25. Bölüm

Selammm beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın ❤️ ❤️ ❤️

Pamuk için herşey yeni başlıyor du bütün korkularıyla yeniden yüzleşecek ti ama bu sefer yalnız değil yanında aileside olacaktı

Polisler onları karakola getirdiğinde pamuğun nefesi kesildi ne yapacağını bilemez hale gelmiştir eski günleri tekrar hatırladı arabadan indiğinde karakol yazısını görünce olduğu yerde bağırmaya başladı saçını çekip ağlıyordu kimse ne olduğunu anlamadı Berk hariç hemen yanına gidip onu sakinleştirmeye çalıştı ama başaramadı Hazar ve Mehmet bey ne yapacağını bilemedi Mehmet bey hemen kızının yanına diz çöküp konuşmaya başladı

Mehmet bey " pamuk güzel kızım ne oldu lütfen kendine gel" deyip sakinleştirmeye çalışıyordu ama pamuk geçmişte ki görüntüleri hatırlayınca babasını kendisinden itti ve bağırıp ağlıyordu saçını çekiyor du

Ailenin geri kalanını da gelince hepsi olduğu yerde donmuslardi hepsi korkuyorlardı Serpil hanım kızının yanına geldi sarılmak isteyince pamuk onu da itti Gülseren hanıma hemen yanına yaklaştı pamuğun yanına pamuk ve ona sarıldı onu sakinleştirmeye çalıştı

Pamuk " anne çok korkuyorum yine dönecekler beni yine beni suclayacaklar" deyip Gülseren hanıma sarılıp ağlıyordu

Gülseren hanıma " ben burdayım güzel kızım annen burada seni bir bırakmam" deyip sarıldı

Ömer sevdiği kızın neden bu hale geldiğini daha doğrusu kimin getirdiğini merak ediyor du onu bu hale getirenin canını kendi elleriyle alacağını ant içti

Abi tayfası o kadar çok uzuluyorlardi daha fazla dayanamayıp pamuğun yanına gittiler

Azad " güzelim ne oldu sana söyle bana abim lütfen" deyip dokunacak Ken birden pamuk bağırdı

Pamuk " yalvarırım vurma bana benim bir suçum yok ben sadece kendimi korumak istedim" deyip onu kendisinden uzaklaştırdı

Pamuğun sözleriyle herkesin içi buz kapladı ortaya yabancı birinin sesi dahil oldu

Kağan " pamuğum güzel kardeşim" deyip sarıldı pamukta direk ona sarılıp ağlayarak konuşmaya başladı

Pamuk " abi yine beni suçlayıp dövecekler lütfen beni yalnız bırakma çok korkuyorum" deyip kağanın kollarında ağlamaya başladı

Kağan " hisssst ben seni asla yalnız bırakmam kimse sana bir daha birşey yapamaz memur bey kardeşim iyi değil kimse kimseden şikayetçi değil"

Pelin" ama abi onu" lafını bitirmeden kağan sert bir dille onu ve babasını uyardı

Kağan " kes sesini Pelin sen de babam da şikayetinizi geri alacaksınız duydunuz mu beni Mehmet amca sizde şikayetinizi geri alın lütfen pamuk iyi değil lütfen" deyip sustu

Onlar şikayetler hallederken kağan ağlayan pamuğu kucağına alıp oradan uzaklaştırdı onlar Karahanlı Konağı geldiler

Hasan Ağa " oğlum anlat bakalım benim torunuma ne oldu"

Kağan derin bir nefes alıp anlatmaya başladı

Kağan " ben altı yaşındaydım annem hamileydi bir kız kardeşim olacaktı ben de resmen tüm günleri ve ayları sayıyor dün biran önce kardeşim gelsin diye annemin doğumuna yakın bir zamanda annem ve babam konuşurken duydum kızımı zengin bir aileye vereceğiz diyorlar di ben neler olduğunu anlamıştım onların karşısına çıkıp asla kardeşimi kimseye vermem diyordum annem ve babam şaka yaptık dediler bana ama ben yinede çok korkuyordum ya gerçekten kardeşimi verirlerse birgün annemin sancısı başlamıştı hastaneye gideceklerdi annem gizli babama sorunca duydum onlarda o hastanesemi olacak diye sorunca babam da ben herşeyi hallettim deyince ne olduğunu çocuk aklıyla anlamadım tek derdim kardeşimin gelmesiydi beni Gülseren teyze nin yanına bıraktı ve onlar hastaneye gittiler çok korkuyorudum ya kardeşimi getirmezler se diye düşünürken gelmişlerdir kucağında bir bebekle o çocuk aklıyla annem ve babamın şaka yaptığını sanıyordum eve girince annem ve babam da bir tuhaflık vardı hiç kardeşime dokunmamış lardi ismini sorduğumda sen koy dedi ona bakınca pamuk gibi bembeyaz bir kız kardeşim vardı ben de ona pamuk ismini söyleyince olsun dediler ondan sonra pamuk ağlamaya başladı annem bu Allah'ın belası yine ağlamaya başladı ne yapacağız gebertelim yada bir çöpe atalım ölsün dedi ben ne yapacağımı bilmiyorum dum babam açlıktan ağlayan yeni doğmuş bir bebeğe tokat attı sus Allah'ın cezası deyip vuruyordu pamuk da ağlıyordu ben daha fazla dayanamayıp hemen onu kucağıma alıp Gülseren teyze nin yanına gittim Gülseren teyze kardeşim çok ağlıyor aç ona ne vereyim dedim annem ve babam onu istemiyorlar