
HOŞ GELDİNİZ
YENİ BÖLÜM İLE KARŞINIZDAYIM.
İYİ OKUMALAR
😊😊😊
GÜNÜN ŞARKISI: EDA BABA - BENİ VUR
GÜNÜN SÖZÜ: " HAYAT SANA BÜTÜN GÜZELLİKLERİ, BANA DA SENİ SUNSUN İSTERİM. "
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
<Geçen ki bölümden kesit>
Herkes o kadar işine dalmıştık ki bir saatimizi geride bırakmıştık. Başımı telefondan kaldırıp arkadaşlarıma bakmıştım. O kadar tatlılardı ki Sinem için hep birlikte olmuştuk. Bu an beni çok mutlu etti. Onlardan bazı şeyleri saklamak hiç mantıklı değildi. Adil de değildi. Masa da bir anda sessizlik olmuştu ve benim cümle masa da yankı yapmıştı.
“ Benim sevgilim var.” demiştim.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Yakup ve Can bir anda kafasını kaldırmıştı. Sinem ve Pınar şok olmuş şekilde bana bakıyorlardı. Öyle bakıyorlardı ki şaka yaptım de der gibi bakıyorlardı. Sinem sesi titreyerek
“ Hadi canım kamera şakası yapıyorsun demi.”
Pınar “ Şaka ”
Can “ Ben yanlış duydum her halde ”
Yakup “ Şaka kaldıracak durumda değilim küçük kurabiye” demişti.
Herkes bana bakarken az önce pat diye lafa giren ben şu an söyleyemiyorum. Dilim tutuldu resmen Yakup’un bakışları çok fena idi. Sinem ve Pınar önce bizim haberimiz neden yok gibi bakıyorlardı. Arada kalmak ne zor durummuş.
“ Öncelikle şaka değil gayet de gerçek sizden saklamak istemedim.”
Sinem “ Kimle demeye korkuyorum ama senin biri ile sevgili olman şaka gibi kızma ama sen bu zaman kadar kimseyi yanına almadın kuzum resmen şaka gibi.”
“ Biliyorum farkındayım, daha yeni zaten hatta dün sevgili oldum. Aslında hepiniz tanıyorsunuz? Ediz ile sevgili olduk.”
Can “ Ediz Bey ne ara Ediz oldu.” Can yine kıskanmıştı. hepimizi kıskanırdı.
Yakup “ Ediz mi benim tanıdığım Ediz ”
Sinem “ Sen şaka mısın kızım sen iş yerinde sevgili oldun, ben bunu şaşkın şaşkın izlerim.”
Pınar “ Bana bir şey kalmadı bunlara cevap versen yeter.”
“ Beni düşünüyorsunuz farkındayım ama pazar günü Ediz ile konuştuk, hatta buluştuk bana ciddi bir şekilde açıldı ve hissettiklerini anlattı bende düşündüm aslında kalbim içine Ediz’i benden habersiz almış ben anlamamışım. Ediz bana açılınca bende ona şans verdim, şans derken kalbimden geçeni yaptım. Sizden de saklamak istemedim. Siz benim sol yanımsınız sizden ayrı gayrım yok haberiniz olsun istedim. Ne dersiniz kızar mısınız bilmiyorum ama ben bu yola çıktım.”
Sinem elimden tutup “ Sakın canını sıkma ayrıca biz sana nasıl kızalım. Senin kararına saygı duyarız, içimiz de bu zamana kadar âşık olmayan sen varsın. Sadece kandırılmandan korktuk.”
Sinem sarılmaya devam etti.
Pınar “ Sen aşık mı oldun güzellik abidem, sen ne yaparsan yap arkandayız bir tanem kalbinin sesinden asla uzaklaşma.”
Can “ Şittt küçük insan o kafanı kaldır bakayım.” Başımı kaldırıp Can’a baktım.
Can “ Öncelikle başını eğmek yok, âşık olduysan ki olmuşsun bize arkanda olmak yakışır. O güzel gözlerinden o adam için göz yaşı akmayacak. Söz mü?” ellerimle oynarken
“ Söz Can’ım ” Başımı kaldırıp Yakup’a bakmıştım hala ağzını açmamıştı. Asıl ondan bir söz bekliyordum, o benim can içimdi. Arkamda oluşuna ihtiyacım vardı.
“ Yakup bir şey demeyecek misin? ” Yakup bana dikkatli bakıyordu.
Yakup “ Sen kararını vermişsin küçük kurabiyem. Bize düşen arkanda dağ gibi durmak. Ayrıca ben ne zaman sana kızdım sen benim küçük kız kardeşim gibisin sadece hepimizden beklerdim ama sen ne bilim âşık olman bana değişik geldi. Hem benim küçük kız kardeşim sevgilimi yapmış bakayım.” Demişti. Ayağa kalkıp koşarak Yakup’un yanına giderken Yakup kollarını açmıştı bile kocaman sarılmıştım. O benim olmayan abim gibiydi.
“ Seni çok seviyorum.”
“ Bende seni seviyorum küçük kurabiyem.”
Can “ E ne zaman Ediz Beyle tam olarak tanışacağız.”
“ Ben Ediz’e sorarım o da ne zaman derse ortak karar ile buluşuruz hep beraber.”
Pınar “ Bak bu çok iyi olur, hem daha fazla kaynaşırız ve Ediz Bey’i tanırız.”
Sinem “ Tam benlik olay çok eğleneceğiz.”
Can “ Sinem biz tanıyalım dedik sen eğleneceğiz diyorsun ya ”
Sinem “ Lidya tanımış ki sevgili olmuş. Bize halt yemek düşer.”
Can “ Senle tartışmıyorum, Sinem Hanım ” deyip küsmüş gibi yapmıştı. Yakup araya girip
“ Kavga ve tartışma yok. Sinem’in işlerini halletmemiz lazım. Zaten Ediz ile tanışacağız. Ben zaten tanıyorum da biraz daha yakından tanıyacağız.”
Pınar “ Yakup haklı gençler, biliyorsunuz işimiz çok bir moda evi açacağız ohoo haydin millet ” hepimiz yaptığımız işlere koyulduk. O sıra telefonuma mesaj gelmişti. Ediz mesaj atmıştı.
“Ne yapıyorsunuz sevgilim.”
“Ne yapalım sevgilim. Sinem işinden ayrılmış moda evi açacak o sebepten şu an herkes bir işin ucundan tuttu. Sen ne yapıyorsun.”
“Ya Sinem adına mutlu oldum. Ailem ile yemek yedim. Muhabbet falan ettik öyle hava almak için balkona çıkınca sana mesaj atmak istedim seni çok özledim sevgilim.”
“Çok iyi yapmışsın sevgilim bende özledim. Bizde az sonra dağılırız. Baya yorulduk.”
“Eve gidince haber et sevgilim.”
“Tamam, sevgilim.”
Telefondan kafamı kaldırdığım da Sinem bana göz kırptı. Yarım surat gülüyordu. Gıcık ya resmen uğraşıyordu.
Pınar “ Gençler hepinizi bölüyorum ama yarın işlerimiz var. Sabah erkenden okulum var. Sizlerin de o sebepten evlere mi dağılsak acaba diyorum.” Hepimiz Pınar’ı onayladık. Bugünkü hesabı gidip Can ödemişti. Hayret etmiştik ama Can rahat durur mu bugün Lidya Hanım için hesap ödendi diyordu. Anca benle uğraşsın pislik ya.
Yakup “ İnşallah motor ile gelmedin.” Bunu derken de kafenin kapısında dışarı bakıyordu. Baya yağmur yağıyordu.
“ Yok gelmedim babamın arabasını çaldım.”
Yakup “ En azından mantıklı iş yapmış bu sefer ” demişti. Diğerleri ile Yakup’a gülmüştük.
Benim gibi birinden mantık beklemek çok güzel bir düşünce idi. Herkes arabasına geçmişti. Yola çıkmıştık. Korna basıp evlere dağılmıştık. Arabayı park edip eve girmiştim. Annem ile babam film izliyorlardı.
“ Ev ahalisi ben geldim.” Deyip bağırmıştım.
Babam “ Hoş geldin güzel kızım ne yaptınız bakayım.”
“ Hoş buldum babam, Sinem’e yardım ettik. Bugün Sinem işten ayrılmış ve moda evi açıyor. Hayallerine kavuşuyor.” Sevinçle söylemiştim.
Annem “ Ay Sinem kızım adına çok mutlu oldum. Yine hep beraber kol kanat mı gerdiniz.”
“ Evet anneciğim.”
Babam “ Bende çok mutlu oldum. Sinem kızım çok akıllı her şeyi yapar. Tasarımları da çok şık geçende annen gösterdi ona elbise vermiş mükemmeldi. Onun adına çok sevindim. Ayrıca bir şeye ihtiyacınız olursa çekinmeden bana da söyleyin Sinem için benim de katkım olsun.”
“ Sağ ol babam iyi dileklerinizi severim ben sizin ayrıca aklımda haber ederim ben sana” deyip kocaman ikisine de sarılmıştım.
“ Neyse canım ailem ben sizi çok öptüm artık odama kaçar dinlenmem lazım ve ayrın işe gideceğim daha ” demiştim. İyi geceler öpücüğümü alıp odama kaçmıştım. Telefonumu alıp hemen Ediz’i aramıştım.
“ Alo sevgilim ”
“ Efendim sevgilim ”
“ Eve geldiğimi haber etmek için aradım sevgilim.”
“ Sana kurban olurum ne yalan söyleyeyim. Aklım sendeydi.”
“ Biliyorum sevgilim. Odama geçip hemen seni aradım. Nasıl geçti ailenle günün ”
“ Güzeldi. Bugün annem salmadı buradaki odama geçtim. Şu an yatağıma uzandım.”
“ Aile eve gibisi yok. Senin adına mutlu oldum sevgilim.”
“ Uzun zaman oldu ailem ile beraber olmayalı bende mutlu oldum işler baya yoğundu. Özlemişim annemin salmaması da bana kocaman bir bahane oldu.” O öyle söyleyince ben gülümsemiştim. Aile ne kadar önemliydi.
“ Senin adına ne kadar mutlu oldum bir bilsen sevgilim. Ayrıca yarın sana çok önemli haberim var bakalım ne tepki vereceksin.”
“ Ama ben şimdi nasıl uyuyacağım.”
“ Uyursun sevgilim. Ben artık kapatmalıyım. Bir duş alıp kendime gelmem lazım.”
“ Tamam, sevgilim yarını dört gözle bekliyorum.”
“ İyi geceler sevgilim.”
“ İyi geceler sevgilim.”
Dediğini duyup telefonu kapatmıştım. Cama doğru gidip açmıştım yoğun toprak kokusu içime çekerken gülümsüyordum. Umarım hep böyle mutlu olurdum. 😊
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Diğer bölüm de görüşmek üzere
Lütfen!!!
Oy vermeyi unutmayın bu yazarınızı üzmeyin. ☹
😊😊😊
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |