12. Bölüm

Bebekler yaşıyormu ateş korku dolu gözlerle bana baktı gözleri dolmuştu bakışlarını tavana çevirip biraz durdu anlattıkları sindirmeye çalışıyordu aslında insan lar çocuğuma bakıcakmı istiyomu diye düşünürdü ben bu düşünce içinde değildim neden oluyum ki hiç bı zaman salak bı kadın olmadım olmamda kendi çocuklarıma kendim bakabilirim herkez bütün kadınlar bunu yapabilir sadece türkiyede cahil insan çok çocuğun piskolaji si bozulur babası olmalı asıl çocuğun psikolojisini bozan o evde sevgi denen şeyin olmaması ve ben bunu çocuklarıma yapmıycam ateş sindirmiş olmalı ki ayağa kalktı doktoru çağırdı kulağına birşeyler fısıldadı ne dedini anlamıştım dudak okuya biliyordum bebeklerin sağlıklı olup olmadığına bakmasını söylemişti tekrar yanıma gelmedi odadan çıktı etrafa göz gezdirdim çantam yoktu çokta büyük bı sorun değil di elbisemi yukarı doğru sıyırdım kemerle sabitledim küçük bı çakı vardı çakıyı elime aldım temkinlice etrafa baktım herhangi bi kamera görünürde yoktu yaptığımın altına koydum etrafta hiç bişey yoktu cam bile yirmi altı dakika onuncu saniyesinde odaya doktor ve ateş girdi karnımı açtılar ve sıvıyı döktüler cihazı karnımda dolaştırmaya başladı kalp atışı yoktu ses yoktu görüntü vardı ama haraket yoktu anlamıştım ama ağlamadım benimle yaşamak istemediler sadece beni sevmediler babalarını sevmediler gelmediler iyikide gelmediler onlara ne kadar güzel baksamda gerçekler canlarını acıtırdı boşluğa dönen bakışlarım doktora döndü yeşil gözleri benden tepki bekliyodu içimdeki acıyı yine belli etmedim ifadesiz zırhımı kuşandım dudakları aralandı iki kızınızda öldü ne kadar kolaydı öldü demek ama nedeni kalp acıtıyordu onun yüzüne öldü diyemezdim ama güzel kızlarımın intikamını ondan önce alıcam zihnime hoş geliyodu boş gözlerle ona baktım korku yerine hüzün ve öfke duyguları vardı gözlerine ona baktımı fark etti ve bana baktı ardında karnıma baktı dudaklarından tek bı cümle çıktı özür dilerim ne kadar kolaydı özür dilerim demek

Bir hafta sonra

Kızlarımın öldüğünü öğrendikten tam yedi gün geçmişti isimlerini koymuştum mezarlarına gömmüştüm ateşin bulamıycağı kızlarımın katilinden uzak ta rahat nefes alıcakları bı yere gömmüş tüm atımı gömdüm yere uğur gömdüğüm yere onun katili babamdı bana uğur getirdine neşe getirdiğine inandım tek canlı oydu dünya onunda fazla gördü bana onunda aldı benden belkide böyle iyiydi ona zarar veriyordum belki seven bazen sevdiğine kavuşamaz belkide ondandır Alya ve burçe iki güzel kızım uğueun yanındalardı güvende katillerinden uzak belki bende katilimdir...

Uzun zamandır yokum nasılsınız ne yalan söyliyim ben kötüyüm daha birinci yazılılarım bitti diye sevinirken ikincide başladı iletler peşimizi bırakmıyo artık haftada bir tane atcam iki kitabı birden yürütücem ikinci kitabı sevdinizmi ikinci kitabı okumayanlara söylüyorum aklınızın almıyca tarzda bı smut sahneler bulunuyo zaten bu kitabımda buna özel hı kitap gibi oldu neyse umarım yazılılarımızdan iyi notlar alırız buarada şu WhatsApp gutuplarında kutuyum diyorum ama ailemizin biraz daha genişlemesini bekliycem hem baya eğlenceli olur belki ramazan grubu bile kurarız bence çok wğlenceli olur yeni yıla girmenin şerefine sizin istediniz tarzda bı bölüm tasarlaya bilirim satır arası yorumlarınızı bekliyorum bay 🤍🤍