılar. Onlar çıktıktan sonra ders zili çalmıştı. Gizlice boş bir sınıf aradılar. Giriş katta etkinlik sınıfı boştu. Sınıfa girip kapıyı kilitlediler. Alesta cama doğru yaklaşıp kollarını bağladı. Zihninden de Jacob’ a nerede olduğunu söyledi. Jacob cevap vermiyordu. Duyduğunu düşünerek Luna ile konuşmaya başladı. “ Evet, anlat dinliyorum.” Luna heyecanlı görünüyordu. “ ilk olarak senin bir cadı olduğuna inanamıyorum. Açıkçası bazen şüphelenmedim değil ama seni melez sanıyordum. Nasıl sakladın cadı olduğunu?” Alesta her şeyi anlatmayacaktı. Luna’nın bakışları hoşuna gitmemeye başladı. Kendine görünmez bir kalkan hazırladı. “ Siz sembolünüzü nasıl sakladıysanız bende öyle sakladım.” Bu sözünden sonra Luna sinirlenmişti. “ Bizi mecbur bırakmasalardı kimseden bir şey saklamazdık. Resmen bizi dışladılar.” Alesta ona inanmıyordu. “ Siz gücünüzü kötülüğe kullanmasaydınız böyle olmazdı.” Luna gülmeye başladı. “ Asıl kötü onlar. Tek düze yaşamamızı istiyorlar. Sadece onlara hizmet etmemizi istiyorlar. Bu gücü onlara yediremem kusura bakma. Sana her şeyi anlatmadılar galiba.” Alesta tereddüt yaşadığını hissettirmemeye çalışarak cevap veriyordu. Ona her şey anlatılmamıştı doğru, neden kötü oldukları ne yaptıklarını bilmiyordu. Bunu düşünmemeye çalıştı. “ Ben bilmem gerekeni biliyorum. Sana kanacağımı düşünme sakın. Seninle seni uyarmak için konuşmayı kabul ettim. Sakın benim yakınımda bile dolaşma anladın mı?” Luna korkmuş gibi görünmüyordu. Alesta sınıftan çıkmak için kapıya yöneldiğinde “ Doğum günü hediyeni hatırlıyorsun değil mi ? Bizim geleceğimiz bu Alesta istediğin kadar uzakta durabilirim ama bizim sonumuz bu kehanet bunu söylüyor. Biz kazanacağız, ben seninle konuşmak istedim çünkü er yada geç bizim yanımızda olacaksın. Üzülmeden gelmeni isterim.” Luna’nın kendinden emin konuşması Alesta’yı daha çok öfkelendirmişti. Cevap vermek için ona döndüğünde Luna’nın elleri iki yana açıktı ve avuçlarında ateş topları vardı. Alesta gülümsedi. “ Beni böyle mi korkuyacağını sanıyorsun? Güldürme beni Luna.” Alesta Luna’nın ellerine odaklandı ve alev topunu pamuğa dönüştürdü. Luna henüz fark etmemişti. Alesta cevap verene kadar Luna tekrar konuşmaya başladı. “ Sınavda görüşeceğiz. Bakalım kim güçlü?” Alesta başta ne dediğini anlamadı. Luna’nın ellerine baktı. “ Sen daha ne yaptığımın farkında bile değilsin. Benimle baş edeceğini mi sanıyorsun?” Luna’nın ellerine bakışına ve şaşkınlığına gülerek sınıftan çıktı. Lavaboya gidip bir süre aynada kendi yansımasını istedi. İçinde kabaran gücü hissediyordu. Kendine söz verdi. Her şeyi tüm detayıyla öğrenecekti. Teneffüs zili çalınca kendine geldi ve sınıfına çıktı.